Αναλυτικά όσα είπε ο πρώην προπονητής του Αιγάλεω, ο οποίος ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του Πανελληνίου:
Για την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας του Πανελληνίου: «Είναι μεγάλη τιμή. Είναι ένα πολύ ιστορικό σωματείο, ίσως απ’ τα ιστορικότερα του μπάσκετ και του ελληνικού αθλητισμού. Ελπίζω να φανώ αντάξιος αυτής της τιμής. Είναι ένας σύλλογος που πέρασε πολλές περιπέτειες τα τελευταία χρόνια, έφτασε μέχρι το βάθος το τοπικών και οφείλουμε να είμαστε αυτοί που πρέπει για να ξαναπάει προς τα πάνω αυτή η ομάδα».
Για τον στόχο του Πανελληνίου: «Συμφωνήσαμε με τη διοίκηση ότι θέλουμε προς το παρόν να κάνουμε μια υγιή ομάδα, να βρούμε νέα παιδιά κυρίως με ενθουσιασμό. Πρώτα πρέπει να διαμορφώσεις το ρόστερ και ανάλογα με αυτό θα μπουν και οι στόχοι. Δε μου αρέσει να βάζω μακροπρόθεσμους στόχους. Πρώτος στόχος είναι να φτιάξουμε μια καλή ομάδα, με καλούς παίκτες και κυρίως καλούς συμπαίκτες. Όταν θα ολοκληρωθεί αυτό το ρόστερ, σιγά-σιγά θα βάζουμε και τον επόμενο στόχο».
Για το κατά πόσο θα αλλάξει το ρόστερ της ομάδας: «Νομίζω σε ένα σημαντικό κομμάτι θα αλλάξει. Σίγουρα θα μείνει ο Δημήτρης Κατιάκος που είναι μια σημαία της ομάδας. Απ’ όσο καταλαβαίνω, η πρόθεση του σωματείου είναι να μείνει και ο Ζαρμακούπης. Θα γίνουν κάποιες συζητήσεις και επιλογές και θα δούμε».
Για τη National League 1: «Είναι ένα πολύ ανταγωνιστικό πρωτάθλημα. Πάντα πρέπει να μπαίνεις με φιλοδοξία, να έχεις σκοπό να φτιάξεις μια ανταγωνιστική ομάδα. Φέτος το Αιγάλεω ξεκίνησε με φιλοδοξία να υπάρξει, η επόμενη φιλοδοξία ήταν να σωθεί, να αποφύγει τα play-out και η μια φιλοδοξία “γεννούσε” την άλλη. Πρέπει να δούμε και σε ποιον όμιλο θα είμαστε, ποιες ομάδες θα είναι μαζί μας, πώς θα διαμορφωθούν τα ρόστερ τους, γιατί κι αυτό παίζει ρόλο».
Για τη φετινή σεζόν με το Αιγάλεω: «Θα την έβαζα στις πολύ καλές χρονιές. Κάναμε την απόλυτη υπέρβαση. Τελειώσαμε άσχημα, αλλά μέχρι και τα παιχνίδια με τη Δάφνη στα play-offs η ομάδα είχε κάνει την απόλυτη υπέρβαση. Ο θεσμός των play-offs δε μας συνέφερε εμάς. Δε λέω αν είναι καλός ή κακός, απλά για εμάς που κάναμε τη μία υπέρβαση πίσω απ’ την άλλη καλούμασταν στο τέλος να κάνουμε άλλες 5-6-7 υπερβάσεις. Αφού χάσαμε απ’ τον Πρωτέα Βούλας, έπρεπε να κάνουμε άλλες δύο υπερβάσεις στα μπαράζ της Καρδίτσας. Δεν τα καταφέραμε, αλλά αυτό δε “σβήνει” σε καμία περίπτωση την προσπάθεια που έκαναν τα παιδιά και η διοίκηση της ομάδας όλον τον χρόνο. Εκτός απ’ το αγωνιστικό σκέλος, υπέρβαση έκανε και η διοίκηση, ήταν απόλυτα συνεπής στις υποχρεώσεις της, κοντά στην ομάδα. Ήταν πραγματικά μια απ’ τις πολύ καλές χρονιές».
Για το αν η φετινή ομάδα του Αιγάλεω θυμίζει εκείνη του Παλαιού Φαλήρου: «Εκείνη η ομάδα του Παλαιού Φαλήρου, την περίοδο 2005-2007, η οποία ήταν πραγματικά ηρωική ομάδα, είναι η πιο αγαπημένη μου ομάδα. Το φετινό Αιγάλεω πραγματικά ταυτιζόταν με εκείνο το Παλαιό Φάληρο. Για ‘μένα, το πιο μεγάλο κεφάλαιο στον αθλητισμό είναι οι σχέσεις, οι παρέες, οι στιγμές, να μπορείς να τις θυμάσαι, να μπορείς να βρίσκεσαι με τους παίκτες σου, να θυμάσαι ιστορίες. Αυτό λείπει απ’ τα σύγχρονα παιδιά, έχουν γίνει πιο εσωστρεφή πια στον αθλητισμό. Για ‘μένα, αυτά είναι τα μεγαλύτερα “πρωταθλήματα”, γιατί οι στιγμές που έχεις περάσει δεν ξεχνιούνται ποτέ».
