Τα λόγια δεν βγαίνουν… Οι λέξεις δύσκολα γράφονται. Ειδικά όταν αποχαιρετάς έναν δικό σου άνθρωπο. Όπως εμείς, στο AllStar Basket που μάς έλαχε η κακή μοίρα, να πούμε τόσο πρόωρα, το αντίο στον Στράτο Κωσταλά.
Ο Στράτος μας ήταν στα ιδρυτικά στελέχη του περιοδικού, από την πρώτη μέρα κυκλοφορίας του, εκείνο τον Νοέμβρη του 2005.
Με μεγάλη διαδρομή σε τόσα και τόσα πόστα του ελληνικού και ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Προπονητής, μάνατζερ ομάδων, μάνατζερ παικτών, δημοσιογράφος. Και τι δεν έκανε στο αγαπημένο του μπάσκετ ο Στράτος μας.
Το υπηρέτησε απ’ όπου και όπως μπορούσε για δεκαετίες.
Είχε εγκατασταθεί πολλά χρόνια τώρα στη Ρωσία, ως GM της Σπαρτάκ Μόσχας περιχώρων, με τη συνδρομή του οποίου είχε μετατραπεί σε υπερδύναμη του ευρωπαϊκού μπάσκετ Γυναικών.
Πανηγύρισε τέσσερις φορές την Ευρωλίγκα γυναικών, πήρε ένα Eurocup, τέσσερα Ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ και δύο πρωταθλήματα Ρωσίας.
Όποτε έβρισκε χρόνο, πεταγόταν στην Ελλάδα να δει γνωστούς, φίλους, να επισκεφτεί όποιο γήπεδο προλάβαινε.
Το μαντάτο ήλθε σαν κεραυνός το πρωί της Πέμπτης, ενάμιση σχεδόν μήνα αφότου αποχαιρετήσαμε τον θείο του, τον Μπαρμπα-Γιάννη.
Για τον οποία ο Στράτος μας, έγραψε για τελευταία φορά στο προηγούμενο τεύχος.
Βιάστηκες βρε Στράτο να πας να τον συναντήσεις…
Κουράγιο στα παιδιά σου και όσους σε αγάπησαν σε αυτήν τη ζωή.
Αντίο φίλε…
