Ανέλυσε τις εμπειρίες του ως επαγγελματίας παίκτης μέχρι και την Καρδίτσα ΙΑΠΩΝΙΚΗ πραγματοποίησε την καλύτερη σεζόν στη μέχρι τώρα ιστορία της.
Από μικρό παιδί ο Λεωνίδας Κασελάκης ήθελε να παίξει μπάσκετ. Και ήξερε πως για το κάνει, θα να δουλεύει παραπάνω από τους άλλους. Βαδίζοντας πλέον στο 35ο έτος της ηλικίας του, έναν απλό αριθμό όπως λέει ο ίδιος, ο φόργουορντ της Καρδίτσας δεν έχει πια (πολλά) απωθημένα.
Μιλώντας στο podcast της Stoiximan GBL, Man to Man Powered by Stoiximan θυμάται τον Μάικλ Τζόρνταν και το Space Jam, τη διετία στον Παναθηναϊκό, όσα έζησε σε Περιστέρι και Καρδίτσα, αλλά και τον άλλοτε συμπαίκτη του, Ιωάννη Παπαπέτρου.
Ωστόσο, ο Κασελάκης είναι ένας παίκτης που έχει το θάρρος της γνώμης του και σε κοινωνικά θέματα και εξηγεί γιατί.
Όσο για το bonus της συνέντευξης; Ο Κασελάκης εξηγεί τι συνέβη σε εκείνη την προπόνηση του Παναθηναϊκού, όπου ο Νεμάνια Νέντοβιτς έχει σκοράρει από τη μία μπασκέτα στην άλλη με ποδοσφαιρική κλωτσιά!
Αν έχει σκεφτεί το τέλος της καριέρας του: «Όντας ρεαλιστής το τέλος θα έρθει και θέλω να το βάλω εγώ, όπως όρισα την αρχή και τη μέση. Γνωρίζοντας ότι θα έρθει, προσπαθώ να σκεφτώ την επόμενη ημέρα. Έχω επενδύσει στο σώμα μου έτσι ώστε μεγαλώνοντας η ηλικία είναι απλά ένας αριθμός. Να προσδίδει εμπειρία και όχι σωματική καταπόνηση. Μπορώ να πω ότι το απολαμβάνω περισσότερο».
Για την παιδική του ηλικία: «Βλέποντας τους αντίστοιχους νέους, νιώθω ευλογημένος που πέρασα τα χρόνια χωρίς κινητό, χωρίς social, χωρίς οθόνη. Ήμασταν στην αλάνα και παίζαμε μπάσκετ, ποδόσφαιρο, κυνηγητό. Διαπραγματευόμασταν και τσακωνόμασταν με τους γονείς πότε θα γυρίσουμε στο σπίτι. Πλέον, δεν υπάρχουν... Τα παιδία ήταν πιο... παιδιά και ατίθασα στο χαρακτήρα τους. Να είναι πιο έτοιμοι για τη ζωή. Δεν μου έλειψε καθόλου το παιχνίδι. Ήμουν ήρεμος ως παιδί και καλός μαθητής. Ήμουν και ανεξάρτητος, μπορούσα να είμαι μόνος μου».
Πώς ασχολήθηκε με το μπάσκετ: «Έτυχε να είναι ο Τζόρνταν στα prime του, με την ταινία Space Jam. Μας είχε πάρει το μυαλό, εγώ τρελαινόμουν με αυτό! Ο πατέρας μου ήταν ποδοσφαιρικός και τενιστικός. Η μητέρα μου δεν ασχολείται με τον αθλητισμό. Μου βγήκε ένα μπασκετικό ένστικτο, πρώτα με το ΝΒΑ, μετά με τις αναμετρήσεις του ελληνικού πρωταθλήματος. Ήταν και το ύψος, αφού ήμουν αρκετά ψηλός, το πιο ψηλό παιδί στην τάξη. Έλεγα ότι πρέπει να είμαι καλός σε κάτι και διάλεξα το μπάσκετ. Μέχρι τα 12-13 το έκανα ταυτόχρονα με το τένις. Κάθε σαββατοκύριακο έκανα την προπόνηση στο μπάσκετ και μετά τένις. Και ύστερα, με τους φίλους μου ως το βράδυ, είτε για μπάσκετ, είτε για ποδόσφαιρο, είτε για τένις. Μας έκανε πιο αθλητικούς, ήμασταν όλη την ημέρα μέσα στο παιχνίδι. Πριν από τρία χρόνια έπαιζα τένις στη μεταβατική περίοδο. Ήμουν ένας καλός club player, εντάξεις δεν είμαι και... Τσιτσιπάς. Πλέον με έχει κερδίσει το padel».
Για την εμπειρία στον Παναθηναϊκό: «Έσβησα ένα απωθημένο μου. Όλα τα χρόνια που έδινα τον καλύτερό μου εαυτό – χειμώνα, καλοκαίρι για να βελτιώνομαι, να γίνομαι καλύτερος – ήθελα να δείξω ότι μπορώ να αγωνιστώ στο κορυφαίο επίπεδο και να είμαι ανταγωνιστικός. Να βγει από μέσα μου. Είμαι ευγνώμων στον Παναθηναϊκό και στον κόουτς Βόβορα που μου έδωσε την ευκαιρία. Ήταν κάτι... Σαν να έδιωξα ένα βάρος από πάνω μου. Κατάφερε να δω τα πράγματα διαφορετικά χωρίς αυτό να σημαίνει ότι σταμάτησα να δουλεύω. Το αντίθετο».
Για τον Νεμάνια Νέντοβιτς και το viral καλάθι με κλωτσιά από το ένα καλάθι στο άλλο: «Έχει ρίξει κλωτσιά από τα νεύρα του, επειδή έχουμε χάσει σε ένα παιχνίδι με σουτ. Πετάει ένα... κλωτσίδι. Και στους προπονητές δεν αρέσει αυτή η εικόνα, ο κόουτς ήταν έτοιμος να "τσινίσει". Ξαφνικά βλέπουμε την μπάλα στο καλάθι. Κατάφερε με ένα καλάθι εκτός χρόνου και παιχνιδιού να φύγει πιο χαρούμενη η ομάδα που έχασε. Ο Νεμάνια είναι μπαλαδόρος. Αν έπαιζε, θα ήταν δεξί εξτρέμ και δεν θα τον έπιανε κανείς. Υποστήριζε τη Γιουβέντους, όπως και εγώ. Είναι ένας παίκτης top class. Αν είχε βάλει άλλες βάσεις σε μικρή ηλικία, σε θέματα σωματικής προσήλωσης... Δεν είναι εύκολο, όταν έχεις έναν τραυματισμό να κάνεις τρία βήματα πίσω και να επανέρχεσαι. Αυτός έχει το ταλέντο και το χαρακτήρα να το κάνει. Αλλά αν δεν είχε τα πισωγυρίσματα από τα προβλήματα τραυματισμών, θα μιλούσαμε για μια καριέρα στο ΝΒΑ και εκεί high class. Είναι παίκτης με τρομερή οξυδέρκεια στο γήπεδο και μπορεί να παίρνει αποφάσεις πάνω στην ταχύτητα. Είναι το καλύτερο γκαρντ που έχω συνεργαστεί με διαφορά».
Για τον Βασίλη Σπανούλη ως προπονητή και το Περιστέρι: «Ήταν συνειδητοποιημένος γι' αυτό ο Σπανούλης. Νομίζω ότι το προετοίμαζε για χρόνια. Όχι μόνο στο χρόνο που μεσολάβησε από την απόσυρσή του. Η πορεία του δείχνει ότι ήταν έτοιμος. Είναι δύσκολος άνθρωπος, γιατί είναι απαιτητικός. Αν καταλάβεις το πως ζητάει τι, μόνο μπορείς να βελτιωθείς. Είναι διαφορετικό να ορίζει τα πράγματα και να βάζει τα buzzer beater, όπως τα έβαζε και άλλο να εμπιστευτεί άλλους για να παίξουν. Εχει επηραστεί πάρα πολύ από τους δύο Σέρβους προπονητές που είχε, τον Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς και τον αείμνηστο Ντούσαν Ίβκοβιτς. Όταν μπαίνεις στη διαδικασία να “σκοτώσεις” τον παίκτη μέσα του και έναν παίκτη που έγραψε ιστορία, νομίζω ότι είναι μία δύσκολη διαδικασία. Στο Περιστέρι με προσέγγισε, πήγα με κίνητρο και χαρά. Αλλά είχα ένα ιδιαίτερο δέσιμο με τον κόσμο και εκεί. Ήταν ένα πέρασμα που ξεκίνησε με την προσέγγιση του κόουτς, αλλά πρέπει να πούμε συγχαρητήρια και στη διοίκηση του Περιστερίου, γιατί σε καιρούς που ξέρουμε ότι το δίπολο δεν... σπάει, έβαλε παραπάνω χρήματα στην ομάδα. Εγκαθιδρύσαμε ότι ως ομάδα ήμασταν πιο κοντά στην πρώτη δυάδα, παρά στους υπόλοιπους. Ποιος ξέρει αν αυτή η ομάδα συνέχιζε και τρίτο χρόνο. Με τα “αν” δεν γράφεις ιστορία, ας μείνουμε σε αυτό που πετύχαμε».
Για την Καρδίτσα ΙΑΠΩΝΙΚΗ: «Έχει κάνει πολλά μετρημένα βήματα μπροστά κάθε χρόνο. Όλο αυτό που έχει χτιστεί, έχει βάσεις. Η ομάδα έχει χημεία, είναι σημαντικό παίκτες να ταιριάζουν μεταξύ τους, δεν έχει να κάνει με το πόσο καλός παίκτης είναι κάποιος, αλλά με το πόσο καλό συμπαίκτης είναι».
Για τα κοινωνικά ζητήματα που έχει ασχοληθεί κατά καιρούς: «Αρχικά, πρέπει να συμφωνήσουμε ότι ο αθλητισμός είναι το πιο ωραίο δευτερεύον πράγμα στη ζωή μας. Οι επαγγελματίες ζούνε από αυτό, αλλά τριγύρω μας συμβαίνουν άλλα, πιο ουσιώδη πράγματα. Και πρέπει να το αποδεχτούμε. Από την άλλη, δεν μου αρέσει να λέω πράγματα, από το βήμα που μου δίνεται ως επαγγελματίας, να θυμάμαι κάποια γεγονότα, ανθρώπους που βρεθήκαν σε μία ατυχία στη ζωή τους ή την ανεπάρκεια του κράτους, μόνο εκείνο το δεκαήμερο που πουλάει. Δεν μου αρέσει ο λαϊκισμός. Μέχρι τα 18 μου δεν είχα ασχοληθεί με την πολιτική. Δεν έβλεπα καν ειδήσεις. Σπούδασα στην ΑΣΟΕ, διοίκηση επιχειρήσεων και μπήκα σε ένα... τρυπάκι να δω τι γίνεται γύρω μου. Άρχισα να ενδιαφέρομαι ως πολίτης. Το γεγονός ότι μπορεί να έχω ένα μέλλον εξασφαλισμένο για εμένα και το παιδί μου, δεν σημαίνει ότι θα κλείνω τα μάτια στα κακώς κείμενα και... πέρα βρέχει. Με νοιάζει να υπάρχει μία σωστή λειτουργία του κράτους γιατί μας αξίζει. Αλλά το αξίζει δεν πρέπει να είναι μόνο στα λόγια. Και στις πράξεις. Να καταλάβουμε ότι δεν έχουμε μόνο δικαιώματα, αλλά και υποχρεώσεις. Αντί να έχουμε άσκηση της Δημοκρατίας, έχουμε κατάχρηση».
Για την εμπειρία στο Καζακστάν με την Αστάνα: «Ήταν μία εμπειρία ζωής. Δεν το αλλάζω με τίποτα. Με άλλαξε ως άνθρωπο και ως αθλητή. Η ζωή είναι πι περίεργη, ο καιρός είναι διαφορετικός και τα ταξίδια έκρυβαν αρκετές ώρες. Ακόμα και για το τοπικό πρωτάθλημα, τα ταξίδια ήταν 3.5 ώρες. Αν δεν είσαι focus στο στόχο σου, γιατί είχα πάει για το αμιγώς μπασκετικό κομμάτι, είναι πολύ εύκολο να χαθείς. Εκεί με βοήθησε που ήμουν μόνος μου, κατάλαβα πως μόνο μέσα από συγκεκριμένο δρόμο, μπορείς να διεκδικήσεις πράγματα».
Για τον Ιωάννη Παπαπέτρου: «Ο Ιωάννης πήρε μία απόφαση. Προφανώς ξέρει καλύτερα από κάθε άλλον το κορμί του. Δεν ήξερα ότι θα πάρει αυτή την απόφαση, αλλά ήξερα ότι είναι δύσκολο για το γόνατό του να είναι στην ετοιμότητα που ήθελε. Ήξερα ότι έπρεπε να κάνει πάρα πολύ έξτρα προπόνηση για να το διατηρήσει, να μην πονάει ή να παίρνει χάπια για να παίζει. Αυτό δεν είναι εύκολο, είναι και ψυχοφθόρο. Ήταν εκτεθειμένος σε κριτική σε μία ομάδα που στοχεύει ψηλά σε Ελλάδα και Ευρώπη. Πήρε μία απόφαση που θα τον ηρεμήσει. Έκανε σπουδαία καριέρα και σε σπουδαίες ομάδες. Το απόλαυσε, έχει κάνει σπουδαία ματς. Του εύχομαι να μην καθίσει αρκετά στον καναπέ. Το μπάσκετ τον χρειάζεται».
https://www.youtube.com/watch?v=lRILjz9kg3A&ab_channel=GBLTV
