Ο προπονητής των γηπεδούχων, Μιχάλης Μιχελάκος, και ο γκαρντ της ομάδας των Μεγάρων, Δημήτρης Γερομιχαλός, μίλησαν στην εκπομπή "Πριν τα τζάμπολ" του EOK WebRadio με την Αθηνά Πατρινού και τον Ραφαήλ Αλαγά.
Ο Μιχάλης Μιχελάκος είπε:
Για το παιχνίδι με τη ΝΕ Μεγαρίδος: «Πρώτα απ’ όλα, να ξεκαθαρίσουμε ότι η ΝΕ Μεγαρίδος είναι μια ομάδα που έχει ένα σταθερό προπονητικό staff και παράλληλα έχει ήδη κάποια παιδιά από πέρυσι τα οποία αποτελούν τον “κορμό” της. Παράλληλα, ήταν η πρώτη ομάδα που τελείωσε τη στελέχωσή της, οπότε για τα δεδομένα της εποχής αντιμετωπίζουμε μια ομάδα που είναι πολύ έτοιμη να “κυνηγήσει” στόχους και πράγματα από πολύ νωρίς. Από την άλλη, για εμάς είναι ένα παιχνίδι προετοιμασίας, δε μπορούμε να το δούμε διαφορετικά. Καλώς ή κακώς είχαμε και κάποιες ατυχίες τραυματισμών μέσα στο κομμάτι της προετοιμασίας. Και λόγω του Κοροίβου, αλλά και γενικότερα της φιλοδοξίας που υπάρχει για την ομάδα, όταν μπούμε μέσα στο γήπεδο αυτά ξεχνιόνται. Σίγουρα θέλουμε να πετύχουμε πράγματα και γιατί όχι να μην είμαστε εμείς που θα κερδίσουμε το εισιτήριο για το Final-4 – UNICEF Trophy».
Για το πόσο βοηθούν τα παιχνίδια του Κυπέλλου: «Σίγουρα βοηθούν τα παιχνίδια Κυπέλλου, γιατί μάς βάζουν σε μια σειρά επίσημων παιχνιδιών. Νιώθουμε όλοι μια διαδικασία η οποία είναι πιο κοντά στα δεδομένα ενός επίσημου παιχνιδιού πρωταθλήματος, άρα μάς δίνει μπούσουλα και ένα πρόγραμμα στην καθημερινότητά μας. Αρχής γενομένης από την επόμενη εβδομάδα από το εντός έδρας παιχνίδι της πρεμιέρα με τον Α.Σ. Παπάγου, θα θέλουμε να βγάλουμε όλα τα κομμάτια που δουλεύουμε στην καθημερινότητα. Είναι πολύ νωρίς για εμάς να μπορούμε να παρουσιάσουμε το πρόσωπο που θέλουμε, αλλά ο χρόνος είναι αμείλικτος και θα πρέπει να βρούμε τον τρόπο να είμαστε όσο πιο έτοιμοι την επόμενη εβδομάδα».
Για τη μετακίνησή του στον Κόροιβο: Σίγουρα ήταν μια πρόκληση για ‘μένα. Υπήρξε μια πολύ ωραία κίνηση από τη διοίκηση. Κάναμε μια συζήτηση εφ’ όλης της ύλης για τους στόχους και τις φιλοδοξίες της ομάδας. Μιλάμε για μια ομάδα που έχει μεγάλη ιστορία στον χώρο, με “βαριά” φανέλα, μια πόλη η οποία την στηρίζει και όλο αυτό το κράμα των πραγμάτων που υπήρχαν στο τραπέζι με ιντρίγκαραν για να είμαι εδώ και να δουλέψω γι’ αυτήν την ομάδα».
Για τις αλλαγές και την «ταυτότητα» της ομάδας: «Είναι φυσιολογικό να υπάρχουν αλλαγές κάθε χρόνο, καθώς μιλάμε για μια επαρχιακή ομάδα. Δεν είναι πρόβλημα μόνο της ομάδας του Κοροίβου αυτό. Νομίζω είναι γενικά των επαρχιακών ομάδων που αναγκάζονται να γίνονται αλλαγές στο ρόστερ. Σίγουρα δεν είναι κάτι που θα το θέλαμε. Σίγουρα θα προσπαθούσε η ομάδα να κρατήσει έναν “κορμό”, όμως δεν είναι εύκολο γιατί έχει να κάνει με τα προσωπικά κίνητρα και φιλοδοξίες του κάθε παίκτη ή ίσως έχει να κάνει και με κοινωνικά θέματα. Δεν είναι εύκολο όταν επιλέγει κάποιος να πάει στην επαρχία, θα πρέπει να έχει αρκετά πράγματα λυμένα στην κοινωνική του ζωή. Νομίζω, όμως, ότι κινούμαστε προς στην σωστή κατεύθυνση. Είμαστε μια πάρα πολύ νεανική ομάδα, η οποία θα βασιστεί πολύ στα νιάτα, στην αυτοπεποίθηση, σε παιδιά που έχουν διάθεση να κάνουν step-up στο ελληνικό μπάσκετ».
Για τους δύο ξένους τού ρόστερ, Γιουτζίν Γκλάσπερ και Μάρκους Μάγιερς: «Ξεκινήσαμε από κάποια πλάνα. Από ‘κει και πέρα, μπορέσαμε και πετύχαμε κάποιες συμφωνίες με κάποιους Έλληνες παίκτες. Αυτές οι συμφωνίες μάς έφεραν σε έναν δρόμο να μπορέσουμε να διαλέξουμε από την αμερικάνικη αγορά. Θεωρήσαμε με τη διοίκηση ότι θα ήταν μια λογική προσέγγιση το να διαλέξουμε δύο παιδιά που έχουν περάσει ξανά από το πρωτάθλημα και με τον Γκλάσπερ, ο οποίος έκανε μια πολύ γεμάτη χρονιά με την ομάδα του Μεσολογγίου, αλλά και με τον Μάγιερς, που έχω συνεργαστεί ξανά εγώ την χρονιά της ανόδου με τον Τρίτωνα. Ουσιαστικά είναι ένα αντίβαρο στην απειρία που έχουμε θεωρητικά. Από την άλλη, έχουμε πολύ μεγάλη διάθεση για δουλειά όλοι μας και αυτό θα προσπαθήσουμε να δομήσουμε μέσα στη χρονιά, έτσι ώστε να πετύχουμε καλά αποτελέσματα».
Για το πώς καταφέρνει ο Κόροιβος να βρίσκεται στα ψηλά στρώματα του ελληνικού μπάσκετ: «Πρώτα απ’ όλα, έχει να κάνει ότι μια πόλη στηρίζει όλη την κατάσταση. Από ‘κει και πέρα, μιλάμε για ένα γήπεδο που είναι προδιαγραφών Α1, λόγω και των χρόνων που βρισκόταν η ομάδα στην Α1. Αυτά ήταν δύο πολύ βασικά στοιχεία με τα οποία βρίσκει η ομάδα τον τρόπο και βρίσκεται στα υψηλά στρώματα των κατηγοριών».
Ο Δημήτρης Γερομιχαλός μίλησε:
Για τον στόχο τους στο Κύπελλο και το πόσο τους βοηθούν αυτά τα παιχνίδια: «Σίγουρα είναι ένας απ’ τους βασικούς στόχους της ομάδας να πάει στο Final-4 – UNICEF Trophy για 2η σερί χρονιά και είναι στόχος να το κατακτήσει κιόλας. Πέρυσι έφτασε πολύ κοντά. Σίγουρα τα δύο επίσημα παιχνίδια μάς βοήθησαν πολύ. Είναι τελείως διαφορετικό να παίζεις κάποιο φιλικό και κάποιο επίσημο. Βοήθησαν πολύ γιατί ήταν και απέναντι σε ομάδες της Elite League. Θα φανούν χρήσιμα για τη συνέχεια».
Για το αν μπορούν να πετύχουν τον στόχο της ανόδου στην Α1: «Όπως μάς έχω δει και όπως είμαστε, είμαι σίγουρος ότι μπορούμε να το καταφέρουμε. Παίζουν πολλοί παράγοντες ρόλο στο να το καταφέρεις αυτό, υπάρχει πολύς δρόμος μπροστά μας. Πιστεύω πως αν έχουμε υγεία και όλα πάνε καλά θα καταφέρουμε τους στόχους μας».
Για τη φετινή Elite League: «Το περσινό πρωτάθλημα ήταν κάτι το οποίο δεν ξέρω αν θα ξανασυμβεί, ο τελευταίος μπορούσε να κερδίσει τον 1ο. Μέχρι την τελευταία αγωνιστική δεν ξέραμε πώς θα είναι οι θέσεις της κατάταξης. Πιστεύω ότι και φέτος θα είναι έτσι και ευελπιστούμε γι’ αυτό, γιατί βοηθάει όλες τις ομάδες αυτό το πρωτάθλημα».
Για την επιστροφή του στη ΝΕΜ: «Είμαι “δεμένος” με την ομάδα των Μεγάρων, έχω πολύ καλή σχέση με τους ανθρώπους της ομάδας και της πόλης. Μίλησα με τον κόουτς Μάνταλο το καλοκαίρι, μου είπε το πλάνο της ομάδας, τον ξέρω, με ξέρει και τα βρήκαμε εύκολα πιστεύω. Ένας ακόμα λόγος είναι ο αδερφός μου (σ.σ. ο Πέτρος Γερομιχαλός). Είναι χαρά για κάθε παίκτη να παίζει μαζί με τον Πέτρο, πόσο μάλλον για εμένα που είναι αδερφός μου».
Για το πώς είναι να έχει συμπαίκτη τον αδερφό του: «Είναι ένα ξεχωριστό συναίσθημα να παίζεις με τον αδερφό σου και είμαι πολύ χαρούμενος που ξαναγίνεται. Έχουν περάσει αρκετά χρόνια, ήμασταν πιο μικροί, βλέπαμε αλλιώς τα πράγματα. Τώρα έχουμε άλλες παραστάσεις. Είναι πιο έντονο το συναίσθημα να ζεις τον αδερφό σου και στο γήπεδο όταν έχεις αποστασιοποιηθεί από αυτόν αρκετά χρόνια. Είναι κάτι πολύ ξεχωριστό και ήταν ένας απ’ τους βασικούς λόγους που επέστρεψα στην ομάδα των Μεγάρων».
Για τη διαφορά του Πέτρου Γερομιχαλού τότε με τώρα: «Σίγουρα έχει διαφορές. Το ταλέντο και τις ικανότητές του τα ήξερα. Πλέον είναι αρκετά πιο έμπειρος και κάνει εύκολο το παιχνίδι για κάθε συμπαίκτη του. Είναι όλα πιο εύκολα στο παρκέ όταν έχεις τον Πέτρο. Το μπασκετικό μυαλό που έχει εκείνος το έχουν λίγοι παίκτες στην Ελλάδα».
Για τις εντυπώσεις του απ’ τη ΝΕΜ: «Αυτό που συμβαίνει στα Μέγαρα δε συμβαίνει σε πολλές ομάδες. Όλοι “αγκαλιάζουν” την ομάδα. Μπορεί κάποιοι να μην είναι άνθρωποι που έχουν κάποιον ρόλο στην ομάδα, αλλά μόλις χρειαστεί κάτι κάποιος παίκτης ή κάποιος άνθρωπος απ’ την ομάδα, αμέσως όλοι θα “τρέξουν” να βρουν λύση. Επίσης είναι κοντά μας στην καθημερινότητα. Είναι σαν μια οικογένεια. Αυτό το ζούμε και στις προπονήσεις και εκτός του γηπέδου».
Για τις διαφορές που έχει η ΝΕΜ σε σχέση με την τελευταία του παρουσία στην ομάδα, πρόπερσι: «Στο εξωαγωνιστικό κομμάτι, τότε ήταν η πρώτη χρονιά της ομάδας στην Elite League. Ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Αγωνιστικά, η ομάδα έχει προσθέσει αρκετά ποιοτικά παιδιά, πιο έμπειρα. Ακόμα και τα νέα παιδιά που έχουν έρθει είναι σε πολύ καλό επίπεδο, έχουν φιλοδοξίες. Πιστεύω ότι η ομάδα θα πάει πολύ καλά και αρκετά καλύτερα απ’ ό,τι πριν δύο χρονιές».
Για το αν έχει ακόμα το παρατσούκλι «κοντός»: «Υπάρχει μέχρι και σήμερα αυτό, αλλά το έχω συνηθίσει πλέον. Με φωνάζουν “κοντέ” και γυρνάω σαν να λένε το όνομά μου. Πολύς κόσμος στις ομάδες με φωνάζει έτσι, αλλά δεν το παίρνω καν σαν καζούρα, έχει γίνει συνήθεια».
