Πρωτόκολλο συνεργασίας με το Υπουργείο Παιδείας υπέγραψε η ΟΣΕΚΑ, σε μια σημαντική κίνηση για το μπάσκετ με αμαξίδιο.
Όπως αναφέρει η σχετική ανακοίνωση:
“Η 29η Μαρτίου είναι ημέρα ορόσημο, όχι μόνο για το μπάσκετ με αμαξίδιο, αλλά για το σύνολο των νέων ανθρώπων με κινητικούς περιορισμούς. Το Υπουργείο Παιδείας και η ΟΣΕΚΑ υπέγραψαν ένα πρωτοποριακό πρωτόκολλο συνεργασίας, με στόχο να ανοίξουν νέοι ορίζοντες στον αθλητισμό με αναπηρία, να ευαισθητοποιηθούν οι νέοι άνθρωποι, αλλά να δοθεί και διέξοδος σε ΑμεΑ και τις οικογένειές τους.
Ανάμεσα σε μια σειρά από σπουδαίες δράσεις, θα ξεκινήσει -σε πιλοτικό στάδιο- το μπάσκετ με αμαξίδιο στα σχολεία, προκειμένου να αποκτήσουν οι μαθητές βιωματική εμπειρία και με απώτερο στόχο να μπει το άθλημά μας στο πρόγραμμα του σχολικού αθλητισμού.
Η Υφυπουργός Παιδείας, Ζέτα Μακρή, κι ο πρόεδρος της ΟΣΕΚΑ, Χάρης Περδίκης, έβαλαν την υπογραφή τους στο πρωτόκολλο, που περιλαμβάνει μια σειρά από ενέργειες και δράσεις. Επιτροπή της ΟΣΕΚΑ θα επιχειρήσει την προσέγγιση νέων αθλητών -ιδίως ανηλίκων-, μέσω της ενημέρωσης και της ενταξιακής εκπαίδευσης.
Η διεύρυνση της συμμετοχής των αθλητών με κινητικούς περιορισμούς, πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, η έρευνα πεδίου, η ενημέρωση μαθητών και του οικογενειακού τους περιβάλλοντος, η συνεργασία, η αξιολόγηση, οι κοινές αθλητικές δραστηριότητες και δράσεις μέσα στο σχολικό περιβάλλον, σε συνδυασμό με πρόγραμμα επιμόρφωσης, διοργάνωση εκπαιδευτικών κι επιστημονικών δραστηριοτήτων, είναι οι βασικοί άξονες πάνω στους οποίους θα κινηθεί η συνεργασία των δύο φορέων. Σκοπός μας είναι να αξιοποιήσουμε το σχολείο και τις ώρες διδασκαλίας, προκειμένου για ένα τεράστιο μάθημα ζωής για όλους μας.
Η αρχική διάρκεια αυτής της συνεργασίας του Υπουργείου Παιδείας και της ΟΣΕΚΑ είναι τριετής, ενώ κοινή Επιτροπή Παρακολούθησης, θα επιβλέπει, διορθώνει, σχεδιάζει, ώστε αυτή η συνεργασία να φέρει το μέγιστο της απόδοσης.
Το Υπουργείο Παιδείας και η Ομοσπονδία Σωματείων Ελλήνων Καλαθοσφαιριστών με Αμαξίδιο ενώνουν τις δυνάμεις τους, ώστε να μπορέσουν παιδιά με κινητικούς περιορισμούς να γευτούν τη χαρά του αθλητισμού, ώστε όσο γίνεται περισσότερα παιδιά πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης να αποκτήσουν βιωματική επαφή με το άθλημά μας, ώστε να εκπαιδεύσουμε τις επόμενες γενιές. Μικρά αλλά σημαντικά πράγματα, που θα επιφέρουν μεγάλες θετικές κοινωνικές αλλαγές…”
