Ο κάποτε ακραίος και πομπώδης σε όλα του Φακούντο Καμπάτσο δεν είναι δημιούργημα των περιστάσεων, τουναντίον· οι περιστάσεις είναι δημιούργημα του Αργεντινού γκαρντ, που έβγαλε επιτυχώς τις ασκήσεις ώριμης επιβίωσης στα ρευστά και ζόρικα σύμπαντα της Ρεάλ Μαδρίτης και της Εθνικής Αργεντινής.
Στο τεύχος 358 του AllStar Basket που κυκλοφορεί, ο Γιάννης Σταυρουλάκης φωτίζει άγνωστες πτυχές από τη διαδρομή του Αργεντινού γκαρντ.
Ο Καμπάτσο θα έχει πάντα το Λονδίνο και την κουβέντα που ξεστόμισε ο Μανού Τζινόμπιλι κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας της «Αλμπισελέστε» για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012:
“Είναι η πρώτη φορά που βλέπω έναν 20χρονο πόιντ γκαρντ με τέτοια κοιλιά”!
Όχι τόσο ενθαρρυντική ατάκα για έναν πιτσιρικά που είχε αφεθεί στην… ανεμελιά και συγχρόνως έψαχνε χώρο στην Αργεντινή του Μανού, του Σκόλα, του Νοτσιόνι και του Ντελφίνο, έτσι;
Ο Φάκου πήρε το μήνυμα και κάπου μέσα του άρχισε να υποπτεύεται πως το «ποτέ δεν είναι αργά» είναι η μεγαλύτερη μούφα που περιλαμβάνεται στο πεδίο ανέλιξής του.
Η εξελικτική διαδικασία χρειάστηκε χρόνο, ο Καμπάτσο αναθεώρησε τις αξίες, τις συνήθειες και τις προτεραιότητές του, ώστε να επιβιώσει στους κανόνες του σύγχρονου μπάσκετ, που απαιτούν ψηλά και αθλητικά κορμιά.
Λίγα χρόνια μετά, είχε παραδεχθεί ότι η καθιέρωση στο top επίπεδο ήταν μια μορφή προσωπικής εκδίκησης.
Περισσότερα για τον Φακούντο Καμπάτσο στο τεύχος 358 του AllStar Basket που κυκλοφορεί.
