Αναλυτικά όσα είπε ο προπονητής του Α.Ο. Τρίκαλα Basket:
"Η απώλεια του Κώστα Σκρέτα είναι απ' τα πιο δύσκολα πράγματα. Επειδή έχει να κάνει με την απώλεια ανθρώπινης ζωής, δεν υπάρχει κάτι πιο δύσκολο να διαχειριστεί κάποιος. Έχει ιδιαιτερότητες η ομάδα μας, είναι ομάδα του ενός ανθρώπου. Ο Κώστας "έτρεχε" για τα πάντα, ήταν απόλυτα συγκεντρωτικός. Αυτό είχε το καλό ότι οι αποφάσεις ήταν εύκολες, ένας αποφάσιζε πάντα σε συνεργασία με εμένα.
Από την άλλη, το αρνητικό ότι με την απώλειά του επικρατεί σχεδόν… χάος. Παλεύουμε με την αβεβαιότητα και με πολύ δύσκολες καταστάσεις. Αν αυτή η κατάσταση διαμορφωνόταν τον Νοέμβριο-Δεκέμβριο, δε θα μπορούσε να συνεχίσει η ομάδα. Το ότι θέλουμε ουσιαστικά 1 μήνα για να τελειώσει η χρονιά, είναι αυτό που μας δίνει δύναμη και κίνητρο να κάνουμε μια τελική προσπάθεια για να βγει η χρονιά πως πρέπει.
Ήταν ιδιαίτερο το συναίσθημα (σ.σ. το παιχνίδι με τη Δόξα Λευκάδας), εγώ δεν έχω αισθανθεί έτσι ξανά. Πιστεύω το ίδιο ισχύει και για τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας, αλλά και ο βασικός πυρήνας φιλάθλων της ομάδας που είχαν συνηθίσει όλα τα χρόνια να βλέπουν μια συγκεκριμένη μορφή στη γωνία και να "τρέχει" για τα πάντα.
Συναισθηματικά ήταν πολύ δύσκολο, αποτυπώθηκε έτσι και στα πρώτα 15 λεπτά, αλλά ήταν και κάτι που έδωσε στα παιδιά μια έξτρα δύναμη ώστε να αλλάξουν εντελώς την εικόνα τους και να φτάσουν σε μια σχετικά εύκολη νίκη.
Την προηγούμενη Δευτέρα, πριν από το ματς με τον Πρωτέα Βούλας, θα έλεγα ότι η ομάδα δεν μπορούσε να συνεχίσει, ήμασταν πολύ κοντά σε αυτό. Επειδή έγινε ένα είδος... θαύματος, βρέθηκε ένας άνθρωπος και γύρω του συμπληρώθηκαν κάποιοι άλλοι, ο οποίος χωρίς να είναι μέλος της διοίκησης ή έντονα μπασκετικός προσφέρθηκε να βοηθήσει χωρίς να ζητάει τίποτα για να γίνει τουλάχιστον η καθημερινότητά μας μέχρι το τέλος ανθρώπινη.
Έτσι μπορούμε και πάμε μέρα-μέρα. Είναι δύσκολο να βγει η χρονιά στο 100% όσον αφορά τις οφειλές, τα ποσά που έχει να πάρει ο κάθε άνθρωπος που δουλεύει εδώ, είναι δύσκολο να καλυφθούν όλες οι υποχρεώσεις. Επειδή, όμως, το διάστημα που απομένει είναι μικρό, θα μπορέσουμε να λειτουργήσουμε όσο το δυνατόν πιο ανθρώπινα. Είναι δύσκολες οι συνθήκες, αλλά ευτυχώς τελευταία στιγμή κάποιοι άνθρωποι προσφέρθηκαν.
Τα "πρέπει" είναι τα δύο ματς εντός έδρας, με ομάδες πάνω-κάτω της ίδιας δυναμικής με εμάς. Όταν παίζεις εντός έδρας, υπάρχει το "πρέπει". Δεν κατεβαίνει κανείς σε κανένα παιχνίδι για να χάσει, αλλά η διαφορά ποιότητας είναι δεδομένη. Ωστόσο πριν γίνει ένα ματς ο νικητής δεν προαποφασίζεται.
Είναι τα δύο δυσκολότερα έργα για μια ομάδα να παίζει εκτός έδρας με τις δύο καλύτερες ομάδες του πρωταθλήματος. Το αυριανό ματς, εκτός απ’ το "θέλω" στο να πάρουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε, αποτελεί μια είδους προετοιμασία για το "πρέπει" που έχουμε το Σάββατο (22/3) με την Ελευθερούπολη".
Ερωτηθείς για το στοιχείο που ξεχωρίζει στην ομάδα του τη φετινή σεζόν, απάντησε: "Αν ξεχώριζα κάτι θα έλεγα τη μαχητικότητα των παιδιών. Δεν υπήρξε σχεδόν κανένα ματς σε όλο το πρωτάθλημα στο οποίο να μην είμαστε πλήρως ανταγωνιστικοί. Τα ματς που χάσαμε είναι με μικρές διαφορές. Πάντα ξεκινάμε απ’ την άμυνα και τη μαχητικότητα σαν δεδομένα. Δεν παρατάμε ποτέ κανένα παιχνίδι και είμαστε ανταγωνιστικοί ανεξαρτήτως με το πού παίζουμε και με ποιον".
