Στα 38 του χρόνια, μετά από μια γεμάτη καριέρα και με σήμα κατατεθέν την εργατικότητά του, που τον οδήγησε πολύ πολύ ψηλά, ο Καϊμακόγλου ρίχνει τους τίτλους τέλους στην καριέρα του αθλητή!
Πρότυπο δουλειάς, επιμονής, υπομονής, από μικρό παιδί ανέβηκε πολλά σκαλοπάτια, ένα προς ένα και στάθηκε σε πολύ υψηλό επίπεδο.
Από τους Κυρίαρχους, στη Νήαρ Ηστ της Α1 το 2002, κι από εκεί για έξι χρόνια στο σπουδαίο Μαρούσι της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα.
Η μεταγραφή στον Παναθηναϊκό το 2010 και δύο χρόνια αργότερα η μετακίνησή του στην Ούνικς Καζάν όπου έμελλε να μείνει για εννέα συνεχόμενα χρόνια!
Μέλος της Εθνικής μας για αρκετά χρόνια, ανήκει στη γενιά που πανηγύρισε το τελευταίο μετάλλιο των Ανδρών, το 2009 στην Πολωνία με την τρίτη θέση στο Eurobasket!
Η συγκρότησή του, όπως και τα μηνύματα που στέλνει στα νέα παιδιά, γίνεται αντιληπτή από τον γραπτό του λόγο στο αποχαιρετιστήριο μήνυμά του.
Αυτό που δημοσίευσε την Παρασκευή (10/09) μέσω της σελίδας του μάνατζέρ του στα social media:
Η ανακοίνωση του Κώστα Καϊμακόγλου:
"Ήρθε ο καιρός να αποχαιρετήσω το μπάσκετ ως αθλητής.
Το μπάσκετ υπήρξε για μένα ο πιστός μου σύντροφος, το στήριγμα, το καταφύγιό μου, τα δάκρυα και τα γέλια μου, τα όνειρά μου, η περηφάνια μου, η ζωή μου απ' όσο σχεδόν μπορώ να θυμάμαι τον εαυτό μου.
Με ταξίδεψε στον κόσμο, με γνώρισε σε υπέροχους ανθρώπους, σμίλεψε τις αξίες μου, με βοήθησε να κυνηγήσω τα όνειρα μου, με σήκωσε όταν έπεσα, μου έδειξε τον δρόμο όταν αισθανόμουν χαμένος, αλλά πάνω απ' όλα με έκανε να θέλω να γίνω καλύτερος άνθρωπος.
Θέλω να ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου, όλους μου τους συμπαίκτες που στάθηκαν στο πλάι μου αλλά και όλους τους αντιπάλους που βρήκα απέναντί μου και με έκαναν να δουλέψω πιο σκληρά. Όπως επίσης και όλους μου τους προπονητές για την βοήθεια και την υποστήριξη που μου έδωσαν.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ όλους τους φιλάθλους για τις ζητωκραυγές και την αγάπη τους. Θα κρατήσω για πάντα στην καρδιά μου όλες τις ομάδες για τις οποίες αγωνίστηκα αρχίζοντας από την ομάδα της γειτονιάς μου, τους Κυρίαρχους, την Νήαρ Ηστ, το Μαρούσι, τον Παναθηναϊκό και σίγουρα την αγαπημένη μου Εθνική ομάδα.
Μα κυρίως θέλω να ευχαριστήσω την Unics Kazan και όλους τους ανθρώπους της αρχίζοντας από τον πρόεδρο, το προσωπικό, και όλους όσους προσπάθησαν για να κάνουν το Καζάν σπίτι μου τα τελευταία 9 χρόνια .
Στην οικογένειά μου και στους φίλους μου όπως και στον επί σειρά ετών ατζέντη μου, το να πω ένα ευχαριστώ για την αδιαπραγμάτευτη στήριξή τους δεν θα ήταν αρκετό. Σίγουρα δεν θα μπορούσα να τα είχα καταφέρει χωρίς εσάς.
Τέλος, σε όλα τα παιδιά εκεί έξω που έχουν ερωτευτεί την πορτοκαλί θεά, σάς λέω,
“Τολμήστε να κυνηγήσετε τα όνειρα σας, δουλέψτε σκληρά και δεν θα προχωρήσετε ποτέ μόνοι”.
Φεύγω από τα γήπεδα με το κεφάλι ψηλά γνωρίζοντας ότι έδωσα όλο μου το είναι στο άθλημα που αγάπησα. Και αυτό με κάνει περήφανο.
Το ταξίδι μου ως αθλητής τελείωσε αλλά η ζωή συνεχίζεται. Το μπάσκετ θα είναι πάντα στην καρδιά και στο μυαλό μου. Τα καλύτερα έρχονται"
Κώστας Καϊμακόγλου
