Ο Έλληνας τεχνικός αναφέρθηκε στα θετικά χαρακτηριστικά της ομάδας του Άρη, και στην σημαντική βοήθεια του κόσμου του, αλλά και στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει στο Ισραήλ λόγω της εμπόλεμης κατάστασης και της ανασφάλειας που νιώθουν οι ξένοι παίκτες.
Αναλυτικά όσα είπε ο Θοδωρής Γιαννακόπουλος:
Για το ματς με τον Άρη: «Θα είναι ένα ωραίο παιχνίδι, με καθαρά μπασκετικούς όρους. Ο Άρης είναι μια πολύ καλή ομάδα, ειδικά στο αμυντικό της κομμάτι, πολύ προσηλωμένη, συγκεντρωμένη. Παίζει με έναν τρόπο έξυπνο, που εκμεταλλεύεται ό,τι καλό έχει και προσπαθεί να “κρύψει” τις όποιες αδυναμίες της.
Μέσα στο γήπεδό της όλο αυτό πολλαπλασιάζεται, παίρνει δύναμη απ’ τον κόσμο της. Εμείς ψάχνουμε να σταθεροποιηθούμε σε ένα καλό επίπεδο, να βελτιωνόμαστε συνέχεια. Είμαστε μια καινούργια ομάδα, που κάνουμε λίγο μπροστά-λίγο πίσω. Είναι καλή ευκαιρία να κάνουμε ένα βήμα μπροστά. Είναι δύο ομάδες που “επενδύουν” στην άμυνα, οπότε το παιχνίδι θα είναι έντονο και πιστεύω και όμορφο».
Για το συναίσθημα τού να γυρνάει στα πάτρια εδάφη: «Είναι καταπληκτικό, δε συγκρίνεται με τίποτα. Ό,τι και να πω θα μου φανεί λίγο.
Αγαπάω και τη συγκεκριμένη πόλη. Ξέρουμε, ειδικά όσοι ζούμε έξω, ότι ο ήλιος μας, ο καιρός μας, η αύρα μας, η χαρά των ανθρώπων, το φαγητό μας, η ζωή μας είναι πολύ διαφορετικά. Όταν είμαστε στο εξωτερικό το καταλαβαίνουμε όλοι απ’ το πώς συμπεριφέρονται οι υπόλοιποι για εμάς. Όταν ζούμε έξω μάς λείπει. Προσωπικά, όταν γυρνάω είμαι πάντα ευτυχισμένος».
Για τους στόχους της Χάποελ Ιερουσαλήμ: «Όπως είναι εύκολο να καταλάβει κάποιος, η ομάδα που όλοι “κυνηγάμε” είναι η Μακάμπι. Το φετινό καλοκαίρι άλλαξαν κάποια πράγματα και το μεγάλο μπάτζετ το έχει η Χάποελ Τελ Αβίβ. Τόσο εκείνοι όσο και εμείς τα τελευταία χρόνια “κυνηγάμε” μια ακόμα θέση στη Ευρωλίγκα. Όσον αφορά τη Χάποελ Ιερουσαλήμ, είναι ένα τεράστιο κλαμπ, με πολύ μεγάλο κοινό και οπαδούς. Συνδέεται με μια πόλη που για τη συγκεκριμένη χώρα σημαίνει πάρα πολλά.
Υπάρχουν πολύ μεγάλες προσδοκίες και πίεση, με την καλή έννοια, για επιτυχίες. Εμείς, με σχετικά κοινούς στόχους με τη Χάποελ Τελ Αβίβ, επιλέξαμε να πάμε πιο συνετά. Η Χάποελ Τελ Αβίβ στην πορεία του καλοκαιριού ανέβασε τον “πήχη” πολύ ψηλά. Έτσι, είναι μια “μάχη” ανάμεσα σε αυτές τις τρεις ομάδες, η οποία έχει ξεκάθαρα φαβορί και αουτσάιντερ, ωστόσο τα πάντα φαίνονται μες στο γήπεδο.
Έως τώρα, καμία ομάδα δε δείχνει να “πατάει” τόσο καλά και να είναι στο 100% των δυνατοτήτων της. Όλοι κάνουμε την προσπάθειά μας στη Ευρώπη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, γιατί δε μπορούμε να παίξουμε στο Ισραήλ, κάτι που αποτελεί μεγάλο μειονέκτημα.
Θα έλεγα ότι, αυτήν τη στιγμή, καθαρά σε μπάτζετ η Μακάμπι με τη Χάποελ είναι λίγο πιο μπροστά, αλλά λίγο-πολύ οι στόχοι είναι κοινοί με τις προηγούμενες χρονιές. Η Μακάμπι θέλει να πρωταγωνιστήσει στην Ευρωλίγκα και οι δύο Χάποελ θέλουμε να χτυπήσουμε την “πόρτα” της Ευρωλίγκας».
Για τον αν μπορούν να φτάσουν ψηλά στο EuroCup: «Φτιάξαμε μια ομάδα που να μπορεί να φτάσει μακριά στο EuroCup. Βάσει ρόστερ και μπάτζετ δεν είμαστε μέσα στα πρώτα φαβορί γι’ αυτό, αλλά έχουμε την πίστη ότι μπορεί να συμβεί κάτι μέσα απ’ τη δουλειά, γιατί τα μπάτζετ δεν παίζουν μπάσκετ».
Για την αγωνιστική «ταυτότητα» της ομάδας του: «Ακόμα προσπαθούμε να βρούμε τη χημεία μας. Προσπαθούμε να “ανοίξουμε” τον ρυθμό, με λίγη περισσότερη έμφαση στη επίθεση, χωρίς αυτό να σημαίνει πως η άμυνα μένει έξω. Θα δείτε μια πιο επιθετική Χάποελ σε σχέση με μια πιο αμυντικογενή Χάποελ, χωρίς να θέλω να παίξω με τους αριθμούς. Είμαστε μια ομάδα που πάει σε πιο πολλές κατοχές απ’ ό,τι προηγουμένως».
Για το πόσο δύσκολο είναι να πείσουν τους Αμερικάνους παίκτες να έρθουν στο Ισραήλ: «Είναι μια περίεργη κουβέντα για όσους είναι απ’ έξω. Για παράδειγμα, ο Μπέβερλι είπε ότι με την πρώτη στραβή θα φύγει και τελικά ήταν ο πρώτος απ’ τους ξένους που γύρισαν πίσω. Παιδιά όπως ο Λόιντ ή πέρυσι οι παίκτες της Μακάμπι, οι οποίοι γύρισαν καταστάσεις που συνέβησαν, ήταν πιο εύκολο να φύγουν.
Δεν είναι τόσο δύσκολο όσο φαντάζεται κάποιος, παρ’ όλα αυτά δεν είναι το ίδιο εύκολο. Όλοι γνωρίζουν ότι το Ισραήλ είναι μια λίγκα που είναι αρκετά φιλική και κοντά σαν χώρα με τους Αμερικανούς. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με το ότι στο Ισραήλ έχουν παίξει μεγάλα ονόματα, προσελκύουν καλούς ξένους παίκτες.
Έχει σημασία ποια χρονική στιγμή θα σε βρει, σε ποια πόλη και ποια θα είναι η αντίδραση.
Εμείς στη τελευταία επίθεση του Ιράν ήμασταν στη Βουλγαρία, αλλά οι οικογένειες κάποιων παικτών πίσω. Αυτό επηρεάζει κάπως.
Όλοι οι παίκτες “ζυγίζουν” τα υπέρ και τα κατά. Όσο επικρατεί αυτό το αίσθημα ασφάλειας στη χώρα, σου είναι εύκολο να μείνεις».
