Η Εθνική Νεανίδων κέρδισε με 70-51 τη Βουλγαρία και κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ U18 Β’ Κατηγορίας, ενώ ταυτόχρονα πήρε και την άνοδο στην Α’ Κατηγορία.
Η προπονήτρια και η γκαρντ του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος, Βασιλεία Γκουζίνη και Νάγια Στολίγκα αντίστοιχα, «φιλοξενήθηκαν» στην εκπομπή «Άμεσο Ριπλέι» του EOK WebRadio με τη Μαριάννα Αξιοπούλου και τον Σπύρο Καβαλιεράτο.
Η Βασιλεία Γκουζίνη είπε:
Για τον χαρακτήρα που έβγαλε η ομάδα έπειτα από τις 2 σημαντικές ήττες: «Δεν είχαμε περιθώρια ήττας, τα κορίτσια ανταπεξήλθαν όσο το δυνατόν καλύτερα μπορούσαν.
Ξεπέρασαν ήττες και στον όμιλο και μετά, οι οποίες θα μπορούσαν κάποιον να τον είχαν καταβάλει τόσο πολύ που την άλλη μέρα δε θα μπορούσε να παίξει. Δεν έχω να πω πολλά, τα συναισθήματα είναι τόσα πολλά και έντονα, όπου δε μπορώ να τα εκφράσω και δε θέλω να ξεχάσω κάτι».
Για το buzzer-beater τρίποντο απ’ το κέντρο στον ημιτελικό με την Τσεχία:
«Το μπάσκετ είναι ένα άθλημα που μπορούν να γίνουν όλα στο ένα δευτερόλεπτο. Στήσαμε λίγο διαφορετικά απ’ ό,τι έπρεπε την επίθεση, έχω πει και στα κορίτσια διάφορα tips για τις λεπτομέρειες.
Μαθαίνουν απ’ αυτά, δεν πειράζει. Όταν δέχεσαι ένα τέτοιο τρίποντο πρέπει να το εκμεταλλευτείς. Δε μπορείς να αλλάξεις το παρελθόν, πρέπει να κοιτάς μόνο το μέλλον.
Όταν τις μάζεψα στο κέντρο, γιατί πραγματικά είχαμε μείνει όλοι σαν… αγάλματα, τους είπα ότι την επόμενη μέρα θα κερδίσουμε με 20 πόντους. Και το κάναμε, γιατί τις πίστευα, γιατί είχαμε χάσει στο ματς του ομίλου, δεν παίξαμε αυτό που μπορούσαμε και ήταν μια ευκαιρία να δείξουμε πραγματικά τι μπάσκετ μπορούμε να παίξουμε».
Για τον μικρό τελικό με τη Βουλγαρία:
«Ήμασταν όλοι συγκεντρωμένοι στον στόχο που είχαμε θέσει εξ αρχής. Θέλαμε την άνοδο, δουλεύαμε πάνω σε αυτό το κομμάτι. Τα κορίτσια ανταπεξήλθαν πάρα πολύ, κάναμε προπόνηση 45 λεπτά, στην οποία δεν προλαβαίνεις να κάνεις ούτε ζέσταμα, για να κάνουμε το scouting, είδαμε αρκετή ώρα βίντεο.
Έδειξαν ότι το ήθελαν πάρα πολύ. Προσπάθησαν να ακολουθήσουν οδηγίες και ήταν συγκεκριμένα πράγματα που το staff έδωσε στις παίκτριες να κάνουν μες στο γήπεδο και αυτές το έκαναν τέλεια».
Για το κλίμα που επικρατεί στην ομάδα:
«Θα το πω “οικογένεια”. Επειδή και στα κορίτσια έβγαινε αυτό, θέλω να το πω. Οι οικογένειες έχουν τα προβλήματά τους, έχουν και τις καλές τους στιγμές, αλλά αυτό είναι οικογένεια, το να μπορείς να δεχθείς τον άλλον με τα μειονεκτήματα και τα πλεονεκτήματά του. Αυτό μάς κράτησε και μάς έκανε καλύτερη ομάδα και πιο δυνατή, ότι όλα τα κορίτσια στις δηλώσεις τους είχαν τις λέξεις “οικογένεια” και “παρέα”.
Είναι πολύ βασικό αυτό, μέσα σε ένα μήνα να είσαι με δώδεκα διαφορετικά άτομα, που είναι οι 12 καλύτερες παίκτριες στην Ελλάδα και να “δεθούν”. Το μπάσκετ και οι επιλογές είναι σαν ένα παζλ που πρέπει να βάλεις τα σωστά κομμάτια και να τα βάλεις στη σωστή θέση, ώστε να δημιουργηθεί η σωστή εικόνα».
Για το μέχρι πού μπορεί να φτάσει η Εθνική Νεανίδων στο Ευρωμπάσκετ Α’ Κατηγορίας:
«Θεωρώ πως με πολλή υπομονή, πίστη και άλλα πράγματα, μπορούμε να φτάσουμε στην 6η θέση στην Α’ Κατηγορία. Το πιστεύω πολύ».
Για το ρόστερ της Εθνικής Νεανίδων την επόμενη χρονιά:
«Από αυτές τις 12 παίκτριες, στις Νέες πάνε οι γεννημένες το 2006, στις Νεάνιδες μένουν του 2007, που είχαμε τρεις, τη Λιανούδη, τη Σύρπα και τη Χωλοπούλου.
Επειδή το κάναμε σαν Κορασίδες πέρυσι, ήταν του 2007 με το 2008, και το καταφέραμε, βάσει αυτού θα προσπαθούμε να αισιοδοξούμε».
Για την Αριστέα Παρασκευοπούλου:
«Η αλήθεια είναι πως την έβαλα “5άρι” και προσπάθησα να της πω συγκεκριμένα πράγματα που έπρεπε να κάνει μέσα στο παρκέ. Έδωσε πάρα πολλά πράγματα και εντός και εκτός γηπέδου, γιατί είναι ένα παιδί που έχει τη χαρά μέσα του.
Δε μπορώ να το βλέπω στεναχωρημένο αυτό το κορίτσι. Βγάζει μια ενέργεια που βοηθάει τις συμπαίκτριές της, παίζει με το ένστικτο, αν την αφήσεις ελεύθερη μπορεί να κάνει πολλά χρήσιμα πράγματα για να κερδίσεις ένα παιχνίδι. Πρέπει κάθε στιγμή να της κεντρίζεις λίγο παραπάνω το ενδιαφέρον. Είναι ένα κορίτσι που έχει πολύ μπάσκετ μέσα του και το βγάζει στο παρκέ».
Για το πόσο βοήθησε τα κορίτσια η συμμετοχή τους στο Women Rising Stars:
«Σίγουρα τις βελτίωσε. Ιδίως τα κορίτσια που είναι απ’ την επαρχία, όπως η Σιουμουρέκη και η Γιαπιτσόγλου. Είναι ένα πολύ καλό κομμάτι που έχει βάλει η ΕΟΚ. Τους δίνει παιχνίδια που δεν έχουν να κάνουν στα τοπικά τους.
Τους έδωσε περισσότερες εμπειρίες και τις βοήθησε να σταθούν καλύτερα μέσα στο γήπεδο.
Είναι πολύ σημαντικό κομμάτι αυτό, όπως και το διενωσιακό, το οποίο βοήθησε τα μικρότερα κορίτσια να δείξουν πράγματα. Είναι πράγματα που πρέπει να συνεχιστούν και βοηθούν πολύ στην ανάπτυξη».
Για τις μικρές εθνικές ομάδες:
«Είναι η “φλόγα”, τα θεμέλια, αυτό που πρέπει να δουλευτεί. Όχι μόνο αυτές οι ηλικίες, αλλά και οι πιο κάτω ηλικίες, να “ανοίξουμε” τη δεξαμενή στο μπάσκετ γυναικών, για να “χτίσουμε” με έναυσμα το Ευρωμπάσκετ του 2025, να κάνουμε και να πετύχουμε πράγματα. Κάποια στιγμή το μπάσκετ γυναικών πρέπει να μπει στο κομμάτι της διαφήμισης, του να έχει σπόνσορες.
Αυτό είναι ανάπτυξη, να βγάζεις παίκτριες. Υπάρχουν πάρα πολλά κορίτσια στις πιο μικρές ηλικίες, 10-12 χρονών, που είναι πολύ ψηλά, που έχουν το μπάσκετ μέσα τους. Πρέπει να “χτίσουμε” πάνω σε αυτά ώστε να βγει προς τα έξω μια πολύ καλύτερη εικόνα στο μπάσκετ γυναικών».
Η Νάγια Στολίγκα μίλησε:
Για τα συναισθήματά τους μετά το buzzer-beater τρίποντο απ’ το κέντρο στον ημιτελικό με την Τσεχία: «Σίγουρα όλοι νιώσαμε ότι “μας κόπηκαν τα πόδια”, αλλά έπρεπε να φανούμε δυνατοί, γιατί κάναμε 40 μέρες προετοιμασία και είχαμε έναν στόχο. Το να βγούμε 1οι ή 2οι, ακόμα και 3οι που βγήκαμε, αποτελούσε στόχο μας. Είχαμε ένα ακόμη ματς για να δείξουμε ότι μπορούμε και να τον πετύχουμε. Δε μας πήρε από κάτω, προσπαθούσαμε να σταθούμε στα πόδια μας».
Για το πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξε το κλίμα με το staff: «Παίζει σημαντικό ρόλο το πόση εμπιστοσύνη σού δίνουν οι προπονητές σου. Αυτό σε μια ομάδα είναι το παν, όπως και το να είμαστε ενωμένοι, που είμαστε. Γενικά το κλίμα της ομάδας, ήταν ότι νιώθαμε εμπιστοσύνη μεταξύ μας και με το staff, οπότε βοήθησε σίγουρα».
Για το τι ήταν διαφορετικό σε σχέση με το ματς του ομίλου με τη Βουλγαρία: «Στο ματς του ομίλου βρίσκαμε ακόμα τα πατήματά μας, γιατί το πρώτο ματς ήταν απέναντι στη Βόρεια Μακεδονία, που θεωρητικά ήταν εύκολο. Μας “ξύπνησε” αυτή η ήττα και όπως μάς είπε και η κόουτς “με την πρώτη ήττα μια ομάδα ή παραμένει ενωμένη ή διαλύεται”. Εμείς ενώσαμε τις δυνάμεις μας και εν τέλει τα καταφέραμε. Φάνηκε και ότι το θέλαμε περισσότερο απ’ τη Βουλγαρία, βγήκε μπροστά ο εγωισμός μας, το “θέλω”».
Για το πόσο τις βοήθησε αυτό το τουρνουά ενόψει των πρωταθλημάτων τους: «Πάρα πολύ, όπως και οι προπονήσεις που κάναμε βοηθούν πάντα. Η προπόνηση και οι αγώνες βοηθούν έναν παίκτη να εξελιχθεί και να βελτιωθεί σαν παίκτης».
Για το αν ανυπομονεί να βρεθεί ξανά με αυτά τα κορίτσια: «Έχουμε περάσει πάρα πολλά, είναι σαν δεύτερη οικογένειά μου, έτσι τις νιώθω. Σήμερα (12/08) που αποχωριστήκαμε στο αεροδρόμιο, όλες κλαίγαμε. Θέλαμε να μείνουμε κι άλλο μαζί. Αυτό δεν το περιμέναμε απ’ την πρώτη μέρα. Είχαμε συνηθίσει 40 μέρες να είμαστε μαζί».
Για το αν θα κρατήσουν επαφές: «Σίγουρα θα κρατήσουμε επαφές, γιατί οι καλές σχέσεις μένουν. Με μερικά κορίτσια θα είμαστε και αντίπαλοι, όπως και με μερικούς απ’ το staff. Σίγουρα θα μιλάμε, θα κρατήσουμε όλες επαφή».
