Ο Ολυμπιακός προχωρά σταδιακά προς την έναρξη της προετοιμασίας για τη νέα απαιτητική σεζόν, σε Ελλάδα και Ευρωλίγκα.
Αρκετά πράγματα άλλαξαν στο “στρατόπεδο” των Πειραιωτών από την τελευταία τους επίσημη εμφάνιση και τα έχουμε γράψει ουκ ολίγες φορές, αλλά ένα βασικό χαρακτηριστικό το οποίο χρήζει περαιτέρω ανάλυσης είναι φυσικά…το τρίποντο.
Την προηγούμενη σεζόν, υπήρχαν διαστήματα που η επίθεση του Ολυμπιακού “κολλούσε”, εγκλωβιζόταν στο σετ παιχνίδι και δεν υπήρχε το εύκολο σουτ έξω από τα 6.75.
Αρκετά γεγονότα οδήγησαν προς αυτή τη κατεύθυνση, όπως οι “άστοχες” επιλογές των σουτέρ και οι πολυάριθμοι τραυματισμοί.
Έτσι, οι “ερυθρόλευκοι” σε μεγάλο βαθμό έγιναν προβλέψιμοι και μονότονοι ως προς τα επιθετικά τους συστήματα, εκτός από κάποια παιχνίδια που πράγματι υπήρχε επιθετική “πολυφωνία” στο μισό γήπεδο.
Ο Ντέιβιντ Μπλατ προσπάθησε με τις προσθήκες που πραγματοποίησε, να δώσει πλουραλισμό στο σουτ του Ολυμπιακού, να μην υπάρχουν μόνο 1-2 καθαροί σουτέρ στην ομάδα, αλλά να υπάρχουν αξιόπιστοι παίκτες σε κάθε θέση.
Σαν σκεπτικό είναι ιδιαίτερα ορθό, καθώς οι “ερυθρόλευκοι” θα έχουν σε κάθε φάση την επιλογή της έξτρα πάσας και δεν θα πασχίζουν να βρουν τους ολιγάριθμους σουτέρ όταν το σύστημα δεν “βγαίνει”. Έτσι, δεν θα περιορίζονται εύκολα από την εκάστοτε αντίπαλη άμυνα.
Ας τα δούμε όμως πιο αναλυτικά: