Η προπονήτρια του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος μίλησε στην εκπομπή "Άμεσο Ριπλέι" του ΕΟΚ WebRadio με τον Γιάννη Λαμπίρη και τον Γιώργο Βαλαβάνη.
Αναλυτικά όσα είπε:
Για την εικόνα της Εθνικής Κορασίδων στο Ευρωμπάσκετ: «Είναι ακριβώς τα λόγια που χρησιμοποιούσαμε σαν staff ότι πρέπει να το παλέψουμε μέχρι τελευταία στιγμή. Τα κορίτσια πραγματικά έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και έβγαλαν ακόμα περισσότερα πράγματα μες στο γήπεδο. Επειδή ήμασταν απ’ το πρωί μέχρι το βραδύ μαζί και δούλευαν όλη την ημέρα και στο μυαλό και στο γήπεδο, όσο έβλεπα ότι μπορούσαν ν’ «απορροφήσουν» πράγματα τούς έβαζα κι άλλα. Η αλήθεια είναι ότι δε μπορούν να πάρουν τόσα πολλά. Πέρασαν το όριο μπασκετικά, αλλά και σαν ψυχολογία. Νομίζω ότι καθεμία έμαθε να διαχειρίζεται το άγχος της, να της γίνει δημιουργικό και γι’ αυτό ήρθε το αποτέλεσμα πιστεύω.
Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους συμμετείχαν σ’ αυτήν την ομάδα. Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στα κορίτσια, γιατί πραγματικά γίναμε οικογένεια και αυτό βγαίνει και μέσα απ’ αυτά που έγραψαν οι ίδιες. Εγώ είμαι γεμάτη και σαν παίκτρια και σαν προπονήτρια, αλλά θέλω να τις ευχαριστήσω γιατί αυτό που μού έδωσαν ήταν κάτι καινούργιο. Με «γέμισε» και πραγματικά όταν αποχωριστήκαμε στο αεροδρόμιο ήταν σαν να αποχωρίζομαι τα παιδιά μου. Εγώ έχω τώρα 14 παιδάκια».
Για τα λόγια της στα κορίτσια στην έναρξη της προετοιμασίας: «Το πρώτο που τούς είπα όταν μαζευτήκαμε σαν 16άδα είναι ότι θέλω αυτή η ομάδα να παλεύει σαν μια «γροθιά», ότι πάνω απ’ όλα είναι η ελληνική σημαία κι εμείς είμαστε από κάτω, ότι κανένας δε μπορεί να βγει από πάνω και ότι για να πετύχουμε το δύσκολο στόχο πρέπει να είμαστε ομάδα. Πιστεύω το καταφέραμε και τα κορίτσια μπορέσαν και ανταποκρίθηκαν με τον καλύτερο τρόπο πάνω σ’ αυτό το κομμάτι».
Για την ανταπόκριση των κοριτσιών: «Ήταν ένα αρκετά δύσκολο κομμάτι, γιατί μόνο δύο απ’ τα κορίτσια, η Χωλοπούλου και η Σύρπα, είχαν παίξει με προηγούμενη εθνική ομάδα. Τα υπόλοιπα κορίτσια και λόγω του κορωνοϊού δεν είχαν αγωνιστεί στο τουρνουά Φιλίας με τις παγκορασίδες, οπότε είχαν ουσιαστικά την πρώτη τους επαφή με τις εθνικές ομάδες».
Για τη «δεξαμενή» στο μπάσκετ γυναικών: «Πιστεύω ότι υστερούμε σε ψηλά κορίτσια και θα πρέπει να δούμε πως θα φέρουμε ψηλά κορίτσια στο μπάσκετ. Απ’ την άλλη, όμως, απ’ τη στιγμή που δεν έχουμε, πρέπει να δουλέψουμε τελείως διαφορετικά σε διαφορετικά κομμάτια. Και σωματικά πρέπει να γίνουμε πολύ πιο δυνατοί, πιο γρήγοροι, να μάθουμε να σουτάρουμε τρίποντο, πράγματα που σαν ελληνικό μπάσκετ μπορούμε να τα έχουμε. Πρέπει απλώς να γίνει πιο συγκεκριμένο και να έχουμε μια “ταυτότητα”».
Για το αν θα καταφέρει το Μαρούσι να παίξει στην Α1: «Επειδή αυτές τις 10 μέρες βλέπαμε απ’ το πρωί μέχρι βράδυ βίντεο και ήμασταν συγκεντρωμένοι σ’ αυτό το κομμάτι, προσπαθώ λίγο να προλάβω τις καταστάσεις. Πιστεύω στις δυνατότητες του Αμαρουσίου, πιστεύω ότι οι άνθρωποι που είναι γύρω του θα κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν για να παίξει η ομάδα στην Α1. Από ‘κει και πέρα, κι εκεί δουλεύουμε όσο περισσότερο μπορούμε για να κατακτήσουμε στόχους».
