Mίλησε για το τελευταίο "παράθυρο" των προκριματικών και τα συμπεράσματα που βγήκαν από αυτό, ενώ αναφέρθηκε και στο Ευρωμπάσκετ 2025.
Αναλυτικά όσα είπε:
Για τα τελευταία δύο παιχνίδια των προκριματικών με Τσεχία και Γερμανία: «Δε μπορούμε να μην αναφέρουμε τον τραυματισμό της Άννας-Νίκης Σταμολάμπρου. Ήταν κάτι που μας στεναχώρησε όλους, σαν άνθρωποι πρώτα απ’ όλα και μετά σαν συμπαίκτες οι προπονητές. Ήταν κάτι που σημάδεψε αρνητικά το “παράθυρο”.
Εν συνεχεία, η κακή εμφάνιση που είχαμε στο δεύτερο μισό του αγώνα με την Τσεχία και η νωθρότητα που είχαμε στο ξεκίνημα με τη Γερμανία. Ήταν δύο πράγματα που θα θέλαμε να πάνε λίγο διαφορετικά».
Για το ξεκίνημα με τη Γερμανία ήταν… συνέχεια του δευτέρου ημιχρόνου με την Τσεχία: «Δε θα έλεγα ότι είναι συνέχεια γιατί πρόκειται για δύο διαφορετικές ομάδες. Σίγουρα στην Τσεχία το σοκ του τραυματισμού ήταν κάτι που μας επηρέασε, αν και στον επαγγελματικό αθλητισμό αυτά συμβαίνουν.
Η Γερμανία ήταν μια εντελώς διαφορετική ομάδα. Μας δυσκόλεψε το μέγεθος στην αρχή. Τη γνωρίζαμε φυσικά, αλλά είναι άλλο η θεωρία και άλλο η πράξη. Μας πήρε λίγο χρόνο παραπάνω να καταφέρουμε να βγάλουμε την ενέργεια που θέλουμε μες στο παρκέ για να ματσάρουμε την αδυναμία που είχαμε στο μέγεθος».
Για το αν το ματς με τη Γερμανία ήταν ένα καλό τεστ ενόψει Ευρωμπάσκετ σχετικά με τη διαφορά μεγέθους των ομάδων: «Και η Γαλλία είναι τέτοια ομάδα, και η Σερβία, και το Βέλγιο, και η Τουρκία. Αν θέλουμε να πάμε λίγο μακρύτερα θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τέτοιες καταστάσεις.
Παίζοντας με τέτοιες ομάδες, μας δίνεται μια εικόνα σχετικά με το πού βρισκόμαστε και τι μπορούμε να κάνουμε για να αντισταθμίσουμε την κατάσταση».
Για το ποια ήταν η μεγαλύτερη αδυναμία της ομάδας σε αυτά τα «παράθυρα»: «Σαν μεγαλύτερη αδυναμία θα έλεγα ότι ήταν το size. Είναι κάτι το οποίο δε δουλεύεται, είναι ένα εν γένει πρόβλημα ή αδυναμία το οποίο είναι δουλειά και καθήκον μας να βρούμε τρόπο να κινηθούμε με αυτό.
Γενικότερα, αν δει κάποιος το ρεκόρ αυτό καθ’ αυτό δεν είναι αντιπροσωπευτικό. Βρισκόμασταν σε έναν όμιλο με ομάδες στα ψηλά της ευρωπαϊκής κατάταξης. Είχαμε την ευκαιρία να παίξουμε 6 πολύ δυνατά και απαιτητικά παιχνίδια και νομίζω πως είχαμε αρκετά καλά στοιχεία να κρατήσουμε και αρκετά τα οποία μπορούμε να βελτιώσουμε».
Για τον στόχο στο Ευρωμπάσκετ 2025: «Όταν ξεκινήσαμε αυτήν την προσπάθεια τον Νοέμβριο του 2021, την πρώτη φορά που συγκεντρωθήκαμε ο κόουτς είχε πει ότι το πιο σημαντικό στην όλη διαδικασία είναι να είμαστε μαζί και να “χτίσουμε” συναισθηματικούς δεσμούς ανάμεσά μας, ούτως ώστε αυτό να μας ωθήσει να κάνουμε βήματα μπροστά, να βελτιωνόμαστε και φορά με τη φορά να γινόμαστε καλύτεροι.
Αν το καταφέρουμε αυτό, έχουμε αρκετό ταλέντο για να φτάσουμε ψηλά. Υπάρχει η διάθεση και η “δίψα” για μια διάκριση. Είναι μεγάλη τιμή και ευθύνη ότι το Ευρωμπάσκετ γίνεται στη χώρα μας. Αυτό που πάντα λέμε φεύγοντας μετά το τελευταίο ματς είναι “να φύγουμε άδειοι από ενέργεια, γεμάτοι από συναισθήματα και με ανυπομονησία να βρεθούμε την επόμενη φορά”. Αυτό το έχουμε “χτίσει” τα τελευταία 3.5 χρόνια».
Για το πώς διαχειρίζεται η ομάδα όλο το κομμάτι με το Ευρωμπάσκετ 2025: «Σίγουρα με το promotion που γίνεται τον τελευταίο 1.5 χρόνο, καταλαβαίνουμε και αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχει μεγάλη προσμονή για το Ευρωμπάσκετ. Δεν έχουμε συζητήσει ή κάνει κάτι. Έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη στα παιδιά. Έχουμε πολύ έμπειρες παίκτριες, που είναι παιγμένες σε αυτό το επίπεδο, που έχουν παίξει σε Ευρωμπάσκετ.
Με την καθοδήγηση των πιο έμπειρων παικτριών, που αυτές θα πάρουν τα ηνία της κατάστασης, η ομάδα θα μείνει συγκεντρωμένη και προσηλωμένη στον στόχο της. Σίγουρα η Ομοσπονδία βοηθάει όσο μπορεί, παρέχοντας και ψυχολόγο στην ομάδα, αλλά είναι ένας άγνωστος και αστάθμητος παράγοντας προς το παρόν, ο οποίος ελπίζουμε να μας βγει σε θετικό».
Για τη στήριξη του κόσμου: «Όσα εντός έδρας παιχνίδια έχουμε παίξει, επίσημα ή φιλικά, ο κόσμος δεν έχει λείψει από κανένα. Μας στηρίζει παντού. Την Κυριακή (09/02) ήταν πολύ έντονη η παρουσία του και η ενέργεια που έδωσε όταν κάναμε την τελευταία αντεπίθεση και ανεβάσαμε την ένταση του αγώνα. Ήταν σαν να “τραβούσε” ο ένας τον άλλον. Το ζούσαμε πάρα πολύ έντονα το πώς ανέβαινε η ένταση και η αδρεναλίνη με τη βοήθεια του κοινού.
Είμαι σίγουρος πως το καλοκαίρι ο κόσμος θα είναι δίπλα μας και σε ένα μεγαλύτερο γήπεδο. Γενικά σαν Έλληνας όταν ακούμε για την Εθνική ομάδα, σε οποιοδήποτε άθλημα, ερχόμαστε πιο κοντά. Έχοντας την κυριακάτικη εικόνα στο μυαλό, εγώ ανυπομονώ για το καλοκαίρι».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
