"Η πρόκριση, η απώλεια του Κόμπι και το Λαύριο
Γειά σας φίλοι μου
Η εβδομάδα που διανύουμε ήταν μια εβδομάδα που είχε πολλά σκαμπανεβάσματα στα συναισθήματα. Δυστυχώς δεν καταφέραμε να πάρουμε τη νίκη στο ντέρμπι με την ΑΕΚ την προηγούμενη αγωνιστική στην έδρα μας.
Όμως, παλέψαμε με ότι είχαμε και βρήκαμε την ενέργεια και αυτό που χρειαζόταν για να καταφέρουμε να πετύχουμε τη νίκη με την Μπάμπεργκ και να περάσουμε στους «16» του Basketball Champions League. Είναι κάτι που έκανε όλους όσους είναι γύρω από την ομάδα ευτυχισμένους και αυτό φαινόταν στα πρόσωπα όλων μετά το παιχνίδι.
Και ειδικά όταν αφήνεις εκτός διοργάνωσης μια ομάδα όπως είναι η Μπάμπεργκ που έχει καθιερωθεί αρκετά χρόνια τώρα στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, γεγονός που κάνει την επιτυχία μας ακόμη πιο μεγάλη.
Δυστυχώς, μέσα σ' αυτή την εβδομάδα χάθηκε ένας θρύλος του παγκοσμίου μπάσκετ, ένα από τους καλύτερους παίκτες που έχει περάσει ποτέ από τα γήπεδα. Δεν είμαι ο μεγαλύτερος φαν του ΝΒΑ, αλλά για τον συγκεκριμένο παίκτη έχω να πω ότι έχω περάσει πολλές ώρες βλέποντας βίντεο του από highlights.
Θα τον ξεχώριζα τον Κόμπι Μπράιαντ με την φανέλα με το νούμερο 8, βλέποντας φάσεις και highlights με απίστευτα πράγματα που έκανε όσο ήταν πιο νέος, αλλά και όταν έβαλε την φανέλα με το 24 που ήταν πιο ώριμος και όσο μεγάλωνε και έδειχνε σε όλους τι νοοτροπία πρέπει να έχεις, για να φτάνεις στους στόχους που θέτεις, το Mamba Mentality που έλεγε και ο ίδιος και έδειχνε πόσο σκληρά δούλευε ενώ ήταν πετυχημένος και φτασμένος και ήταν παράδειγμα για όλους.
Σίγουρα είναι μεγάλη απώλεια για το παγκόσμιο μπάσκετ. Είναι η πρώτη φορά που προσωπικά στενοχωρήθηκα πολύ που έφυγε ένας άνθρωπος που δεν τον είχα γνωρίσει ποτέ. Νομίζω ότι δεν έχω ξαναστενοχωρηθεί έτσι στην ζωή μου για κάποιον που δεν τον ήξερα προσωπικά...
Σ' αυτό που έλεγα για τα σκαμπανεβάσματα, όσον αφορά τα συναισθήματα στην αρχή, είχα την χαρά αυτή την εβδομάδα να μάθω ότι θα είμαι στους 15 που έχουν επιλεγεί για τα παιχνίδια των προκριματικών της Εθνικής ομάδας των ανδρών. Είναι κάτι που με κάνει πολύ χαρούμενο.
Κοιτώντας τα παιδιά, που έχουν κληθεί παρατήρησα ότι μετά τον Μαργαρίτη είμαι ο δεύτερος πιο μεγάλος σε ηλικία. Αυτό μόνο δύναμη μου δίνει να συνεχίσω να προπονούμαι και να προσπαθώ.
Χάρηκα πολύ γιατί πολλά από τα παιδιά που κλήθηκαν είναι πολύ καλοί μου φίλοι και κάποιοι κάτι περισσότερο. Όπως ο Λίνος Χρυσικόπουλος που τον θεωρώ σαν μικρό μου αδερφό. Και θα έχουμε να το λέμε στο νησί, ότι μια φορά βρέθηκαν στις κλήσεις της Εθνικής ομάδας δυο Κερκυραίοι μαζί...
Κλείνοντας να πω ότι το Σάββατο έχουμε ένα παιχνίδι εκτός έδρας με το Λαύριο, μια ομάδα η οποία πέρσι στο αντίστοιχο παιχνίδι μας είχε πονέσει πολύ. Είχαμε γνωρίσει συντριβή. Δεν μπορώ να σκεφτώ άλλη ήττα που να ήταν τόσο κακή στην περσινή πολύ καλή πορεία της ομάδας.
Όσοι είμαστε στην ομάδα το θυμόμαστε, δεν το έχουμε ξεχάσει και γι' αυτό πρέπει να πάμε 100% συγκεντρωμένοι, γιατί προερχόμαστε από ένα παιχνίδι με μια μεγάλη νίκη επί της Μπάμπεργκ. Και πολλές φορές μετά από μια τέτοια νίκη υπάρχει μια καθίζηση, μια έλλειψη ενέργειας η δεν είσαι συγκεντρωμένος πολλές φορές.
Είναι κάτι που πρέπει να το προσέξουμε, γιατί το Λαύριο είναι μια επικίνδυνη ομάδα, προκειμένου να καταφέρουμε να φτάσουμε στο θετικό αποτέλεσμα που θέλουμε..."
