Αναλυτικά όσα είπε:
Είναι… τρελάδικο τελικά η Ελλάδα;
«Όχι. Είναι μια χώρα διασκεδαστική. Κάθε μέρα έχεις έναν λόγω να γελάς!»
Τι είναι αυτό που σου αρέσει περισσότερο εδώ;
«Νιώθω άνετα. Είναι μια χώρα Μεσογειακή. Το στυλ της ζωής δεν είναι πολύ διαφορετικό από αυτό της Βαρκελώνης. Ο κόσμος είναι λίγο πιο παθιασμένος, τουλάχιστον εκφράζει πιο έντονα τα πάθη του, αλλά είναι μία πόλη φιλόξενη και από την πρώτη στιγμή νιώθω πολύ άνετα».
Σπούδασες βιομηχανικός;
«Έχω σπουδάσει βιομηχανικό σχέδιο».
Κα πώς κόλλησε στο μπάσκετ;
«Από πολύ μικρός άρχισα να παίζω. Και μετά άρχισα να προπονώ καθώς έπαιζα. Έκανα παράλληλα τις σπουδές μου, έπαιζα και προπονούσα. Το μπάσκετ είναι σαν ένας ιός. Όταν τον έχεις μέσα σου σε προσβάλει για μια ζωή».
Πώς ξεκίνησε η καριέρα στο μπάσκετ;
«Προπονούσα αρχικά μικρά παιδιά και παράλληλα έπαιζα. Μέχρι που με πήρε ο Κορνεγιά και στην συνέχεια με προσέλαβε η Μπαρτσελόνα ως βοηθό. Από τότε άρχισα να προπονώ μεγαλύτερες ομάδες. Είμαι ο προπονητής που έχουν προπονήσει όλες τις κατηγορίες του ισπανικού μπάσκετ».
Και 14 Φεβρουαρίου του 2008 με τη Μάλαγα αναλαμβάνεις…
«Σχεδόν έτσι έγινε δεν το θυμάμαι .. Ήταν 3 το απόγευμα και έπαιζα στις 8».
Το περίμενες;
«Πότε δεν το περίμενα, αλλά εκείνη τη στιγμή δεν το σκέφτηκα πως θα γίνω ο πρώτος προπονητής της Μπαρτσελόνα».
Τι παραπάνω σημαίνει το «Mes que un club»;
«Είναι μια συνολική έννοια που περιλαμβάνει όλα τα τμήματα, ποδόσφαιρο, μπάσκετ, χάντμπολ και άλλα τμήματα ερασιτεχνικά. Από την άλλη, σε έναν μεγάλο βαθμό αντανακλά το σύμβολο μιας χώρας».
Σε αγγίζει όλη αυτή η έξαρση του θέματος της Ανεξαρτησίας της Καταλονίας;
«Είναι ένα θέμα που όλους μας προβληματίζει. Γιατί όταν μιλάμε για συναισθήματα περιπλέκονται τα πράγματα. Από την πλευρά μου θα ήθελα μεγαλύτερη ηρεμία γιατί υπάρχουν άτομα που υποφέρουν για αρκετό καιρό».
Στη ζωή σου στην Μπαρτσελόνα ποιος ήταν ο ήρωάς σου;
«Σίγουρα όταν ήμουν πολύ νέος ήταν ο Κρόιφ και ως αθλητής και μετά ως προπονητής. Άλλαξε το τι σημαίνει αυτή η ομάδα. Ο τρόπος που παίζει η ομάδα τώρα και το πώς άλλαξε ήταν ένα στάδιο που εγώ το βίωσα. Από την άλλη ήταν και η ομάδα του Ρενέσες, που ήταν ο προπονητής της ομάδας όπου εγώ προσβλήθηκα από τον… ιό του μπάσκετ!».
Είναι η Μπαρτσελόνα της σεζόν 2009-10 το Αριστούργημά σου;
«Πιστεύω ότι για πολλούς αποτελεί μία από τις 2-3 ομάδες που έχουν παίξει το καλύτερο μπάσκετ ποτέ στην Ευρωλίγκα».
Σκέφτηκες ποτέ μια καριέρα στο NBA;
«Για να είμαι ειλικρινής όχι. Θα μου άρεσε να μείνω μερικά χρόνια στην Ευρώπη να κάνω κάτι καλό».
Οι νίκες ή οι ήττες σε σημαδεύουν περισσότερο;
«Χωρίς αμφιβολία σε σημαδεύουν περισσότερο οι ήττες. Αλλά όσο περνάει ο χρόνος μαθαίνεις να εκτιμάς και τις νίκες. Μια νίκη είναι εφήμερη. Την ξεχνάς πολύ γρήγορα, ενώ μια ήττα μένει μέσα σου και την κουβαλάς για καιρό».
Οι σειρές με τον Παναθηναϊκό το 20011 και 2013, η σειρά με τον Ολυμπιακό το 2015 και διάφοροι παίκτες σε συνδέουν με τον ελληνικό μπάσκετ. Φανταζόσουν ότι Οκτώβριο του 2016 θα ήσουν στην Ελλάδα;
«Όταν ήμουν στη Μπαρτσελόνα ήξερα ότι κάποια στιγμή αυτό μπορούσε να γίνει. Αλλά αισθανόμουν πως κάποια στιγμή θα ερχόμουν στην Ελλάδα και το είχα πει σε έναν άνθρωπο πως θα πήγαινα στον Παναθηναϊκό κάποια στιγμή. Πάντα υπήρχαν κάποιες ομάδες στην Ευρώπη που μου έκαναν το κλικ».
Ο Παναθηναϊκός γιατί σου έκανε κλικ;
«Πάντα ένιωθα κάτι το ιδιαίτερο όταν ερχόμουν στο ΟΑΚΑ. Τους φιλάθλους, την ατμόσφαιρα, τις νίκες του Παναθηναϊκού. Γι’ αυτό πάντα ο Παναθηναϊκός ήταν μια από τις ομάδες που μου… μιλούσαν».
Υπάρχουν κοινά στοιχεία στην ιδιοσυγκρασία και την ψυχοσύνθεση σε Μπαρτσελόνα και Παναθηναϊκό;
«Η υποχρέωση για την νίκη και το γεγονός ότι η ήττα δεν χωρά στο λεξιλόγιό τους. Οι δρόμοι που ακολουθεί η κάθε ομάδα και το DNA είναι διαφορετικό, ο στόχος να κερδίζει όλα τα παιχνίδια είναι ίδιος».
Στην κανονική περίοδο του Πρωταθλήματος έχεις 50-0…
«Όταν είσαι στο 50-0 είσαι πιο κοντά στο να χάσεις (σ. σ. γέλια)».
Γίνεται συνεχώς η ερώτηση για το αν ο Παναθηναϊκός θα πάει στο Final 4…
«Δεν έχει περάσει ούτε μια μέρα της ζωής μου στην Αθήνα που να μην έχουν κάνει αυτή την ερώτηση. Έχω αναπτύξει πολλές τεχνικές για να απαντάω σ’ αυτή την ερώτηση. Δεν είμαι μέντιουμ. Θα το προσπαθήσουμε και αν σηκωθώ με πολύ κέφι το πρωί απαντώ “Ελπίζω να σε δω στη Βιτόρια”».
«Ομάδα που να νικά»
Φυσικά, ο Καταλανός δεν ήταν δυνατόν να μην ερωτηθεί για τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ της νέας σεζόν, όπου αρχικά είπε: «Θέλουμε να έχουμε μία ομάδα που να νικά. Προσπαθούμε να αξιοποιούμε στο μέγιστο όλους τους παίκτες, Παίζουμε ένα δυναμικό αμυντικό μπάσκετ, προσπαθούμε να ελέγξουμε το αμυντικό και επιθετικό τρανζίσιον, θα προσπαθήσουμε να είμαστε λίγο καλύτεροι στο επιθετικό ριμπάουντ. Όσο για τις βολές, είναι δύσκολο μερικές φορές. Υπάρχουν σεζόν που ξεκινάς καλά στις βολές και άλλες όχι. Αυτό ήταν το δεύτερο μεγάλο ερώτημα τις περσινής σεζόν. Το πρώτο ήταν το Final 4».
Σε ερώτηση για την αθλητικότητα της φετινής απάντησης είπε: «Ίσως να έχουμε μεγαλύτερη αθλητικότητα φέτος. Η άμυνα εξαρτάται από πολλά. Από την ψυχολογία, την τακτική, το DNA της ομάδας, τη χημεία των παικτών, από το πνεύμα αυτοθυσίας για την ομάδα. Πέρα από τα σωματικά προσόντα υπάρχουν και άλλοι σημαντικοί παράγοντες. Θα υπάρχουν διαφορετικά πράγματα, αλλά δεν μου αρέσει να συγκρίνω με το παρελθόν. Όταν αρχίζει μια σεζόν ξεκινάμε από το μηδέν. Δεν συγκρίνω. Αυτό το κάνει ο κόσμος».
Ερωτηθείς για τον Ιωάννη Παπαπέτρου, απάντησε: «Είναι ένας παίκτης που έχει προπονηθεί καλά στο παρελθόν και έχει δουλέψει για να βελτιωθεί σε ατομικό επίπεδο. Ερχεται σε μένα μικρός αλλά ώριμος. Είναι ένας παίκτης που μπορεί να βελτιωθεί ακόμα, αλλά είναι άμεσα αξιοποιήσιμος. Νιώθει άνετα με μας και μπορεί να μας βοηθήσει αυτή την σεζόν».
Επίσης, για τον Νικ Καλάθη: «Θυμάμαι την πρώτη σεζόν που ο κόσμος τον κριτίκαρε πολύ. Πάντα έτσι είναι με τα δημόσια πρόσωπα και θα πρέπει να ζούμε με αυτό. Το σημαντικό είναι να ξέρεις τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσεις, πρέπει να συνεχίζεις και δεν μπορείς να έχεις γυρισμένη την πλάτη στον κόσμο, αλλά πρέπει να είσαι σταθερός και αποφασιστικός για την πορεία που πρέπει να ακολουθήσεις».
«Προσπαθώ να κοουτσάρω την πίεση»
Για τον χαρακτήρα του: «Είμαι ένας άνθρωπος ευθύς. Dεν λέω κάτι που δεν είναι πραγματικότητα, δεν μιλάω πολύ με τους παίκτες αλλά δεν αμελώ να πω αυτό που πρέπει. Προσπαθώ να είμαι δίκαιος στα πλαίσια της αδικίας που συνεπάγεται σε ένα άθλημα που παίζουν 12 άτομα, αλλά ποτέ δεν ξεχνάω ποιος είναι ο στόχος μου. Ο Παναθηναϊκός με πληρώνει για να κερδίζω και όχι για να κερδίζω με έναν η τον άλλον παίκτη».
Για το αν υπήρξε φίλος με κάποιο παίκτη: «Ποτέ δεν έχω φτάσει στο σημείο να είμαι φίλος με έναν παίκτη εν ενεργεία. Αλλά πάντα είχα καλές σχέσεις με όλους. Μία σχέση τίμια μεταξύ ανδρών».
Για το πώς διαχειρίζεται την πίεση: «Τα πάντα στην ζωή μπορούμε να τα δούμε από διαφορετικές οπτικές. Μπορείς να το δεις ως επιτυχία που πήραμε το Πρωτάθλημα και χάσαμε την πρόκριση για το Final 4 από την Φενέρ που πήρε το τρόπαιο ή να το δεις από την άλλη ως αποτυχία που δεν πήγαμε στο Final 4. Αλλά επιτυχία από την άλλη είναι να προσφέρουμε ένα ελκυστικό προϊόν. Στην τελική μια ομάδα νικάει. Προσπαθούμε να πάρουμε τίτλους, κάτι που αποτελεί μεγάλο κίνητρο. Την πίεση προσπαθώ να την κοουτσαρω. Βάζω κάθε μέρα τον πήχη όλο και πιο ψηλά σε νοητικό επίπεδο διδάσκοντας τους παίκτες να είναι συγκεντρωμένοι, γιατί είναι κάτι που αν δεν το βιώσεις καθημερινά, όταν θα έρθει η στιγμή δεν θα είσαι έτοιμος».
