Μόνο ευχαριστημένος δεν μπορεί να έχει μείνει κάποιος από τον αποκλεισμό και των δύο ελληνικών ομάδων στα play offs της Euroleague.
Το τρίτο Final 4 χωρίς ελληνική ομάδα στα πέντε τελευταία χρόνια είναι από μόνο του θέμα για συζήτηση και κυρίως σκέψη, αλλά οι μηδενισμοί κι η ισοπέδωση των ομάδων, των προπονητών και των παικτών, είναι μόνο για τα αδηφάγα social media.
Όχι πως δεν υπάρχουν ευθύνες στους προπονητές για τους αποκλεισμούς ή σε ορισμένους παίκτες που δεν απέδωσαν βάσει των δυνατοτήτων και –δυστυχώς- των συμβολαίων τους.
Υπάρχουν και είναι και πολλές.
Απλά βρισκόμαστε ακόμη στον Απρίλιο κι αν παραφράσουμε την παροιμία για να την εντάξουμε στη λογική του μπάσκετ, «Του Απρίλη τα καμώματα τα βλέπει ο Ιούνιος και γελά»!
Η χρονιά δεν τελείωσε το βράδυ της Πέμπτης για τον Ολυμπιακό και της Παρασκευής για τον Παναθηναϊκό.
Οπότε το να διώχνει ο καθένας τον προπονητή ή τον παίκτη που δεν του αρέσει, ή ακόμη και μέλη του… ιατρικού επιτελείου για τραυματισμούς παικτών (αυτό για τον Ολυμπιακό), εκτός από το ότι αποδίδεται στο… θυμό της στιγμής, μοιάζει και λίγο αστείο.
Στην περίπτωση που το ξεχάσατε, υπάρχει κι ένα πρωτάθλημα να διεκδικήσουν οι δύο μεγάλοι του ελληνικού μπάσκετ, και ξέρετε: Εδώ και καμιά… 30αριά χρόνια, όποιος παίρνει το Πρωτάθλημα, εκτός από άφεση αμαρτιών για τις στραβοτιμονιές του χειμώνα και της άνοιξης, παίρνει και τα εύσημα!
Οι Πρωταθλητές θα είναι οι κορυφαίοι. Οι προπονητές, οι παίκτες, κι οι γιατροί ακόμα! Όλοι τέλειοι! Κι όλοι θα συμφωνούν ότι πρέπει να πάρουν κι ένα ακόμα καλύτερο συμβόλαιο για την επόμενη χρονιά. Μέχρι να τους περιλάβουμε στις αρχές της νέας σεζόν και αρχίσουμε το ίδιο γαϊτανάκι.
Οι ηττημένοι, θα «διαλυθούν» από την πίεση, θα φύγουν οι περισσότεροι ξένοι κι ίσως ο προπονητής…
Βέβαια η φετινή χρονιά έχει και μια ακόμη ιδιαιτερότητα. Η σύγκρουση του Παναθηναϊκού με τη Euroleague και η επικείμενη αποχώρησή του από τη διοργάνωση, δημιουργούν διαφορετικά δεδομένα στο συγκεκριμένο «στρατόπεδο» αφού η συσπείρωση διοίκησης, κόσμου, ομάδας μπορεί να αποτελέσει ασπίδα για ότι κι αν συμβεί.
Ωστόσο κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από τον γενικό κανόνα και τη φιλοσοφία που αντιμετωπίζει το μπάσκετ η πλειονότητα του κόσμου και των παραγόντων και στο τέλος της χρονιάς θα γίνει το ταμείο.
Αλλά το τέλος της χρονιάς δεν έχει φτάσει ακόμη, οπότε ας περιμένουμε τον Ιούνιο που θα στεφθεί ο Πρωταθλητής Ελλάδας και μην αντιμετωπίζουμε τους μεγάλους σαν να τελείωσε ήδη η σεζόν και μάλιστα αποτυχημένα!
