Αναλυτικά όσα είπε ο Κώστας Ρήγας:
Για τη σχέση του με τον Κώστα Δήμου: «Για ‘μένα ήταν πρύτανης της διαιτησίας. Ήταν “Κωστάρας” για εμένα κάθε φορά που μιλάγαμε και ήταν εκείνος που ουσιαστικά με εισήγαγε στην ανώτερη βαθμίδα της FIBA. Έγινα διεθνής διαιτητής το 1977, σε εποχές που σπάνια γνώριζαν ονόματα οι υπεύθυνοι της FIBA.
Ο Κώστας είχε ένα τουρνουά εφήβων το 1978 που γινόταν στην Ιταλία. Για κάποιους λόγους δε μπορούσε να πάει και τον ρώτησε ο Στάνκοβιτς, που του είχε τρομερή αδυναμία, για το ποιον να πάει απ’ τη χώρα του και πρότεινε εμένα.
Αυτό ήταν πολύ σημαδιακό, γιατί σε εκείνο το τουρνουά βρέθηκαν όλοι οι επικεφαλής της FIBA και από εκεί γνώρισαν το όνομά μου. Ήταν σημαντικό να ξέρουν ότι λέγομαι Ρήγας, γιατί δεν ήξεραν τίποτα εκείνη την εποχή. Ήταν υπέρ της ανάδειξης νέων διαιτητών.
Δεν τους έκρυβε για να παρουσιαστεί ο ίδιος, προσπαθούσε να εισάγει και νέους διαιτητές. Ήταν αυτός που βοήθησε στο να μπορέσουμε να αναπτύξουμε τη διαιτησία και σε άλλα διαμερίσματα της χώρας πέραν από Αθήνα και Θεσσαλονίκη, αλλά και λίγο της Πάτρας.
Τότε βγήκαν διαιτητές από Βόλο, Ρόδο, Ανατολική Μακεδονία. Ήταν σημαντική η ανάπτυξη της ελληνικής διαιτησίας».
Για τον Κώστα Δήμου: «Με τον σεβασμό που ενέπνεε σε όλους εμάς και με αυτά τα οποία πήραμε από αυτόν, απ’ τον χαρακτήρα του και την αρχηγική του δύναμη, μας έδωσε τα εφόδια να συνεχίσουμε το έργο του.
Το έργο του είναι η πρωτοπορία που επέδειξε εκείνη την εποχή στην ανάπτυξη της διαιτησίας χωρίς να μπαίνει τίποτα αρνητικό στο μυαλό. Ήταν ελεύθερα σύνορα τα οποία έθεσε προκειμένου να αναδείξει διαιτητές σ’ όλον τον ελλαδικό χώρο, πράγμα που αργότερα, όταν σταμάτησε, το προχωρήσαμε εμείς και αυτήν τη στιγμή φτάσαμε να γίνεται τεράστια δουλειά».
Για την ανάπτυξη της ελληνικής διαιτησίας εκείνα τα χρόνια: «Είχαμε μια εξαιρετική γενναιά εκείνης της εποχής όπου δρέψαμε και τους καρπούς που μας άφησε ο Κώστας στη διαδοχή του. Παίξαμε τα μεγαλύτερα τουρνουά που υπάρχουν σε όλον τον κόσμο, ολυμπιάδες, παγκόσμια πρωταθλήματα, Ευρωμπάσκετ.
Ο Κώστας σταμάτησε το 1981 που είχε το τελευταίο Πανευρωπαϊκό. Από ‘κει και έπειτα πήρα τη σκυτάλη και είχα συνεχόμενες παρουσίες σε Ευρωμπάσκετ μετά τη διαδοχή του Κώστα. Ανέλαβα μέχρι το 1991 που σταμάτησα και τη διαιτησία.
Τα τελευταία 2-3 χρόνια βλέπω και καινούργιο αίμα στην ελληνική διαιτησία. Πιστεύω ότι σε λίγο καιρό, με τη δουλειά που γίνεται, θα μπορέσουμε να έχουμε περισσότερους από έναν διαιτητές στις μεγάλες διοργανώσεις. Αυτό μάς δίδαξε ο Κώστας, να κάνουμε αυτήν τη δουλειά, τη διάδοση της διαιτησίας».
Για το ότι ο Κώστας Δήμου τους έμαθε να είναι κατά κάποιον τρόπο και… δάσκαλοι μέσα απ’ τη διαιτησία: «Καταρχάς, το θέμα του παιδαγωγού εμπεριέχει μέσα στα κύρια χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ένας διαιτητής. Πρέπει να είναι δικαστής, παιδαγωγός, άνθρωπος, να γνωρίζει τους κανονισμούς, να έχει αλληλεγγύη με τον συνάδελφό του.
Υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα τα οποία τα διδάσκουμε συνεχώς στους νέους διαιτητές. Υπάρχουν και τα μέσα πλέον τα οποία δεν υπήρχαν εκείνες τις εποχές. Η τεχνολογία βοηθάει πάρα πολύ».
