allstarbasket.gr

Η Ιωάννα Χατζηλεοντή ήταν μία από τις καλύτερες παίκτριες της Εθνικής Νεανίδων στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, όπου η ελληνική ομάδα πήρε την άνοδο στην Α’ κατηγορία.

Η 17χρονη αθλήτρια, μετά από την ανάδειξή της στην καλύτερη πεντάδα του πρωταθλήματος, μίλησε στην επίσημη ιστοσελίδα της ΕΟΚ και αναφέρθηκε στην πορεία της Εθνικής ομάδας, την άνοδο στην Α’ κατηγορία και την κατάκτηση της δεύτερης θέσης.

Η Ιωάννα Χατζηλεοντή που συμπεριλήφθηκε και στην καλύτερη πεντάδα της διοργάνωσης μίλησε για την παρουσία της Εθνικής στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κάνοντας έναν μίνι απολογισμό. «Πετύχαμε τον βασικό μας στόχο που ήταν η άνοδος, χάσαμε ωστόσο το χρυσό μετάλλιο στις λεπτομέρειες. Θέλαμε να ανέβουμε κατηγορία και αυτός ήταν ο αρχικός στόχος ξεκινώντας τους αγώνες».

Η 17χρονη παίκτρια αναφέρθηκε στο οικογενειακό κλίμα που υπήρχε στην Εθνική, αλλά και στο τι θέλει να κρατήσει από αυτούς τους αγώνες. «Θέλω να κρατήσω τα πάντα. Από το ξεκίνημα ήμασταν μια οικογένεια και αυτό θεωρώ ότι μέτρησε πολύ στην συνολική παρουσία μας. Με τις περισσότερες παίκτριες γνωριζόμαστε χρόνια και κάποιες που ήρθαν φέτος εντάχθηκαν εύκολα. Παίζαμε η μία για την άλλη και αυτό ήταν το μυστικό μας. Είναι σημαντικό που κάποιες από τις παίκτριες της Εθνικής ηλικιακά θα είναι και του χρόνου στην συγκεκριμένη ομάδα και θα μπορούν να αγωνιστούν στην Α’  κατηγορία».

Παρά την επιτυχία τα δάκρυα δεν έλειψαν όταν η Εθνική ανέβηκε στο βάθρο με την Ιωάννα Χατζηλεοντή να επισημαίνει. «Τα συναισθήματα ήταν πολλά πάνω στο βάθρο… Θέλαμε είναι η αλήθεια να ακουστεί ο εθνικός ύμνος, αλλά δεν τα καταφέραμε. Πολλές κλαίγαμε και ήταν μεγάλη η συγκίνηση».

Τέλος η Ιωάννα Χατζηλεοντή μίλησε και για την προσωπική της διάκριση, καθώς βρέθηκε στην καλύτερη πεντάδα της διοργάνωσης. «Το βραβείο ανήκει και στις συμπαίκτριές μου και στο προπονητικό επιτελείο και τους ευχαριστώ όλους. Το μπάσκετ, άλλωστε, είναι ομαδικό άθλημα. Είναι η τρίτη συνεχόμενη χρόνια που παίζοντας με τις εθνικές ομάδες συμπεριλαμβάνομαι στην καλύτερη πεντάδα. Η χαρά και τα συναισθήματά μου, πάντως, ήταν σαν να έπαιρνα το βραβείο πρώτη φορά».