Αναλυτικά τα όσα έγραψε ο πρωταθλητής Ευρώπης του 1997:
“Γεια σε όλους τους Έλληνες φιλάθλους του μπάσκετ. Και έναν ξεχωριστό χαιρετισμό στους δικούς μου ερυθρόλευκους φίλους του Ολυμπιακού!
Παρακολούθησα τους φετινούς αγώνες του Final Four και διάβασα αρκετές δηλώσεις και τοποθετήσεις που ακολούθησαν, σχετικά με τον Ολυμπιακό. Επιτρέψτε μου να είμαι σύντομος. Έχει ξεσπάσει ένα κύμα έντονης κριτικής προς όλες τις πλευρές του τριγώνου (διοίκηση, προπονητές, παίκτες). Υπήρξαν ενδιαφέρουσες ανταλλαγές απόψεων, για παλιές καλές και κακές στιγμές στην ιστορία της ομάδας.
Μέσα σε όλο αυτό το βιτριολικό ξέσπασμα υπήρχαν και μηνύματα ενθάρρυνσης προς την ομάδα. Να η δική μου σύντομη σκέψη (κατανοώντας ότι η ομάδα έχει φτάσει σε τέσσερα συνεχόμενα Final Four, αλλά δεν κατάφερε να κατακτήσει το τρόπαιο…).
Όλα αυτά τα συναισθήματα – όπως και όλα στη ζωή – θα περάσουν, αλλά θα μείνουν χαραγμένα στις μνήμες. Όλα όσα διάβασα και άκουσα είναι απόλυτα κατανοητά. Αλλά αυτό που χρειάζεται τώρα είναι να καταλάβετε όλοι ότι αυτά που εκφράντοζονται είναι απλώς η απόδειξη του πάθους που κυλάει βαθιά στις φλέβες των Ολυμπιακών!
Κανείς σας δεν πρόκειται να σταματήσει να υποστηρίζει τους ερυθρόλευκους. Ούτε πρέπει, ούτε μπορείτε γιατί είναι στο αίμα σας. Ο Ολυμπιακός είναι πραγματικά προέκταση των οικογενειών σας. Προσωπικά, για μένα, είναι όμορφο να βλέπω ότι η καρδιά των φιλάθλων παραμένει δυνατή και αμετακίνητη. Είναι αυτό το πάθος που πάντα θυμάμαι και νιώθω όποτε έχω την ευχαρίστηση να επιστρέφω στην Ελλάδα (να βλέπω και να νιώθω το ΠΑΘΟΣ!).
Τι πρέπει λοιπόν να γίνει από εδώ και πέρα; Οι παίκτες, οι προπονητές και η διοίκηση γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν πέτυχαν τον στόχο. Και αυτό τους πονά περισσότερο απ’ όσο μπορείτε να φανταστείτε. Πιστέψτε με, το ξέρω. Ας πάρουμε λοιπόν μια βαθιά ανάσα (ή και πολλές) και ας σηκωθούμε ξανά από το έδαφος, ας βγούμε από το σκοτάδι που έχουμε βυθιστεί, ας τινάξουμε τη σκόνη από τα χέρια και τα γόνατά μας, και ας τραβήξουμε ξανά μαζί το σκοινί. ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ!
Γιατί ένα πράγμα είναι σίγουρο. Υπάρχουν ακόμα αγώνες να παιχτούν και υπάρχει ένας τελευταίος τίτλος να κατακτηθεί. Και η νίκη είναι το καλύτερο φάρμακο για τον πόνο, την ανάρρωση και την ανανεωμένη ελπίδα!
Η συμβουλή μου; Δώστε στους παίκτες τη συνεχή σας υποστήριξη. Δείξτε τους ότι είστε ακόμα δίπλα τους, ό,τι κι αν γίνει ως το τέλος της σεζόν (γιατί είστε δίπλα τους). Οι προσδοκίες από τους παίκτες, τους προπονητές και τη διοίκηση είναι να δείξουν χαρακτήρα μέσα στην απογοήτευση, να συνεχίσουν να πιστεύουν και να αγωνίζονται ως ομάδα.
Για εσάς, τους αφοσιωμένους φιλάθλους, την καρδιά των κόκκινων λιονταριών. Και το ίδιο λοιπόν απαιτείται κι από εσάς. Να συνεχίσετε να είστε παρόντες, να γεμίζετε τις κερκίδες, να τραγουδάτε τους ύμνους και τις ιστορίες του παρελθόντος και του παρόντος της μεγάλης ιστορίας του Ολυμπιακού!
Και προς τους παίκτες. Πέσατε. “Και λοιπόν;”, λέω εγώ. Σηκωθείτε και πολεμήστε ακόμα πιο σκληρά. Πολεμήστε για κάτι μεγαλύτερο από τον εαυτό σας. Πολεμήστε κάθε μέρα για να είστε έτοιμοι (σε νου, σώμα και ψυχή) να γράψετε ιστορία. Τίποτα δεν είναι δεδομένο σε αυτή τη ζωή, εκτός από το γεγονός ότι κάποια μέρα δεν θα έχουμε πια αυτές τις στιγμές, ούτε αυτές τις ευλογημένες ευκαιρίες που έχετε τώρα.
Συνεχίστε να πιστεύετε, να ξαναχτίζετε, να ανανεώνετε την εμπιστοσύνη. Δώστε την καρδιά σας και δεχτείτε ό,τι πόνο έρθει με αυτό το άνοιγμα στην πορεία για τη χαρά της νίκης και της δημιουργίας αξέχαστων στιγμών.
Μπροστά, μαζί. Πάντα.
‘Είμαι χαρισματικός, μορφωμένος, επιτυχημένος, πρωταθλητής ξανά και ξανά, ένας θρύλος. Όμως, ποτέ δεν πέτυχα τίποτα μόνος μου’, Ντέιβιντ Ρίβερς”.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
Τα δεδομένα για τους ξένους Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού στους τελικούς
Επέστρεψαν την ίδια ώρα στην Αθήνα, Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός!
Παναθηναϊκός: Σε κυκλοφορία τα εισιτήρια για τον πρώτο και τρίτο τελικό με τον Ολυμπιακό
