Αναλυτικά όσα είπε:
Για τη σωστή διαχείριση των αρνητικών αποτελεσμάτων: «Σίγουρα είναι αποτέλεσμα της εμπειρίας. Και ο κόουτς όταν “έχτισε” την ομάδα δεν πήρε κανέναν rookies, μόνο τον Κάναντι ο οποίος είναι κοντά στα 30. Ναι μεν βρισκόμαστε σε μια καλή θέση τώρα, αλλά έχουμε λίγο αδικήσει τους εαυτούς μας. Είναι τέσσερα ματς μέσα στη χρονιά που τα χάσαμε μέσα απ’ τα χέρια μας. Ένα να είχαμε κερδίσει, θα ήμασταν μόνοι 3οι και θα ήταν λίγο πιο εύκολη η δουλειά μας μέχρι το τέλος. Έχει να κάνει με την εμπειρία, τη δουλειά που γίνεται. Μπάσκετ είναι, κάποιες φορές δε μας ήθελε, είχαμε ατυχίες, ήμασταν και τυχεροί άλλες φορές. Στο τέλος θα κάνουμε ταμείο και ελπίζουμε να είμαστε κερδισμένοι».
Για το αν υπήρχε εξ αρχής η προοπτική της Ευρώπης για τον Πανιώνιο: «Όταν μίλησα με τον κόουτς το καλοκαίρι τον ρώτησα “Κόουτς, υπάρχει η προοπτική της Ευρώπης για την ομάδα;” και μου είπε “Ναι, ξεκάθαρα”. Βλέπω ότι το πρότζεκτ του Πανιωνίου είναι πολύ καλό. Συζητούσα τις προάλλες ότι τη μετάβαση από την Ισπανία στην Ελλάδα μού την έκανε πάρα πολύ εύκολη ο Πανιώνιος. Εξωγηπεδικά είναι πάρα πολύ οργανωμένη ομάδα, δε λείπει τίποτα απ‘ τον παίκτη, έχουμε ό,τι ζητήσουμε. Είναι ένα πολύ καλό πρότζεκτ και ήθελα να ξέρω αν αυτό θα μείνει στο μέλλον. Σίγουρα είναι στόχος για όλους η Ευρώπη και ελπίζουμε να τα καταφέρουμε».
Για τους στόχους στην αρχή της σεζόν: «Δε θεωρώ ότι η ομάδα που “χτίστηκε” ήταν για να σωθεί. Ήταν ξεκάθαρο απ’ την πλευρά των προέδρων και το αγωνιστικό τμήμα ότι η ομάδα είναι για ψηλότερα, να μπει στην εξάδα, να διεκδικήσει μια θέση στην Ευρώπη του χρόνου. Προς το παρόν είμαστε μέσα στον στόχο αυτόν. Το πρωτάθλημα είναι πάρα πολύ ανταγωνιστικό, υπάρχουν πάρα πολλές ομάδες με ποιότητα και που έχουν ίδιους στόχους με εμάς. Ελπίζουμε να συνεχίσουμε έτσι μέχρι το τέλος και να είμαστε μέσα στους στόχους μας».
Για το αν είναι ικανοποιημένοι απ’ το μπάσκετ που έχουν παίξει έως τώρα: «Το μπάσκετ που θέλουμε να παίξουμε το έχουμε παίξει. Σημασία έχει κατά πόσο μπορείς να μείνεις στο υψηλό επίπεδο, να παίζεις το μπάσκετ που σε κάνει να κερδίζεις για παραπάνω λεπτά στα παιχνίδια. Υπάρχουν ματς που είμαστε 35-40 λεπτά εκεί, είμαστε κυριαρχικοί και κερδίζουμε. Υπάρχουν άλλα που ο καλός μας εαυτός είναι μακριά, έχουμε μεγάλα κενά διαστήματα και δεν είμαστε μέσα στο παιχνίδι. Νομίζω πως το μπάσκετ μας το έχουμε παίξει, το έχουμε δείξει, αλλά σημασία έχει να μπορέσουμε να έχουμε μεγαλύτερη διάρκεια σε αυτό έτσι ώστε να φτάνουμε στις νίκες. Και με την ομάδα που “χτίστηκε” και με τη δουλειά που έχει γίνει, μιας και όλοι οι παίκτες μπορούν να βγουν μπροστά, είναι τα στοιχεία που σε σχέση με άλλες ομάδες μάς δίνουν πλεονέκτημα».
Για τον όρο «νεοφώτιστος» στον Πανιώνιο: «Σίγουρα δεν κολλάει ο όρος “νεοφώτιστος” στον Πανιώνιο με την ιστορία που έχει. Είναι μια ομάδα που έλειψε απ’ την GBL για κάποια χρόνια και επανήλθε με διαφορετική σύνθεση, διαφορετικούς ανθρώπους από πίσω, ένα νέο πρότζεκτ. Δεν είναι αυτονόητο ότι αυτό θα δουλέψει. Υπάρχουν, όμως, όλα τα εργαλεία για να είναι ο Πανιώνιος εδώ που βρίσκεται, να συνεχίσει να πρωταγωνιστεί και να πετύχει τους στόχους του».
Για τη στήριξη του κόσμου στη Γλυφάδα: «Υπήρξε μια ανησυχία το καλοκαίρι αν ο κόσμος θα ακολουθήσει μακριά απ’ τη Νέα Σμύρνη. Ο Πανιώνιος είναι η “καρδιά” της Νέας Σμύρνης. Απ’ την πρώτη κιόλας αγωνιστική που είχαμε κόσμο το γήπεδο ήταν γεμάτο. Όσο η ομάδα συνεχίζει να δείχνει αυτήν την υγεία και φέρνει αποτελέσματα, ο κόσμος θα συνεχίσει να έρχεται όσο μακριά κι αν είναι το γήπεδο. Ελπίζω του χρόνου να μας βλέπουν και από δύο φορές τη βδομάδα».
Για τη μετάβασή του απ’ τις 18 ομάδες του πρωταθλήματος Ισπανίας στις 12 της Ελλάδας: «Για εμένα αυτός ήταν ο μεγαλύτερος φόβος. Στην Ισπανία πέρα απ’ τις 18 ομάδες του πρωταθλήματος υπήρχε και Ευρώπη. Από αυτό, πήγα σε μια ομάδα χωρίς Ευρώπη, αν και είχα πει ότι αν γυρίσω θα πάω σε ομάδα με Ευρώπη. Κακά τα ψέματα, το καλύτερο πρότζεκτ μπροστά μου, παρ’ ότι δεν είχε Ευρώπη, ήταν ο Πανιώνιος. Το γεγονός ότι σαν Γιώργος θα είχα 22 ματς για να αποδείξω ότι είμαι καλός και θα πρέπει να βρω και την επόμενή μου δουλειά ήταν αγχωτικό. Ούτε εγώ είμαι υπέρ των 12 ομάδων. Έχοντας λείψει 2 χρόνια απ’ την Ελλάδα, τώρα που γύρισα βλέπω ότι κάποιες άλλες κακοτοπιές του παρελθόντος έχουν μειωθεί σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό. Δεν έχουμε τόσους… κακοπληρωτές, έχουμε ομάδες με μεγαλύτερα έσοδα, υπάρχει καλύτερη οργάνωση. Προσπαθούν κάπως να μεγαλώσουν το πρωτάθλημα με το format. Η Ελλάδα με το μπάσκετ που έχει θα μπορούσε να έχει και 14 ομάδες όπως παλαιότερα».
Για το αν νιώθει ότι του ταιριάζει πλέον το ελληνικό πρωτάθλημα: «Δεν έχει να κάνει με το πρωτάθλημα ή τη χώρα. Έχει να κάνει καθαρά με το τι ελευθερία έχεις και το τι ζητάει από εσένα ένας προπονητής. Στην Ελλάδα υπάρχει η φιλοσοφία του ότι παίρνεις τους ξένους για να κάνουν τη δουλειά μπροστά και συμπληρώνεις με Έλληνες για να σου κάνουν τα μικρά πράγματα. Ο Έλληνας παίκτης έχει αποδείξει ότι όποτε του δώσεις την ελευθερία και τον χώρο να πρωταγωνιστήσει, τα καταφέρνει. Για παράδειγμα, ο Τολιόπουλος έχει… τα κλειδιά του Άρη περισσότερο από κάθε ξένο. Δεν έχει να κάνει με το μπάσκετ, αλλά με τις συνθήκες. Φέτος έχω μια συνθήκη που δεν είναι αυτή του Απόλλωνα Πάτρας που έπαιζα 35 λεπτά και έκανα μεγάλα νούμερα, αλλά είναι μια καλή ομάδα, παίζει ωραίο μπάσκετ, με έμπειρα παιδιά. Είμαστε όλοι στην ίδια “σελίδα”. Αυτό δουλεύει για όλους, όλοι βγαίνουν μπροστά, όλοι γίνονται καλύτεροι και πάνε για το καλύτερο την επόμενη χρονιά».
Για το αν ο ίδιος θέλει να παραμείνει στην Ελλάδα ή σκέφτεται ξανά την Ευρώπη: «Η ιστορία μού έχει αποδείξει ότι δε μπορείς να κάνεις σχέδια. Αν με ρωτούσες πέρυσι τέτοιον καιρό αν θα γυρνούσα στην Ελλάδα, θα έλεγα κατηγορηματικά “όχι”. Μπορεί να το έλεγα και 10 μέρες πριν κλείσω στον Πανιώνιο. Ωστόσο, το μπάσκετ είναι και λίγο.. χρηματιστήριο, οι μετοχές σου ανεβοκατεβαίνουν απρόβλεπτα. Για εμένα το εξωτερικό ήταν κάτι φοβερό, πέρασα καταπληκτικά. Αν είχα την ευκαιρία να συνεχίσω στην Ισπανία θα το έκανα. Είμαι πολύ χαρούμενος που βρίσκομαι στο Πανιώνιο. Θα ήθελα να μείνω στην ομάδα εφόσον συνεχιστεί η υπάρχουσα κατάσταση. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα συμβεί στο μέλλον όμως».
Για τη σημαντικότητα του να δοθεί χώρος σε νεαρούς Έλληνες: «Νομίζω ότι αν πραγματικά θέλουμε να πούμε ότι “χτίζουμε” την επόμενη Εθνική ομάδα, με παιδιά που θα βγουν μπροστά και θα φτάσει το ελληνικό μπάσκετ να ξαναφτιάξει πρωταγωνιστές, θα πρέπει αναγκαστικά να το κάνουμε. Σε κάθε γενιά 2-3 παιδιά ξεχωρίζουν. Τώρα, για παράδειγμα, ένα τρομερό ταλέντο είναι ο Αβδάλας. Θα πρέπει να πάρει την ελευθερία, να έχει μια μικρή… άφεση αμαρτιών, να παίξει, να παλέψει και σιγά-σιγά να εξελιχθεί σε πρωταγωνιστή. Αν βρεθεί ο τρόπος, θα υπάρξει και το αποτέλεσμα».
