Αναλυτικά όσα είπε:
Για τον Γιώργο Πρίντεζη: «Ο Γιώργος είναι πολύ μεγάλο κεφάλαιο και για το ελληνικό και για το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Πάνω απ’ όλα είναι φίλος και σίγουρα δεν υπήρχε περίπτωση, αφού μας δίνεται η δυνατότητα, να μην παραβρεθούμε και εμείς σε αυτή τη τιμή που γίνεται. Νομίζω ότι την αξίζει εξ’ ολοκλήρου και γι’ αυτό που πρεσβεύει και γι’ αυτό που έκανε στο παρελθόν ως αθλητής και γι’ αυτό που πρεσβεύει ως άνθρωπος, γιατί όλοι είμαστε στο γήπεδο συμπαίκτες πάντα, αλλά αυτό που μένει στο τέλος της ημέρας είναι και το κομμάτι άνθρωπος. Ο Γιώργος είναι ένα παιδί που έχει όλα τα στοιχεία και είναι πραγματικά από τα καλύτερα που έχω συνεργαστεί και που έχουν υπάρξει στο χώρο»
Για το ότι ο Σούμποτιτς τόνισε για τον Πρίντεζη ότι είναι ένας πολύ καλός χαρακτήρας και ένας πολύ εργατικός αθλητής: «Ισχύει, έτσι είναι. Είναι ένα παιδί το οποίο πάντα θα έπαιζε για την ομάδα, πάντα θα έπαιζε για τον διπλανό του. Είναι η έννοια του καλού συμπαίκτη. Δεν υπήρχε περίπτωση δηλαδή να φωνάξει, έψαχνε πάντα να βρει τη λύση με νορμάλ τρόπο και πάντα ήθελε να είναι θετικός για την ομάδα. Σίγουρα μέσα από την προπόνησή του, ήταν αυτή που τον κρατούσε και τον κράτησε μέχρι τα τελευταία χρόνια που έπαιζε στο υψηλότερο επίπεδο».
Για τη συνεργασία μαζί του: «Ο Γιώργος όντας συμπαίκτης σού έκανε το παιχνίδι πιο εύκολο. Σίγουρα όταν βρίσκεσαι στον Ολυμπιακό και βρίσκεσαι σε αυτό το επίπεδο πάντα, πιο εύκολα θεωρώ μπορείς να παίξεις αν είσαι ομαδικός στην Ευρωλίγκα παρά σε ένα χαμηλότερο πρωτάθλημα με χαμηλότερης ποιότητας συμπαίκτες, οπότε όλα τα παιδιά όταν είσαι στην Ευρωλίγκα στο κάνουν πιο εύκολο το έργο. Ο Γιώργος νομίζω ότι είναι αυτό που είπα και πριν. Ήξερε πάντα να βρίσκεται στη σωστή θέση, ήξερε πού να στήσει το σκριν, πού να κινηθεί στον χώρο. Νομίζω ότι αυτό το δείχνουν και οι συνεργασίες που είχε με τον Βασίλη Σπανούλη τόσα χρόνια. Ήξερε πάντα πώς να κινηθεί μετά το pick-and-roll, οπότε έκανε πάντα εύκολη τη ζωή του γκαρντ. Από ‘κει και πέρα, μέσα στα αποδυτήρια, οι πλάκες, ο χαβαλές, όλα ήταν σε εξαιρετικό επίπεδο. Εγώ τύχαινε να κάθομαι και δίπλα του στα αποδυτήρια. Ήταν από τις καλύτερες περιόδους στην καριέρα μου».
Για την εξέλιξή του: «Νομίζω ότι έδειξε τα πρώτα δείγματα όταν πήγε δανεικός στην Ολύμπια Λάρισας. “Άρπαξε” εκεί την ευκαιρία, παρ’ ότι ήταν μικρός, σε χρόνια δύσκολα τότε στο να καταφέρουν νέοι σε ηλικία να “αρπάξουν” την ευκαιρία και να γίνουν και να γίνουν πρωταγωνιστές. Ο Γιώργος το είχε κάνει. Επέστρεψε στον Ολυμπιακό, στη συνέχεια έφυγε κάποια περίοδο για τη Μάλαγα, όπου για τον οποιονδήποτε λόγο μπορεί να μην πήγαν καλά τα πράγματα, αλλά νομίζω ότι ποτέ δεν έβαλε το κεφάλι κάτω να απογοητευτεί. Θεωρώ ότι ήταν ένα παιδί που δεν καταλάβαινες αν μέσα του ήταν προβληματισμένος. Ερχόταν κάθε μέρα και γελούσε. Ένας άνθρωπος που είναι τόσο χαρούμενος και τόσο ευχάριστος κάθε μέρα, έχει τον τρόπο και τις δύσκολες στιγμές να τις ξεπερνάει με αυτόν τον τρόπο. Επομένως, αυτό ήταν ένα και από τα σημαντικότερα προσόντα που είχε σαν αθλητής».
Για το αποτύπωμα που αφήνει: «Αυτό που έκανε ο Γιώργος είναι δύσκολο πλέον. Δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να συμβαίνει τη σήμερον ημέρα, να περάσεις σχεδόν όλη σου τη καριέρα σε μια ομάδα και ουσιαστικά να γίνεις “σημαία” της. Ο Γιώργος νομίζω ότι ανέκαθεν ήταν Ολυμπιακός, το έδειξε σε όλα του τα περάσματα από την ομάδα. Δεν το έκρυψε ποτέ και αυτός ο αληθινός του χαρακτήρας είναι και αυτός που τον έχει κάνει τόσο αγαπητό και τόσο αποδεκτό, όχι μόνο στους φιλάθλους του Ολυμπιακού, αλλά γενικότερα. Είναι απ’ τους λίγους παίκτες που είναι αποδεκτοί και από φιλάθλους αντίπαλων ομάδων».
