Αναλυτικά είπε:
Για την παρουσία των δύο «αιωνίων» στο Final-4 της Ευρωλίγκας:
«Ο Παναθηναϊκός φέτος έκανε μια πορεία που ίσως ο περισσότερος κόσμος δεν περίμενε.
Όταν ξεκινάς με έναν καινούργιο προπονητή και αρκετούς καινούργιους παίκτες δεν είναι εύκολο να φτάσεις μέχρι το Final-4. Έδειξε πολύ καλά στοιχεία, κέρδισε τον κόσμο και επέστρεψε ο κόσμος, κομμάτι πολύ σημαντικό για την επιτυχία μιας ομάδας, έκανε μεγάλες νίκες που τόνωσαν την αυτοπεποίθηση της ομάδας, μέχρι που έφτασε στο Final-4. Είναι πολύ μεγάλη επιτυχία για τον Παναθηναϊκό.
Απ’ την άλλη, επίσης είναι κατόρθωμα για τον Ολυμπιακό, αλλά, επειδή το έχει πετύχει συνεχόμενα χρόνια, για κάποιους θεωρήθηκε δεδομένο, ενώ δε θα έπρεπε να είναι έτσι. Το να φτάσεις στο Final-4 είναι επιστέγασμα της δουλειάς μιας ολόκληρης χρονιάς και μιας τεράστιας προσπάθειας σε όλη τη διάρκεια. Θα είναι πολύ δυνατό για το μπάσκετ μας μια ομάδα να κερδίσει έναν τέτοιον τίτλο».
Για τον ημιτελικό Παναθηναϊκός-Φενέρμπαχτσε:
«Και οι δύο ημιτελικοί είναι πολύ αμφίρροποι. Ο Παναθηναϊκός έδειξε σταθερότητα. Απ’ την άλλη, η Φενέρμπαχτσε με την έλευση του Γιασικεβίτσιους οι παίκτες βρήκαν κάποιους ρόλους και βρήκε μια ισορροπία η ομάδα εκείνη τη δεδομένη στιγμή.
Έχει ανέβει πολύ, έχει και είχε πολύ καλή απόδοση όπως και στα τελευταία παιχνίδια. Θα είναι ένα παιχνίδι αμφίρροπο που θα κριθεί στις λεπτομέρειες».
Για το αν θα έχει έξτρα κίνητρο ο Ολυμπιακός επειδή έχασε πέρυσι το τρόπαιο απ’ τη Ρεάλ Μαδρίτης:
«Ναι μεν ο Ολυμπιακός βλέπει αυτό το συγκεκριμένο παιχνίδι με λίγο παραπάνω κίνητρο απ’ την άποψη ότι πέρυσι δεν τα κατάφερε απέναντι στη Ρεάλ, αλλά κάθε ματς είναι διαφορετικό, κάθε ομάδα είναι διαφορετική.
Είναι πολύ μικρό το κίνητρο του ματς, σαν ματς, για το τι συνέβη πέρυσι. Το κίνητρο του να βγεις πρωταθλητής σε ένα τέτοιο Final-4 είναι το μεγαλύτερο που μπορείς να έχεις.
Οπότε καταρρίπτεται το τι έχει γίνει πριν, σε ενδιαφέρει να φτάσεις εκεί, να κερδίσεις τον ημιτελικό και τον τελικό και να στεφθείς πρωταθλητής Ευρώπης. Υπάρχει το κίνητρο του πρωταθλητή, το οποίο απ’ μόνο του είναι τεράστιο».
Για τις πιθανότητες των δύο ελληνικών ομάδων:
«Ο Παναθηναϊκός, επειδή είναι η πρώτη φορά μετά από καιρό που πηγαίνει, έχει τον ενθουσιασμό. Είναι η σεζόν, αλλά υπάρχει και ο ενθουσιασμός εντός της ομάδας και στον κόσμο.
Ο Ολυμπιακός έχει πάει τα τελευταία χρόνια ξανά και ξανά και υπάρχει εμπειρία. Υπήρχε η απογοήτευση πέρυσι σε μια σεζόν που είχε παίξει πραγματικά πολύ καλό μπάσκετ. Τώρα υπάρχουν ισορροπίες. Απ’ όσο βλέπω και οι δύο ομάδες μας θα είναι πλήρεις. Και οι τέσσερις ομάδες είναι πάρα πολύ καλές, όλες έχουν πολλούς καλούς παίκτες.
Η τακτική θα παίξει ρόλο, αλλά δε νομίζω ότι θα υπάρξουν πολύ μεγάλες εκπλήξεις σε αυτά τα ματς».
Για τον κόσμο των δύο «αιωνίων»:
«Γενικά το ελληνικό μπάσκετ έχει δείξει την αξία του. Και ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός έχουν δώσει τα διαπιστευτήριά τους και έχουν ένα αβαντάζ.
Όπου παίζουν γεμίζει το γήπεδο. Παίζουν εκτός έδρας και όσα εισιτήρια και να τους δοθούν δε φτάνουν. Δεν είναι απλά ότι τα εξαντλούν. Ο κόσμος “διψάει” να δει την ομάδα του και είναι κάτι πάρα πολύ σημαντικό. Εμείς οι ίδιοι πρέπει να το προστατέψουμε αυτό. Μακάρι να το καταφέρουμε. Εύχομαι μια απ’ τις δύο ελληνικές να καταφέρει να σηκώσει το ευρωπαϊκό τρόπαιο.
Γενικά είναι πάρα πολύ λίγα τα εισιτήρια του Final-4 για τόσο πολύ κόσμο. Οι δύο ελληνικές ομάδες έχουν πάρα πολύ κόσμο. Είναι τεράστια η αγάπη των φιλάθλων. Αυτό είναι το κέρδος της φετινής ανόδου του Παναθηναϊκού στο μπασκετικό κομμάτι, έχει επανέλθει ο ενθουσιασμός, η “αντιπαλότητα”, ο ανταγωνισμός. Δυστυχώς τα εισιτήρια αυτά δε μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες».
Για τα «μπρέικ» στα play-offs:
«Ο κόσμος μπορεί να φτιάχνει μια πολύ δυνατή ατμόσφαιρα, αλλά οι παίκτες πλέον έχουν την εμπειρία, είναι μεγάλες προσωπικότητες.
Δεν υπάρχει το απόλυτο ότι απ’ τη στιγμή που έχεις το πλεονέκτημα έδρας κερδίζεις κάτι. Σίγουρα παίζεις σε γνώριμο περιβάλλον, αλλά αυτό δε σημαίνει απολύτως τίποτα, γιατί υπάρχει η εμπειρία των παικτών, υπάρχουν πολύ καταρτισμένα προπονητικά επιτελεία».
Για τη φετινή σεζόν με την ΑΕΚ:
«Για εμένα αφήνει σίγουρα μια πικρή “γεύση”. Η ΑΕΚ ήταν πάντα μια απ’ τις ομάδες που πίστευα πως έχει πραγματικά πολύ μεγάλες δυνατότητες. Μια ομάδα με πάρα πολύ κόσμο, με ένα δικό της γήπεδο, ιστορία, τίτλους. Πάντα ένας προπονητής θέλει να δουλέψει στην ΑΕΚ. Ακριβώς έτσι ένιωθα κι εγώ μέσα στη διαδικασία, αλλά πολλές φορές είναι λάθος το timing.
Έπεσα ίσως σε μία απ’ τις χειρότερες στιγμές στην ΑΕΚ, με τεράστια προβλήματα, με τραυματισμούς, με δυσκολίες, με δυσλειτουργίες σε διαφορετικά θέματα που υπήρξαν ειδικά στο τέλος. Δεν υπήρχε ομαλή λειτουργία της ομάδας, δεν υπήρχαν προπονήσεις, έλειπαν παίκτες και δυστυχώς η ομάδα της ΑΕΚ δε μπόρεσε να φτάσει εκεί που γενικά αξίζει σε αυτήν την ομάδα.
Το μόνο θετικό ήταν ότι, έστω και με ηρωικό τρόπο, κέρδισε και πάλι τη συμμετοχή της σε ευρωπαϊκή διοργάνωση. Εγώ σαν επαγγελματίας προπονητής εύχομαι η ΑΕΚ να προχωρήσει, να λυθούν τα όποια προβλήματα και να είναι όπως πρέπει να είναι».
Για την απουσία κόσμου στα παιχνίδια:
«Δε θυμάμαι καθόλου στο τέλος να είχαμε κόσμο. Είναι πολύ λυπηρό να παίζεις σε άδειο γήπεδο, πόσο μάλλον όταν η ΑΕΚ έχει τόσο πολύ κόσμο που μπορεί να γεμίζει το γήπεδο και να κάνει πάρα πολύ ωραία ατμόσφαιρα.
Εύχομαι να σταματήσουν τα… παρατράγουδα και να μην υπάρχουν τα δυσάρεστα του να παίζει η ομάδα χωρίς κόσμο».
