Ο σούπερ σταρ του παγκοσμίου μπάσκετ αναφέρθηκε στον αείμνηστο πατέρα του, αφού προηγουμένως μίλησε αρκετή ώρα για τα συναισθήματά του.
Αναλυτικά όσα δήλωσε:
"Αισθάνομαι υπέροχα. Πιστεύω ότι και στα τρία ματς ήμασταν ανταγωνιστικοί. Τα δύο πρώτα παιχνίδια δεν κατέληξαν όπως θα θέλαμε. Αλλά ακόμα και κόντρα σε μία από τις καλύτερες ομάδες του τουρνουά, τον Καναδά, που ήταν τρίτος πέρσι στο Παγκόσμιο, παίξαμε πολύ σκληρά, πολύ καλό μπάσκετ, ιδίως αμυντικά προς το τέλος.
Στο ματς με την Ισπανία νομίζω δεν ήμασταν τόσο συγκεντρωμένοι στο πρώτο μέρος. Στο δεύτερο μέρος, παίξαμε πιο γρήγορα, βρήκαμε ελεύθερα σουτ και εύκολα καλάθια.
Παίξαμε στο μάξιμουμ των δυνατοτήτων μας απέναντι στην καλύτερη ευρωπαϊκή ομάδα, που είναι η Ισπανία, που κατέκτησε το EuroBasket πριν από δύο χρόνια.
Και τώρα, κόντρα στην Αυστραλία, η οποία ήταν 3η στους προηγούμενους Ολυμπιακούς Αγώνες, βγήκαμε στο παρκέ έχοντας έναν στόχο στο μυαλό μας. Δεν θέλαμε να φύγουμε από το τουρνουά χωρίς να κάνουμε νίκη, γιατί θεωρούμε ότι είμαστε μια πάρα πολύ καλή ομάδα.
Παίξαμε τόσο σκληρά στα πρώτα 20 λεπτά και δεν είχαμε τόση ενέργεια μετά το ημίχρονο, όμως στο τέλος της ημέρας βρήκαμε έναν τρόπο να πάρουμε τη νίκη. Θέλω να δώσω τα εύσημα σε όλα τα παιδιά στην ομάδα.
Από τον Παπανικολάου και την άμυνά του, μέχρι τον Γουόκαπ, που έπαιζε και άμυνα και σκόραρε. Τον Καλάθη που μας καθοδηγούσε σε όλα τα pick n roll. Τον Μήτογλου που έκοβε, σκόραρε και άνοιξε το παρκέ για εμάς. Τον Παπαγιάννη που έπαιξε σκληρά και προστάτευσε το καλάθι. Τους σουτέρ μας, τον Τολιόπουλο και τον Μωραΐτη, που ήταν επιθετικοί όταν μπήκαν στο ματς. Τον Καλαϊτζάκη που έπαιξε απίστευτη άμυνα και είχε 3 κλεψίματα σε 8 λεπτά.
Θέλω να τους συγχαρώ όλους. Όλοι μαζί καταφέραμε να πάρουμε τη νίκη σήμερα.
Δεν θα πω ότι περιορίζει το παιχνίδι μου. Κάνω αυτό που κάνω. Προσπαθώ να παίζω ελεύθερα και με χαρά. Προσπαθώ να μην σκέφτομαι τίποτα. Όταν προπονούμαι είμαι μόνος μου και όταν βγαίνω στο παρκέ προσπαθώ να σκέφτομαι ότι είμαι μόνος μου. Δεν σκέφτομαι τα πράγματα τα οποία δεν μπορώ να ελέγξω. Δεν μπορώ να ελέγξω την άμυνα που παίζουν πάνω μου.
Δεν μπορώ να κοντρολάρω τη διαιτησία. Στο τέλος της ημέρας όμως κι αυτοί δεν είναι ρομπότ. Δεν μπορούν να σου δώσουν κάθε σφύριγμα που θέλεις. Ξέρεις ότι θα χάσουν πολλά πράγματα, είναι άνθρωποι όπως κι εμείς.
Εμείς κάνουμε ένα λάθος, διαβάζουμε λάθος ένα play. Έτσι κι εκείνοι χάνουν κάποιες φάσεις. Πρέπει να τους δίνουμε το δικαίωμα της αμφιβολίας (σ.σ. ότι δεν κάνουν κάτι επίτηδες). Αυτό κάνω σε όλη μου την καριέρα και προσπαθώ να τους προσεγγίζω με τον μέγιστο σεβασμό.
Αν θεωρήσω ότι κάποιος με 'δέρνει' θα τους πω 'το Νο7, το Νο15 παίζει λίγο βρώμικα, σας παρακαλώ δείτε το' και νομίζω ότι θα κάνουν ό,τι μπορούν για να προστατεύσουν εμένα, τους συμπαίκτες μου και το τουρνουά.
Δεν ξέρω. Δεν μπορώ να προβλέψω το μέλλον. Προσπαθώ να απολαύσω τη στιγμή. Δεν ξέρω αν θα είμαστε στο Παρίσι. Πρέπει να περιμένουμε μέχρι αύριο να δούμε το αποτέλεσμα του αγώνα Σερβία-Νότιο Σουδάν. Φέτος και προχωρώντας στην καριέρα μου προσπαθώ να μην ορίζω τις προσδοκίες.
Προσπαθώ να το πηγαίνω μέρα με τη μέρα. Θα επιστρέψω στο Ολυμπιακό Χωριό, θα φάω καλό φαγητό από την καφετέρια, θα περάσω λίγο χρόνο με τους συμπαίκτες μου. Όταν θα γίνει γνωστό το αν θα πάμε στο Παρίσι και με ποια ομάδα θα παίξουμε εκεί, θα επικεντρωθούμε σε αυτό και θα προπονηθούμε σκληρά, για να κάνουμε ό,τι και στα τρία προηγούμενα ματς.
Να τα δώσουμε όλα δηλαδή για να εκπροσωπήσουμε τους εαυτούς μας, τις οικογένειές μας και όλους όσους μας παρακολουθούν και μας στηρίζουν.
Ήθελα εδώ και πολύ καιρό να βρεθώ σε αυτό το επίπεδο (σ.σ. των Ολυμπιακών Αγώνων), αλλά δυστυχώς δεν υπήρξα τυχερός. Προσπαθώ να απολαμβάνω κάθε μέρα με τους συμπαίκτες μου.
Την πρώτη ημέρα που ήρθαμε εδώ, έστειλα μήνυμα στη γυναίκα μου και τις είπα ότι δεν μπορώ να σταματήσω να χαμογελάω. Η ατμόσφαιρα είναι διαφορετική. Προφανώς και δεν μπορώ να είμαι κοντά με κάθε μπασκετμπολίστα (σ.σ. από τις άλλες ομάδες), γιατί ανταγωνιζόμαστε μεταξύ μας, αλλά τους βλέπω παντού, στην καφετέρια, στο ασανσέρ κ.λπ.
Η ενέργεια είναι διαφορετική. Από τη στιγμή που πήγαμε με όλους τους Έλληνας αθλητές στην Τελετή Έναρξης και είδαμε όλον αυτόν τον κόσμο να έρχεται στο Παρίσι για να φωνάξει για εμάς και γυρίσαμε εδώ και αρχίσαμε τα παιχνίδια, και είδαμε πόσο έντονα τα ζει ο κόσμος, είναι απίστευτο.
Χαίρομαι που είμαι εδώ. Δεν το παίρνω ως δεδομένο. Δεν ξέρεις πότε θα ξανασυμβεί. Μας πήρε 16 χρόνια για να βρεθούμε σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Σε άλλα 16 χρόνια θα είμαι 45 χρονών. Το απολαμβάνω. Χαίρομαι που τα παιδιά μου με βλέπουν να παίζω σε αυτό το επίπεδο και μετά θα μπορώ να τους λέω ιστορίες.
Τη μέρα που με ρώτησαν αν ήθελα να εκπροσωπήσω τη χώρα και να είμαι σημαιοφόρος, είπα ότι θέλω να το κάνει ο αρχηγός μου, ο Κώστας Παπανικολάου. Ένιωσα ότι αυτό ήταν το σωστό.
Όμως μου είπαν ότι θέλουν εμένα, γιατί εκπροσωπώ όλα αυτά που πρεσβεύει ο αθλητισμός και τους αρέσει ο τρόπος που συμπεριφέρομαι τόσο εντός, όσο και εκτός παρκέ. Είπα υπέροχα, θα ήθελα πολύ να το κάνω. Όταν το έκανα ήταν η μεγαλύτερη τιμή. Ξέρω ότι ο μπαμπάς μου το είδε από τον παράδεισο και χόρευε, κυριολεκτικά".
