Η συνέντευξη του Λίνου Γαβριήλ στο esake.gr:
Ο Κύπριος τεχνικός στις 22 Οκτωβρίου ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του Πανιωνίου Su Casa και πέντε μήνες, εν μέσω της διακοπής λόγω της πανδημίας του covid-19, μιλά στο esake.gr σχολιάζοντας την πρώτη του παρουσία στην ΕΚΟ Basket League, την πορεία του Πανιωνίου Su Casa αλλά και συνολικά τη λίγκα.
- Φέτος ήταν η πρώτη σας παρουσία στην EKO Basket League. Πως ήταν η εμπειρία σας έως το σημείο της διακοπής;
«Το ότι επέλεξα πριν οκτώ χρόνια να ταξιδέψω σε Μέση Ανατολή, Αφρική και τα καλοκαίρια Αμερική για να ασχοληθώ επαγγελματικά, πλέον, με την προπονητική και στο εξωτερικό δεν σήμαινε ποτέ ότι δεν ήθελα να βρίσκομαι σε μια καλύτερη λίγκα. Πάντα στο πίσω αλλά και στο μπροστά μέρος του μυαλού μου ήταν η Α1 και αν το επέτρεπαν οι περιστάσεις θα δεχόμουνα με χαρά να δουλέψω σε μια λίγκα που παρακολουθούσα για τριάντα και βάλε χρόνια .
Αυτό και μόνο νομίζω λέει πολλά στο τι σήμαινε για μένα να εργάζομαι στην EKO Basket League ακόμη και αν έχασε στο πέρασμα των χρόνων την παλιά της αίγλη και ευχαριστώ του ανθρώπους, που μου έδωσαν την ευκαιρία να εργαστώ στην ιστορική ομάδα του Πανιωνίου Su Casa τον εκπρόσωπο μου Κύριο Θάνο Κουκουράβα και τον πρόεδρο κύριο Γιώργο Χριστοδουλόπουλο .
Οφείλω να πω ότι ήταν μια ενδιαφέρουσα χρόνια με τα πάνω της και τα κάτω της και από την οποία, σίγουρα, όλοι μας στην ομάδα βγήκαμε σοφότεροι».
- Πως κρίνεται την παρουσία του Πανιωνίου Su Casa, μέχρι στιγμής στο πρωτάθλημα της φετινής σεζόν;
«Όταν ανέλαβα τον Οκτώβριο η ομάδα είχα κάνει την πρώτη της νίκη στο πρωτάθλημα με τον Γιώργο Σκραραφίγκα στο τιμόνι ενάντια του Ρεθύμνου και είχε αποκλειστεί από το κύπελλο. Εδώ οφείλω να πω ότι ο προηγούμενος προπονητής Γιάννης Λίβανος είναι ένας αξιόλογος νέος προπονητής που τυγχάνει να γνωρίζω και έχει λαμπρό μέλλον.
Καθίσαμε κάτω με την διοίκηση και τους συνεργάτες μου και κοιτάξαμε τι χρειάζεται να αλλάξει για να μπορέσουν τα παιδιά να νιώσουν καλύτερα, έτσι ώστε στα επόμενα παιχνίδια να παρουσιαστούμε πιο ανταγωνιστικοί και με μεγαλύτερη σταθερότητα, προκειμένου να μαζέψουμε τις νίκες που χρειαζόμασταν.
Θεωρώ ότι στην Ελλάδα υπάρχει η μπασκετική παιδεία και η κουλτούρα να αντιληφθεί και ο πιο αδαής μπασκετικός φίλαθλος, ότι όταν μια ομάδα - μεσούσης της αγωνιστικής περιόδου - αλλάζει πρόσωπα, είτε προπονητή, είτε παίκτες, αναστατώνεται η χημεία της και δυσλειτουργεί.
Εμείς, λοιπόν, αφού αντιληφθήκαμε ότι είχαμε το χαμηλότερο μπάτζετ στην κατηγορία και θα έπρεπε να κάνουμε προσεγμένες επιλογές, σύμφωνα με το τι μας έδινε η αγορά, προβήκαμε σε κάποιες αλλαγές σε παίκτες που γνώριζα προσωπικά που κάποιοι πραγματικά βοήθησαν περισσότερο απ ότι περιμέναμε και κάποια πολύ λιγότερο, αποτέλεσμα φυσικά του ποσού που ξοδέψαμε αλλά και της περιόδου που αποφασίσαμε να πάρουμε παίκτες .
Οι παίκτες δεν είναι μηχανές και φυσικά χρειάζονται μεγάλο χρονικό διάστημα προσαρμογής σε καινούργιο περιβάλλον, κάποιοι το ξεπερνάνε και αποδίδουν και κάποιοι όχι .
Καταφέραμε, πιστεύω, μέσα από σκληρή δουλειά, συνεργασία και πάνω απ όλα σεβασμό μεταξύ μας, αλλά και στον Ιστορικό, που μόνο περηφάνια και ρίγος νιώθαμε οι περισσότεροι που ήμασταν μέλη του, να πετύχουμε όμορφα πράγματα με τις νίκες στην Θεσσαλονίκη επί του Ηρακλή και του Άρη μέχρι και τις 4/1, όταν και πετύχαμε την έκτη μας νίκη ενάντια στον Κολοσσό Ρόδου βάζοντας τις βάσεις για παραμονή στην κατηγορία .
Υπήρχε ένα μεγάλο διάστημα που η ομάδα απέδιδε όμορφο μπάσκετ πιστεύω στην επίθεση και στην άμυνα χαρακτηριστικό είναι ότι σε διάρκεια ενός μήνα έπεσε 17,7 πόντους ανά αγώνα κάτι που έφερε τις νίκες και την ηρεμία στην ομάδα. Όλα αυτά για να γίνουν δούλεψαν όλοι παρά πολύ σκληρά και ακόμη και σήμερα συγχαίρω - ειδικά - τους παίκτες μας γιατί δεν ήτανε καθόλου εύκολο .
Από εκεί και πέρα ήρθε το ναυάγιο δυστυχώς... Η ομάδα άρχισε να χάνει παίκτες κλειδιά τον ένα πίσω από τον άλλον (Πάσαλιτς, Σάμουελς κ.α) και ήταν αναπόφευκτο να κάνουμε τεράστια κοιλιά στην απόδοση μας και από την 8η θέση να βρεθούμε στην 12η.
Με βάση τα δεδομένα το ότι δηλαδή αρχικά η ομάδα είχε τον χαμηλότερο προϋπολογισμό στην κατηγορία οι έξι νίκες μέχρι της 4/1 ήταν πιστεύω το μάξιμουμ που μπορούσαμε να φτάσουμε, παρόλα τα μεγάλα προβλήματα που είχαμε θεωρώ υπό φυσιολογικές συνθήκες θα μπορούσαμε να πετύχουμε τις δυο η τρεις νίκες που θέλαμε για να σωθούμε και νομίζω η απόδοση του... μισού ρόστερ ενάντια στην ΑΕΚ το απέδειξε».
- Τι είναι εκείνο που σας εντυπωσίασε στην EKO Basket League; Τι κατά την γνώμη σας χρειάζεται βελτίωση;
«Αγωνιστικά, θα πω ότι παρόλο που το επίπεδο των ξένων παικτών δεν είναι το ίδιο με αυτούς του παρελθόντος οι πλείστοι Έλληνες προπονητές κατάφερναν να περάσουν ειδικότερα στους νεότερους Αμερικανούς την φιλοσοφία τους και να παρουσιάζουν αυτό που υποστηρίζουν στο γήπεδο, ένα σύνολο με μια πρωτοφανή ισορροπία σε άμυνα και επίθεση, δείχνοντας για ακόμη μια φορά, γιατί η ελληνική σχολή είναι η κορυφαία στην Ευρώπη .
Σίγουρα καμία ομάδα δεν παρουσίασε την σταθερότητα που θα ήθελε, κάτι που καμία φορά δεν εξαρτάται μόνο από τις διαθέσεις του οποιουδήποτε προπονητή .
Για να αποκτήσει μια ομάδα χημεία χρειάζονται πολλά, είδαμε τεράστιους συλλόγους και παίκτες με μεγάλα συμβόλαιο να μην βλέπονται, ποσό μάλλον σε μικρότερες ομάδες που δίνουν ελάχιστα για να στήσουν ένα αξιόμαχο σύνολο και μιλάω για αρκετές από τις ομάδες της λίγκας.
Έχει χάσει την αίγλη της η Ελληνική λίγκα και χρειάζονται πολλά για να μπορέσει το προϊόν να γίνει πιο ελκυστικό, θα χρειαστούμε πολλές μέρες για να επεκταθώ και να εξηγήσω τι εννοώ .
Σίγουρα το ότι ο κόσμος στα γήπεδα δεν είναι αρκετός φταίνε πολλά, άλλαξαν οι εποχές, όλα πλέον είναι εύκολα, με το πάτημα ενός κουμπιού, ειδικά η νέα γενιά, έχει ότι θέλει. Για να έρθουν στο γήπεδο χρειάζεται προσπάθεια και για να γίνει προσπάθεια χρειάζεται να καταλάβουν οι φορείς σε τι κοινό απευθύνονται και ποιοι οι τρόποι να επιστρέψουν στο γήπεδο.
Η καλαθόσφαιρα είναι το ομορφότερο άθλημα όλων και δεν θα σταματήσει ποτέ να προσφέρει συγκινήσεις!
Θα αρκεστώ να πω μόνο ότι όμορφα πράγματα μπορούν να γίνουν και με λίγα χρήματα, χρειάζονται ιδέες, άνθρωποι με τεχνογνωσία, αγάπη για το μπάσκετ και διάθεση για ριζικές αλλαγές.
Σίγουρα είναι τεράστια επιτυχία ότι το πρωτάθλημα είναι στην ΕΡΤ, τα οφέλη είναι αυτονόητο ότι είναι πολλά και αν συνδυαστεί με άλλες ενέργειες που θα βελτιώσουν την εικόνα της λίγκας τότε εξαργυρωθεί αυτή η επιτυχία .
Όσον αφορά τις ΚΑΕ για να μπορούν κατ εμέ να συμμετάσχουν στο πρωτάθλημα θα πρέπει να παρουσιάσουν πλάνο τριετίας-πενταετίας, με συγκεκριμένα έσοδα πέραν των χορηγιών ΕΚΟ, τηλεοπτικά κτλ, έτσι ώστε να αποδεικνύουν ότι θα υπάρχει εύρυθμη λειτουργία της εκάστοτε ομάδος και θα αποφεύγονται όλα αυτά που βιώνουν αθλητές και προπονητές στις Ελληνικές ομάδες και χαλάνε το όνομα της λίγκας, αλλά και της πανέμορφης αυτής χώρας .
Επίσης όσο αφορά την συμμετοχή των Ελλήνων αθλητών πιστεύω ότι οφείλει να συνεργαστεί κάθε ομάδα, έτσι ώστε να προστατευθεί ο Έλληνας καλαθοσφαίριστης και να αγωνίζεται τουλάχιστον ένας στην πεντάδα.
Ο Σύνδεσμος καλαθοσφαιριστών να το απαιτήσει, υπάρχουν τρόποι να γίνει, τα οφέλη θα είναι πολλά. Τι θα αλλάξει δηλαδή; Είναι οι νεότεροι Έλληνες αθλητές χειρότεροι από τους ξένους που έρχονται τα τελευταία χρόνια στις ομάδες; Δε νομίζω. Η Εθνική χρειάζεται τα νεότερα παιδιά με πολλές... ώρες πτήσεις, έτσι ώστε να είναι έτοιμοι να βοηθήσουν και την Εθνική ομάδα. Αθλητές σαν τον Ζώη Καράμπελα υπάρχουν αρκετοί πιστεύω θα πρέπει κάποιος να τολμήσει να τους βάλει άμεσα να αγωνιστούν και ναι για να φέρουν και αποτέλεσμα γιατί είναι ικανοί να το κάνουν αν έχουν την ανάλογη ψυχολογική υποστήριξη. Φυσικά θα πρέπει και αυτοί να παρατήσουν τους ατζέντηδες από μικρή ηλικία αλλά και τους πατεράδες τους και να δουλεύουν σκληρά με τους προπονητές τους, έτσι ώστε να βελτιώνονται πραγματικά καθημερινά».
* Το δεύτερο μέρος της συνέντευξης θα δημοσιευθεί αύριο Δευτέρα 23/3/2020
