Αναλυτικά όσα είπε:
Αρχίζουμε λοιπόν με τα συναισθήματα και την αναδρομή στο παρελθόν:
«Πρωτίστως θα ήθελα να εκφράσω τα προσωπικά μου συναισθήματα για την επιστροφή μου στον ΠΑΝΙΩΝΙΟ. Πριν από 18 χρόνια, για εμένα, ήταν η πρώτη μου δουλειά μακριά από την πατρίδα μου.
Θα πρέπει να σας πω ότι για όλους τους προπονητές που προέρχονται από την πρώην Γιουγκοσλαβία, είναι μια μεγάλη στιγμή η πρώτη φορά που βγαίνεις από τη χώρα σου, διότι θα πρέπει να αποδείξεις ότι αξίζεις αυτή την πρόσκληση και πρέπει να το υπερασπιστείς.
Ήταν μια μεγάλη πρόκληση για εμένα, λοιπόν, να αναλάβω τότε τον ΠΑΝΙΩΝΙΟ. Τόσο εγώ όσο και η οικογένειά μου πάντοτε θυμόμαστε τον ΠΑΝΙΩΝΙΟ, την Ελλάδα, την Αθήνα σαν κάτι που άλλαξε τη ζωή μας.
Οπωσδήποτε, θέλαμε τότε να μείνουμε περισσότερο, αλλά όπως ξέρετε η ζωή των προπονητών προχωρά κι αλλάζει και η κατάσταση διαμορφώθηκε με τέτοιο τρόπο ώστε δεν μπορούσαμε να παραμείνουμε. Αλλάξαμε πόλη και χώρα, αλλά θέλω να σας πω ότι ο ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ και η Ελλάδα έμειναν στη ψυχή μας ως κάτι που πάντοτε θα επιθυμούσαμε να επιστρέψουμε.
Το πρώτο που σκέφτηκα όταν με κάλεσε ο ένας εκ των προέδρων ήταν να μην πηδήξει από το παράθυρο από τη χαρά της η γυναίκα μου»!
Και προχωράμε στο επόμενο στάδιο: Το κάλεσμα από τον ΠΑΝΙΩΝΙΟ ΧΥΜΟΙ VIVA και οι πρώτες αντιδράσεις! Που τις περιγράφει πολύ συγκεκριμένα:
«Τα τελευταία επτά χρόνια της καριέρας μου τα πέρασα στην Ασία και συγκεκριμένα στην Ιαπωνία όπου δούλεψα στην Εθνική ομάδα και χτίσαμε την πρωταθλήτρια ομάδα της Toyota και δουλέψαμε σκληρά μαζί με άλλους προπονητές στη χώρα για να ανεβάσουμε το μπάσκετ. Και τώρα βρίσκεται ψηλά.
Στο σημείο αυτό της ζωής μου ήθελα να έρθω κοντά στο ευρωπαϊκό μπάσκετ ξανά και όταν η σεζόν στην Ιαπωνία τελείωσε, έλαβα ένα… πολύ γρήγορο τηλεφώνημα από έναν εκ των προέδρων του ΠΑΝΙΩΝΙΟΥ, τον κύριο Μικρόπουλο. Μου είπε «κύριε Παβίτσεβιτς, θέλουμε να είσαι ο προπονητής μας και θα επιθυμούσαμε να μας πείτε τις πιθανότητες για να συμβεί αυτό»!
Το πρώτο που σκέφτηκα είναι ότι χρειάζεται μεγάλη προσοχή ο τρόπος που θα το έλεγα στη σύζυγό μου διότι υπήρχε ο… κίνδυνος να πηδήξει από το παράθυρο από τη χαρά της διότι αγαπά πολύ την Ελλάδα.
Οι γιοί μου επίσης αγαπούν τον ΠΑΝΙΩΝΙΟ οπότε θα έπρεπε να το πω πολύ προσεκτικά! Μην ξεχνάτε ότι βλέπουν την όμορφη πλευρά ενώ εγώ έχω να αντιμετωπίσω την επαγγελματική σε μια απαιτητική δουλειά. Ο ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ έχει επιστρέψει, υπάρχουν υψηλές προσδοκίες άρα πρέπει να γίνει πολλή δουλειά.
Οπωσδήποτε είναι μια θέση υψηλών απαιτήσεων για κάθε προπονητή. Πήρα μια γρήγορη απόφαση ανάμεσα στην επιλογή να παραμείνω στην Ιαπωνία όπου για εμένα η ζωή ήταν πιο «χαλαρή» και ίσως με καλύτερες οικονομικές συνθήκες και να επιστρέψω στην Ευρώπη.
Και κυρίως η προοπτική να επιστρέψω στην Ελλάδα και στον ΠΑΝΙΩΝΙΟ άξιζε πάρα πολλά για εμένα και φυσικά αποδέχθηκα την πρόκληση. Και μαζί με αυτό και πολλή προσπάθεια και δουλειά που πρέπει να γίνουν.
Αφού πέρασαν δέκα ημέρες από την υπογραφή μου ήρθα γρήγορα στην Αθήνα. Γνώρισα τους προέδρους, τα μέλη της ομάδας, τους συνεργάτες μου και αρχίσαμε γρήγορα να χτίζουμε την ομάδα γιατί ο ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ είναι σε ένα σημείο που χρειάζεται να αλλάξει επίπεδο. Τώρα είμαι εδώ λοιπόν.
Θα έλεγε κανείς… όχι και στο χειρότερο μέρος για να περάσεις το καλοκαίρι σου αλλά είναι ένα καλοκαίρι δουλειάς. Δεν το ξεχνώ. Ήρθε και ο μικρότερος γιος μου μαζί ώστε να με βοηθήσει να οργανώσω τις σκέψεις μου και δουλεύουμε καθημερινά με τον άμεσο συνεργάτη μου, τον Δημήτρη Τσαλδάρη και τον team manager μας, τον Άγγελο Κωνσταντόπουλο ώστε να ανανεώσω τις επαφές μου με πολλούς Έλληνες ατζέντηδες και να εξετάσουμε πολλές λίστες παικτών.
Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να φέρουμε Έλληνες παίκτες όπου η αγορά είναι περιορισμένη. Θέλουμε να υπογράψουμε ποιοτικούς Έλληνες παίκτες με σκοπό να δημιουργήσουμε μια δυνατή βάση όπου θα ενταχθούν και οι ξένοι.
Πριν λίγες ημέρες ανανεώσαμε τη συνεργασία με τον Γιώργο Τσαλμπούρη, που είναι μια δυνατή περίπτωση όπως και ο αρχηγός, Νίκος Γκίκας που επίσης παρέμεινε.
Κάνουμε τις επαφές μας τόσο για Έλληνες όσο και για ξένους παίκτες σε μια καθημερινή διαδικασία που είναι πολύωρη καθώς προσπαθούμε να βρούμε τις καλύτερες λύσεις για να ετοιμάσουμε ένα ανταγωνιστικό ρόστερ που θα ανταποκρίνεται τόσο στο πρωτάθλημα Ελλάδας όσο και στην Ευρώπη όπου θέλουμε να αγωνιστούμε».
Ο κόουτς Λούκα Παβίτσεβιτς δεν κρύβει ότι όλα αυτά τα χρόνια παρακολουθούσε την πορεία του ΠΑΝΙΩΝΙΟΥ και είχε μάθει και για την περίοδο κάμψης της ομάδας.
«Όλα τα χρόνια παρακολουθούσα την πορεία του ΠΑΝΙΩΝΙΟΥ, όπως προανέφερα είχαμε στενούς δεσμούς με την ομάδα. Ξέρω πως πήγε από τη στιγμή που έφυγα και ότι σε κάποια φάση πέρασε πολύ δύσκολα και άγγιξε τον πυθμένα. Η νέα ιδιοκτησία μαζί με τους φίλους του ΠΑΝΙΩΝΙΟΥ δημιούργησαν μια ατμόσφαιρα που θα την ονόμαζα ως «Nea Smyrni Spirit» να επιστρέψουν στα ψηλά.
Και έγινε μια σπουδαία δουλειά απ’ όλους και από τους προπονητές και τους παίκτες φυσικά. Τώρα πρέπει να αλλάξουμε επίπεδο και να πάμε ψηλότερα, κάτι που θέλουν όλοι. Και αυτή είναι μια δύσκολη και κρίσιμη στιγμή.
Πρέπει να ευχαριστήσουμε όλους όσοι προσπάθησαν που έβαλαν προσπάθεια και ποιότητα για να φτάσει ο ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ ως εδώ και τώρα πρέπει να αναλάβουμε την ευθύνη της νέας στελέχωσης , σε διαφορετικές θέσεις, ώστε να συνεχίσουμε την άνοδο και την ανάπτυξη της ομάδας. Δεν είναι εύκολο αλλά αυτή είναι η στιγμή.
Και γι’ αυτό πιστεύω με κάλεσαν να έρθω, γιατί χρειάζεται σε τέτοιες καταστάσεις ένας άνθρωπος που έχει εμπειρία γι’ αυτό και πάθος για μπάσκετ και δουλειά. Όπως επίσης κι ένας άνθρωπος που γνωρίζει την Ελλάδα και το ελληνικό πρωτάθλημα ως προς τη νοοτροπία. Επαναλαμβάνω, δεν είναι εύκολο τίποτα.
Δεν είναι μόνο ο ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ που μεγαλώνει αλλά και οι άλλες ομάδες που θέλουν να κάνουν το ίδιο. Θα είναι για εμάς μια ξεχωριστή πρόκληση όπως και για τις άλλες ομάδες να παρουσιάσουμε ένα ισχυρό πρωτάθλημα όπου συμμετέχουν δύο πανίσχυροι της Euroleague, o Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός.
Θέλουμε να δείξουμε ότι δεν υπάρχει μόνο το δίλημμα του ποιος από τους δύο θα κατακτήσει το πρωτάθλημα, αλλά και η ισχυρή πρόκληση να πάει ο κόσμος σε όλα τα γήπεδα και να παρακολουθήσει σπουδαίο μπάσκετ. Αυτό σημαίνει πολλά, κυρίως το να δημιουργήσεις τις νέες γενιές παικτών διότι απ’ όσο έχω καταλάβει υπάρχει ένα κενό απ’ εκείνη τη μεγάλη γενιά παικτών που έχει αποχωρήσει πια από την ενεργό δράση.
Πλέον έχουν χαθεί σε ένα δίλημμα του να παίρνουν πολλά χρήματα αλλά να μην παίζουν ή να παίζουν με λιγότερα χρήματα. Για να φτάσεις όλες εκείνες τις παλαιές προσωπικότητες του ελληνικού μπάσκετ δεν πρέπει να κάθεσαι αλλά να παίζεις. Αλλά κυρίως να παίζεις με την προοπτική να γίνεις μεγάλος παίκτης.
Και πιστεύω ότι η στιγμή αυτή είναι πολύ σημαντική για τον ΠΑΝΙΩΝΙΟ και όλες τις ομάδες και καταλαβαίνω τις δυσκολίες αυτής της πρόκλησης, δηλαδή να κάνουμε τους παίκτες να απαντήσουν στο παραπάνω δίλημμα που παρουσίασα. Όμως αυτή είναι μια πρόκληση για την οποία ζούμε όλοι».
