Η αθλήτρια του Παναθηναϊκού, μίλησε συγκεκριμένα στην εκπομπή «Woman to woman» του EOK WebRadio με τη Μαριάννα Αξιοπούλου και την Εβίνα Μάλτση.
Αναλυτικά είπε:
Για το… roller-coaster συναισθημάτων που είχε τις τελευταίες σχεδόν δύο βδομάδες:
«Τα συναισθήματα μου έχουν περάσει από διάφορα στάδια. Το πρώτο ήταν το σοκ με τον τραυματισμό, που ήταν πολύ μεγάλο και στεναχώρια σίγουρα. Μετά καλείσαι ουσιαστικά να το πάρεις απόφαση και να μπεις σε μια άλλη διαδικασία συνειδητοποίησης.
Σίγουρα όλο αυτό που ακολούθησε με έκανε να συγκινηθώ πάρα πολύ, απ’ τη στήριξη όλου του κόσμου, μπασκετικού και μη, δέχθηκα πάρα πολλά μηνύματα και τηλεφωνήματα. Και της στήριξης της ομάδας μου φυσικά, που απ’ την πρώτη στιγμή ήταν δίπλα μου.
Έζησα κάτι μοναδικό μέσα στον “Τάφο του Ινδού”, που ο κόσμος με στήριξε πάρα πολύ μετά από αυτόν τον τραυματισμό.
Σίγουρα ακολούθησε και η ανανέωση του συμβολαίου μου, που δεν είναι κάτι δεδομένο, και με έκανε να χαρώ πάρα πολύ στη συνέχεια».
Για την απόφασή της πριν 3 χρόνια να πάει απ’ τον ΠΑΟΚ στον Παναθηναϊκό:
«Τότε δε μου περνούσε απ’ το μυαλό σαν σκέψη να κατέβω στην Αθήνα και η πρόταση που μου έγινε τότε απ’ τον Παναθηναϊκό ήταν η αφορμή. Πάντα ήθελα να αγωνιστώ στην ομάδα αυτή και έτσι είπα να το δοκιμάσω και να δω πώς θα πάει.
Δεν είχα καν ξενοικιάσει το σπίτι μου στη Θεσσαλονίκη, λόγω της αβεβαιότητας που υπήρχε τότε. Εν τέλει, τα πράγματα μπήκαν σε μια ροή, ακολούθησαν πολύ όμορφά πράγματα για εμένα, και στη δουλειά μου, που βρήκα μια πολύ καλή σε ένα γραφείο στην Αθήνα.
Όλα βρήκαν τον δρόμο τους στην Αθήνα τελικά».
Για τα όσα έχει ζήσει με τον Παναθηναϊκό αυτήν την τριετία:
«Δε φανταζόμουν με τίποτα ότι όντως θα μπορούσα να ζήσω τέτοια πράγματα. Έπαιζα μπάσκετ και αυτό με ευχαριστούσε πάρα πολύ, ένιωθα πολύ ευτυχισμένη παίζοντας απλώς μπάσκετ.
Τα τελευταία χρόνια με τον ερχομό μου στον Παναθηναϊκό ένιωσα τρομερές στιγμές, κατάφερα να είμαι μέλος της κατάκτησης ενός ιστορικού για την ομάδα πρωταθλήματος και ενός κυπέλλου, με τρομερές στιγμές, μοναδικές.
Νιώθω πραγματικά ευλογημένη που είχα την ευκαιρία να ζήσω όλα αυτά. Δε θα τα άλλαζα με τίποτα, ποτέ δε μετάνιωσα με την επιλογή μου να έρθω στην Αθήνα».
Για την ανανέωση του συμβολαίου της με τον Παναθηναϊκό και για την επόμενη σεζόν:
«Με τη διοίκηση του Παναθηναϊκού είχαμε έτσι κι αλλιώς επικοινωνία μετά τον τραυματισμό μου, γιατί ήταν πολύ μεγάλο το ενδιαφέρον και η στήριξή τους. Σε κάποιο τηλεφώνημα απ’ αυτά μού ανακοίνωσαν ότι ήταν η τελική τους απόφαση να προχωρήσουν σ’ αυτήν την κίνηση.
Δεν το είχα φανταστεί μέχρι τότε, γιατί δεν είναι κάτι δεδομένο, οπότε αυτό μου έδειξε πάρα πολλά πράγματα, για τα οποία ήδη γνώριζα για τον Παναθηναϊκό. Τα συναισθήματά μου ήταν πρωτόγνωρα. Απ’ τη στεναχώρια και όλο αυτό το σοκ που είχα πάθει, με έκαναν να αισθανθώ υπέροχα.
Πέραν του ότι δεν έχω να σκεφτώ κάτι για την επόμενη σεζόν και μπορώ ν’ αφοσιωθώ στην αποκατάσταση του ποδιού μου, ένιωσα πραγματικά πως έχω ανθρώπους που νοιάζονται και ενδιαφέρονται για ‘μένα και ότι υπάρχει αυτή η στήριξη και αμοιβαία αγάπη».
Για το αν πίστευε ότι θα γίνει η ανατροπή με τη Μπεσίκτας:
«Βλέποντας ότι σε όλο το ματς ήμασταν κοντά στο σκορ, είχα μέσα μου τη βεβαιότητα ότι θα αντέξουμε μέχρι το τέλος και σίγουρα κάποια στιγμή θα γίνει το step-up και θα καταφέρουμε να περάσουμε.
Νομίζω ότι όλο αυτό υπάρχει και συμβαίνει στα παιχνίδια μας γιατί όλη η ομάδα έχουμε πιστέψει πάρα πολύ σ’ αυτό το σύνολο που έχει δημιουργηθεί και το μπάσκετ που μπορούμε φέτος να παίξουμε.
Μέσα απ’ όλη αυτήν την πίστη, γνωρίζοντας ότι μπορούμε να το κάνουμε, αλλά και λόγω φυσικής κατάστασης, βοηθηθήκαμε και σε εκείνο το παιχνίδι και γενικότερα».
Για το πού οφείλεται αυτή η… αναγέννηση του Παναθηναϊκού τα τελευταία χρόνια:
«Αυτό έχει δημιουργηθεί και από μέσα προς τα έξω, καθώς υπάρχουν οι άνθρωποι που είχαν εξ αρχής αυτό το όραμα, να ξαναφτιαχτεί αυτό το τμήμα και να μεγαλώσει ο Παναθηναϊκός κι άλλο στο μπάσκετ γυναικών.
Αυτό έγινε σιγά-σιγά και φτάσαμε εδώ που έχουμε φτάσει τώρα. Και απ’ έξω προς τα μέσα, όμως, γιατί ο κόσμος του Παναθηναϊκού δε σταμάτησε ποτέ να στηρίζει τα τμήματα του Ερασιτέχνη.
Ο “Τάφος του Ινδού” είναι πάντα γεμάτος, κάτι που δε βλέπουμε στα υπόλοιπα γήπεδα».
