Η ελληνική ομάδα ξεκίνησε πολύ καλά, έφτασε στο 16-0 και στο +20 και ο Οικονομόπουλος εξηγεί γιατί όλα έγιναν τόσο εύκολα για τον ίδιο και τους συμπαίκτες του στο πρώτο μισό του αγώνα: "Ήταν πολύ σημαντικό το ότι μπήκαμε στο παιχνίδι και ήμασταν με το… μαχαίρι στα δόντια. Πιέζαμε παντού, κλέψαμε μπάλες, τρέξαμε στον αιφνιδιασμό, παίρναμε τα ριμπάουντ, κυκλοφορούσαμε την μπάλα καλά. εκτελούσαμε τα plays όπως έπρεπε. Ήταν σημαντικά όλα αυτά. Από εκεί και πέρα καταφέραμε με αυτόν τον τρόπο, με την καλή ομαδική λειτουργία να βγάλουμε φάσεις, να βγουν τα ελεύθερα σουτ και να χτίσουμε μια διαφορά".
Η διαφορά σχεδόν εξανεμίστηκε στην τέταρτη περίοδο με την Πορτογαλία να πλησιάσει στους δύο πόντους: "Με την εξέλιξη του παιχνιδιού χαλαρώσαμε, χάσαμε για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα τη συγκέντρωσή μας και αυτό το πληρώσαμε. Φάνηκε ανάγλυφα σε αυτό το 5-0 που δεχθήκαμε από την Πορτογαλία. Σε ένα διάστημα στο τέταρτο δεκάλεπτο, κάναμε πολλά λάθη, είχαμε κακές επιλογές, στοιχεία και τα δύο που πρέπει να κοιτάξουμε και να διορθώσουμε άμεσα,γιατί το παιχνίδι που ακολουθεί με το Ισραήλ θα είναι δύσκολο. Είναι μια ομάδα αήττητη ως αυτή τη στιγμή που μιλάμε, είναι στην έδρα του, θα έχει κόσμο δίπλα του και όλα θα είναι υπέρ του. Πρέπει να είμαστε πλήρως συγκεντρωμένοι για να πάρουμε τη νίκη. Στόχος αυτής της ομάδα είναι να πάρουμε εμπειρίες, αλλά και να κάνουμε νίκες, να αποδείξουμε πως υπάρχει λόγος που βρισκόμαστε εδώ".
Το μπάσκετ για σαράντα λεπτά είναι αυτό που κυριαρχεί στο μυαλό όλων στην Εθνική Εφήβων. Ο Οικονομόπουλος όμως, όπως και οι συμπαίκτες του μπορεί να μένουν σε «φούσκα» στο Τελ Αβίβ εξαιτίας του κορονοϊού, αλλά δεν είναι αποκομμένοι από τα όσα συμβαίνουν γύρω τους. Τα όσα γίνονται στην Ελλάδα με τις πυρκαγιές τους αγγίζουν κι εκεί. Και μπορεί με τον αυθορμητισμό των 17 – 18 χρόνων τους να πανηγυρίζουν στο παρκέ, επιστρέφοντας όμως στα δωμάτια οι αναζητήσεις στο ίντερνετ έχουν διαφορετικό περιεχόμενο:
"Είναι ένα πραγματικά θλιβερό γεγονός. Τα έχουμε μάθει, τα μαθαίνουμε καθημερινά. Η κατάσταση είναι ακραία. Ξέραμε πως για κάποιες στιγμές τα πράγματα έδειχναν καλύτερα, αλλά μετά είδαμε πως φωτιές αναζωπυρώθηκαν. Στέλνουμε σε όλους τους ανθρώπους που έχασαν τις περιουσίες τους, όλα όσα εργάστηκαν σκληρά για να αποκτήσουν τη συμπαράστασή μας. Μπορεί για σαράντα λεπτά να σκεφτόμαστε το μπάσκετ, αλλά το μυαλό μας είναι εκεί…".
