Η αναμονή σχεδόν τριών χρόνων τελειώνει. Η γιορτή του ελληνικού μπάσκετ, το All Star Game, επιστρέφει μετά από την αναγκαία παρένθεση των δύο προηγούμενων σεζόν που επέβαλλε η πανδημία και κάνει παράλληλα μία ακόμη, εξίσου ξεχωριστή επιστροφή. Γυρίζει στο ΟΑΚΑ έπειτα από 23 χρόνια.
Το κλειστό των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων, ένα γήπεδο που συνδέθηκε με πολλές μεγάλες στιγμές του ελληνικού μπάσκετ σε εθνικό και συλλογικό επίπεδο, θα φιλοξενήσει το 25ο All Star Game που θα γίνει το προσεχές Σαββατοκύριακο 17 και 18 Δεκεμβρίου. Αυτό που το κάνει ακόμη πιο ξεχωριστό είναι το γεγονός ότι θα φιλοξενήσει τη γιορτή του επαγγελματικού μπάσκετ για τέταρτη συνολικά φορά και πρώτη από τις 20 Νοεμβρίου 1999.
Δείτε το πλήρες πρόγραμμα των εκδηλώσεων του διημέρου του 25ου All Star Game
Από εδώ μπορείτε να κλείσετε θέση στην μεγάλη Γιορτή του Μπάσκετ!
Είναι μία καλή αφορμή για να θυμηθούμε τα τρία All Star Game που έγιναν στο ΟΑΚΑ για να μπούμε στο κλίμα όλων όσων θα ζήσουμε και το επόμενο Σαββατοκύριακο.
1996: Με τη λάμψη του Ντόμινικ Ουίλκινς
Η πρώτη φορά που το ΟΑΚΑ έγινε το σπίτι της γιορτής του επαγγελματικού μπάσκετ, ήταν στις 6 Ιανουαρίου 1996. Ήταν ένα από εκείνα που έμειναν ίσως περισσότερο αξέχαστα από τα 24 που πραγματοποιήθηκαν στην ιστορία του θεσμού. Κεντρικό πρόσωπο ήταν ένας θρύλος του παγκόσμιου μπάσκετ, ο Ντόμινικ Ουίλκινς. Η παρουσία του και μόνο στη διοργάνωση ήταν μία διαφήμιση της. Ο «human highlight film» όμως δεν περιορίστηκε σε αυτό.
Ο Ντόμινικ Ουίλκινς είχε εξελιχθεί σε πρωταγωνιστή του 4ου All Star Game κερδίζοντας τα βλέμματα όλων όσοι το παρακολούθησαν, την αποθέωση 20.000 κόσμου στο ΟΑΚΑ και βέβαια τον τίτλο του MVP. Έχοντας στο πλευρό του κάποιους άλλους σπουδαίους αθλητές όπως ο Εξέβιερ ΜακΝτάνιελ, ο Χοσέ Ορτίθ και ο Μίτσελ Ουίγκινς οδήγησε την αμερικανική ομάδα στη νίκη επί της ευρωπαϊκής –στην ουσία ήταν η ελληνική ενισχυμένη από τον Στόγιαν Βράνκοβιτς- με 124-113.
Ο Ουίλκινς είχε 19 πόντους με 6/7 βολές, 5/9 δίποντα, 1/3 τρίποντα, εννιά ριμπάουντ, μία ασίστ και ένα κλέψιμο κερδίζοντας τον τίτλο του MVP πολύ απλά γιατί ήταν ένας ζωντανός θρύλος του παγκόσμιου μπάσκετ που έδωσε μία παράσταση μπροστά στα μάτια του ελληνικού κοινού. Γιατί τον τίτλο θα μπορούσαν κάλλιστα να κερδίσουν ο Ριτς Ρέλφορντ (21π, 3/5β, 6/9δ, 2/2τρ.) και ο Μπάιρον Ντίνκινς (20π, 9/10β, 4/11δ, 1/1τρ, 6ρ, 8ασ, 2κλ.).
ΕΥΡΩΠΗ: Αλβέρτης 16, Σιγάλας 20 (3), Γιαννάκης 2, Πρέλεβιτς 7 (1), Οικονόμου 27, Κορωνιός 7 (1), Βράνκοβιτς 9, Αγγελίδης 6, Κακιούσης 2, Ρεντζιάς 14, Καράγκουτης 3.
ΑΜΕΡΙΚΗ: Ντίνκινς 20 (1), Τσίτουμ 4, Μακ Ντάνιελ 12, Τζόνσον 2, Ρέλφορντ 21 (2), Ντέιβις 8, Ουίγκινς 12, Λοτερντέιλ 1, Ουίλκινς 19 (1), Γκάρετ 12, Ορτίθ 5 (1), Φάντερμπεργκ 4, Πελ 2.
Στους δύο διαγωνισμούς του πρώτου All Star Game που φιλοξενήθηκε στο ΟΑΚΑ, «έλαμψαν» δύο αθλητές που έχτισαν την καριέρα τους με τον συγκεκριμένο τρόπο. Ο Φραγκίσκος Αλβέρτης με τα τρίποντα και ο Λόρενς Φάντεμπεργκ με τα καρφώματα.
1998: Ο Κόμαζετς πήρε το «όπλο» του
Το ΟΑΚΑ έγινε το σπίτι της γιορτής του επαγγελματικού Πρωταθλήματος και για το 7ο All Star Game. Ήταν στις 21 Νοεμβρίου 1998 και εκείνο το παιχνίδι τα είχε όλα. Ένα παιχνίδι που λειτούργησε ως χορταστικό κυρίως πιάτο αλλά και διαγωνισμούς που αποζημίωσαν στον έπακρο του 20.000 φίλους του μπάσκετ που είχαν γεμίσει το ΟΑΚΑ.
Η ευρωπαϊκή ομάδα των all stars είχε νικήσει για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, με τους Σούλη Μαρκόπουλο και Κώστα Πετρόπουλο στον πάγκο αφού επικράτησε εκείνης των Αμερικανών με 124-114. Είχε φροντίσει να δημιουργήσει από νωρίς μια διαφορά (83-51 στο 23’) την οποία και υπερασπίστηκε ως το τέλος.
Πρωταγωνιστής της ευρωπαϊκής κυριαρχίας ήταν ο Άριαν Κόμαζετς που έκανε επίδειξη της εκτελεστικής δεινότητας του σε 21 μόλις λεπτά παρουσίας στο παρκέ. Αρκούσαν για να σημειώσει 20 πόντους με 6/7 τρίποντα, 1/1 δίποντο και για να τον οδηγήσουν στον τίτλο του πολυτιμότερου της βραδιάς.
Μία από τις πιο ξεχωριστές στιγμές της βραδιάς ήταν εκείνη του ημιχρόνου, όταν ο, τότε Δήμαρχος Καλαμαριάς και ακραιφνής μπασκετικός, Χριστόδουλος Οικονομίδης ανακοίνωσε από μικροφώνου στον διαιτητή Θόδωρο Βιδάλη τη γέννηση της τρίτης κόρης του!
ΕΥΡΩΠΗ: Αλβέρτης 8 (2), Χατζής 14 (2), Κόμαζετς 20 (6), Παπανικολάου 13 (1), Σιγάλας 9, Μπαλογιάννης 4, Μποντιρόγκα 9, Οικονόμου 9 (1), Τάρλατς 11, Κολντεμπέλα 12 (1), Ζουρπένκο 2, Μιχαήλοφ 13.
ΑΜΕΡΙΚΗ: Τούλσον 13 (3), Γκολντγουάιρ 26 (7), Χιλ 13 (3), Ντάιαλ 6 (1), Αρλάουκας 12 (2), Τζόνσον, Φόρντ 4, Κiνγκ 3, Χάρβεϊ 4, Μουρ 9, Μικ 8, Σιμς 17.
Οι δύο διαγωνισμοί, καρφωμάτων και τριπόντων, είχαν σημαντικό μερίδιο στην απόλυτα επιτυχημένη διοργάνωση του δεύτερου All Star Game που έγινε στο ΟΑΚΑ. Ο Αντόνιο Χάρβεϊ, παρά τον πολύ σκληρό ανταγωνισμό που του προσέφερε ο Δημήτρης Παπανικολάου, κατέκτησε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά τον τίτλο στον διαγωνισμό των καρφωμάτων.
Στα τρίποντα, ο Φραγκίσκος Αλβέρτης άνοιξε τον δρόμο για τους υπόλοιπους με την απόφαση του να μην συμμετέχει στον διαγωνισμό τον οποίο είχε κατακτήσει στις τρεις προηγούμενες διοργανώσεις. Έτσι ο Άντι Τούλσον άδραξε την ευκαιρία και νίκησε στον τελικό τον Σέιν Χιλ μαζί με ένα έπαθλο 450 χιλιάδων δραχμών!
1999: Ο Παπανικολάου «ξύπνησε» τους Αμερικανούς
Η τρίτη και τελευταία ως τώρα φορά που το ΟΑΚΑ φιλοξένησε τη γιορτή του επαγγελματικού μπάσκετ, ήταν στις 20 Νοεμβρίου 1999. Ήταν το 8ο All Star Game που κυλούσε ομαλά μέχρι που ένα σκληρό, για τα δεδομένα του αγώνα, φάουλ του Δημήτρη Παπανκολάου στον Μπιλ «Ντόλαρ» Έντουαρντς άλλαξε τη ροή και τελικά την ιστορία του.
Ήταν η φάση που αφύπνισε την αμερικανική ομάδα που από το εις βάρος τους 95-84 της τρίτης περιόδου, έφτασαν στη νίκη με 119-118. Κάπως έτσι εξηγείται και το γεγονός ότι η διαδικασία ανάδειξης του MVP που άρχισε να «τρέχει» στο τέλος της τρίτης περιόδου, ανέδειξε ως πολυτιμότερο έναν παίκτη από την πλευρά των ηττημένων, τον Ντέγιαν Μποντιρόγκα που τελείωσε το παιχνίδι με 19 πόντους, 3/3 βολές και 8/10 δίποντα αν και ο Όντεντ Κάτας στην πραγματικότητα ήταν ο καλύτερος της ευρωπαϊκής all star ομάδας με 26 πόντους, 9/9 βολές 1/3 δίποντα, 5/9 τρίποντα, τέσσερα ριμπάουντ, δύο ασίστ κι άλλα τόσα κλεψίματα.
Ο Μπιλ Έντουαρντς οδήγησε τους Αμερικανούς με 27 πόντους, 6/8 βολές, 9/13 δίποντα, 1/2 τρίποντα και οχτώ ριμπάουντ έχοντας την πολύτιμη συμπαράσταση των Τζέιμς Φόρεστ (19π, 7ρ.) και Άντονι Μπούι (19π, 6ρ, 5ασ.).
ΕΥΡΩΠΗ: Κορωνιός, Κάτας 26 (5), Χατζής 6 (2), Παπανικολάου 11, Λιαδέλης 16, Κολντεμπέλα 1, Μποντιρόγκα 19, Ρότζερς 7 (1), Γιαννούλης 13, Ντικούδης 9, Κακιούζης 10 (1).
ΑΜΕΡΙΚΗ: Χιλ 2, Μπούι 19 (3), Τέρνερ 6, Ντίνκινς 9 (1), Ρόμπινσον 9 (2), Φορντ 1, Αμάγια 12, Ριβς 10, Έντουαρντς 27 (1), Τζόνσον, Φόρεστ 19, Γκίμπερτ 6.
Στον διαγωνισμό καρφωμάτων ο Χένρι Τέρνερ κατέκτησε τον τίτλο, όπως το είχε κάνει και το 1994. Νίκησε στον τελικό τον τότε συμπαίκτη του στο Μαρούσι και αείμνηστο Ανατόλι Ζουρπένκο, στήνοντας τρεις τσιρλίντερς και περνώντας από πάνω τους για να καρφώσει στη συνέχεια την μπάλα.
Στον διαγωνισμό των τριπόντων συμμετείχαν πολλά από τα «πολυβόλα» της εποχής με τον Νίκο Χατζή να κατακτά τον τίτλο με αντίπαλο τον Νίκο Μίχαλο στον τελικό.
