Ο νέος προπονητής της Οστάνδης, Γιώργος Δέδας, “φιλοξενήθηκε” στην εκπομπή “Άμεσο Ριπλέι” του EOK WebRadio με την Έλενα Βογιατζή και τον Γιάννη Σταυρουλάκη και μίλησε για το νέο αυτό κεφάλαιο στην προπονητική του καριέρα.
Αναλυτικά όσα είπε:
Για την απόφασή του να αναλάβει την τεχνική ηγεσίας της Οστάνδης: «Είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Το timing ήταν το ιδανικό πιστεύω. Προέκυψε αυτό το ενδιαφέρον μετά τους τελικούς της Λιθουανίας. Μιλήσαμε με τους ανθρώπους, αναλύσαμε τις ιδέες μας, το πλάνο τους, το πώς βλέπω εγώ το μπάσκετ και συμφωνήσαμε. Έχουμε κοινό όραμα».
Για το πώς προσεγγίζει το κομμάτι ότι από assistant coach πλέον θα είναι πρώτος προπονητής: «Θα πω κάτι που μου έλεγε ο κόουτς Μπλατ όταν ήμουν στον Ολυμπιακό. Μου έλεγε “Τζορτζ, όταν θα γίνεις πρώτος προπονητής να ξέρεις πως αυτομάτως όλοι θα γίνουν πιο έξυπνοι από εσένα. Όλοι θα έχουν κάτι να σου πουν, οπότε πρέπει να το περιμένεις αυτό”. Αυτό το είπε από την άποψη ότι o head coach θα είναι στο στόχαστρο όλων. Το έλεγε με τον δικό του χαρακτηριστικό τρόπο, αλλά έχει μια δόση αλήθειας. Εννοείται οι ευθύνες είναι περισσότερες, είσαι πλέον εσύ υπεύθυνος για το μεγαλύτερο κομμάτι της λειτουργίας της ομάδας, πρέπει να δίνεις πάντα το παράδειγμα. Επίσης, πρέπει να βάλεις τους παίκτες που θα έρθουν σε μια καινούργια ομάδα, γιατί τώρα το ρόστερ είναι υπό κατασκευή, όσο πιο γρήγορα γίνεται κάτω απ’ τη δική σου “σελίδα” σχετικά με το πώς πρέπει να παίζει η ομάδα. Αυτό θα είναι αρχικά το κομμάτι στο οποίο θα πρέπει να εστιάσω πολύ. Από ‘κει και πέρα, όταν αρχίσουν οι αγώνες και δούμε την ομάδα, προφανώς η καθημερινότητα και η λειτουργία της ομάδας μετά από νίκες ή ήττες είναι σημαντικό κομμάτι στη ζωή ενός head coach».
Για το αν σκέφτηκε και το ενδεχόμενο επιστροφής του στην Ελλάδα: «Φυσικά και το σκέφτηκα. Υπήρχαν συζητήσεις με κάποιες ομάδες, απλά προέκυψε αυτή η δουλειά στην Οστάνδη, που είναι ένα πολύ καλό κλαμπ, και σταμάτησε κάθε συζήτηση στο μυαλό μου αλλά και πρακτικά. Στο μπάσκετ δε μπορείς να είσαι απόλυτος και να απορρίπτεις προορισμούς, εκτός από κάποιες συγκεκριμένες τρανταχτές περιπτώσεις».
Για τους στόχους της ομάδας: «Είναι μια ομάδα που έχει πάρει το πρωτάθλημα τα 14 τελευταία χρόνια. Το πρωτάθλημα εκεί θεωρείται… δεδομένο ότι θα το κατακτήσει. Υπάρχει και το BNXT που είναι μια μίξη ολλανδικών και βέλγικων ομάδων που παίζουν μεταξύ τους. Ο πραγματικός στόχος είναι το BCL, που φέτος είναι το δυσκολότερο απ’ όλα με τις ομάδες που έχουν έρθει. Έχει η ομάδα φιλοδοξίες και για το BCL να μπορέσει να κάνει ένα βήμα παραπάνω. Είναι δύσκολο, το ξέρουμε, αλλά θα το προσπαθήσουμε στο 100%».
Για το αν μπορούν να κάνουν το βήμα παραπάνω στο BCL: «Θέλουν το βήμα παραπάνω οι άνθρωποι, απλά αυτήν τη στιγμή πρέπει να δούμε το ρόστερ πρώτα. Ξέρουμε ότι το BCL θα είναι πιο δύσκολο φέτος, αλλά ποτέ δεν ξέρεις. Πρέπει να κάνουμε μια ομάδα η οποία θα έχει τη “δίψα”. Να βρούμε παίκτες που μέσω της Οστάνδης θα θέλουν κι εκείνοι να κάνουν το βήμα παραπάνω στην καριέρα τους, το οποίο σημαίνει ότι σε κάθε προπόνηση και αγώνα πρέπει να δίνουν το 100%. Είναι πρόκληση το BCL του χρόνου. Όταν φτιάξουμε την ομάδα μας και δούμε και τα ρόστερ των άλλων ομάδων, θα έχουμε μια εικόνα σχετικά με το πού βαδίζουμε».
Για το αν θα φέρει άλλους Έλληνες στην ομάδα: «Συζητάμε με τους ανθρώπους της ομάδας, έχουμε μια συζήτηση σχετικά με τη στελέχωση της ομάδας. Δε μπορώ να πω κάτι στο 100%, αλλά το συζητάμε».
Για το βέλγικο πρωτάθλημα: «Είναι ένα πρωτάθλημα, βάσει δυναμικότητας, παρόμοιο με τη Λιθουανία. Έχει 2-3 καλές ομάδες, μετά μέτριες και μετά κάποιες που δεν είναι τόσο δυνατές. Θα έχει αρκετά εύκολα ματς δηλαδή. Επειδή δεν υπάρχουν και πολλοί Βέλγοι παίκτες, αναγκάζονται οι ομάδες να πάνε στον μέγιστο αριθμό των 6 ξένων. Το μπάσκετ είναι επιθετικογενές, αλλά δε θα έλεγα ότι είναι πολύ τρελό το τέμπο».
Για το αν το Βέλγιο μπορεί να εξελιχθεί σε σημαντικό μπασκετικό προορισμό: «Το Βέλγιο είναι οργανωμένο, αλλά είναι λίγο απομακρυσμένο απ’ τα βλέμματα του μπάσκετ. Οι άνθρωποι της Οστάνδης ήταν τρομερά επεξηγηματικοί, μου εξήγησαν τα πάντα, συνέχεια με έπαιρναν τηλέφωνο για να λύσουμε το παραμικρό θέμα που μπορεί να έχει δημιουργηθεί με παίκτες και recruiting. Την Εθνική Βελγίου Γυναικών την είχα δει και στο Βίλνιους, είχαν έρθει να παίξουν με τη Λιθουανία. Κατάλαβα πως το Βέλγιο ίσως να γίνει μια νέα… Γερμανία τα επόμενα χρόνια».
Για την πενταετία που πέρασε του στη Ρίτας: «Καταλαβαίνεις ότι είναι πολλά τα χρόνια όταν φεύγεις. Ήταν πέντε πολύ καλά χρόνια, στα οποία πήραμε 2 πρωταθλήματα και χάσαμε άλλα δύο στο Game 5. Ήμασταν πάλι εκεί. Δεν ήξερα τι να περιμένω όταν πήγα στο Βίλνιους, αλλά φεύγω γεμάτος και μπασκετικά και σε ανθρώπινες σχέσεις. Μόνο καλά λόγια έχω να πω για τη Λιθουανία, την ομάδα και την πόλη του Βίλνιους».
Για το τι κρατάει απ’ την πενταετία του στη Ρίτας: «Στο καθαρά αγωνιστικό, σίγουρα μένουν τα πρωταθλήματα, οι “μάχες”, το πόσο “δέθηκε” η ομάδα με τον κόσμο. Το γήπεδο ήταν γεμάτο σε κάθε παιχνίδι, είτε παίζαμε στο μικρό, είτε στο μεγάλο. Πάνω απ’ όλα, αυτό που μένει σε προσωπικό επίπεδο είναι οι ανθρώπινες σχέσεις, οι φίλοι που έκανα στο Βίλνιους, οι οποίοι θα είναι για μια ζωή. Πραγματικά ήταν ένα μέρος που το αγάπησα. Όταν ερχόταν η οικογένειά μου τους άρεσε πάρα πολύ, έχουν και φίλους εκεί. Πραγματικά λέω να παίξουμε στους ομίλους με τη Ρίτας μήπως πάμε εκεί. Θα είναι δύσκολο, αλλά θα είναι και ωραίο».
