Οι χαρές αλλά και τα δάκρυα στον αθλητισμό, είναι πρόσκαιρα. Διαρκούν μέχρι την επόμενη προπόνηση όπου τίθεται σε εφαρμογή η επίτευξη του επόμενου στόχου! Για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο ο αποκλεισμός από τους τελικούς του ΝΒΑ δεν μπορεί παρά να αποτελέσει το κίνητρο για ακόμη ψηλότερες πτήσεις!
Είναι δεδομένο ότι φέτος είναι η χρονιά του Γιάννη. Υποψήφιος -και πιθανότερος- MVP έπειτα από τις διακρίσεις στην All NBA Team και την καλύτερη αμυντική πεντάδα!
Ίσα-ίσα που αυτές οι διακρίσεις, ενώ είναι τόσο μεγάλες, τόσο ιστορικής σημασίας, ειδικά για εμάς τους Έλληνες, μoιάζουν με “ψίχουλα” μπροστά σε αυτά που έρχονται. Μπροστά στο ταβάνι που -δεν- έχει ο Αντετοκούνμπο!
Και δεν έχει κλείσει ακόμα τα 25 του χρόνια!
Δεν χρειάζονται δάκρυα για τον Γιάννη, μόνο χαρά για όλους όσους αγαπούν το μπάσκετ. Κι ειδικά για εμάς εδώ στην Ελλάδα που βλέπουμε την πρόοδό του και τον περιμένουμε με αγωνία για το καλοκαιρινό ραντεβού στην Κίνα, δέκα χρόνια μετά από το τελευταίο μετάλιο της Εθνικής μας!
Ο Μάικλ Τζόρνταν έφτασε 28 ετών για να πάρει το πρώτο του δαχτυλίδι!
Ο συγκλονιστικός Καγουάι Λέοναρντ πέραν του ότι έφτασε να είναι ένας τόσο ολοκληρωμένος παίκτης, έχει περάσει από εκεί που βρέθηκε φέτος ο Γιάννης, άλλες τέσσερις φορές στην καριέρα του!
Με τη φανέλα των Σαν Αντόνιο Σπερς, δύο φορές έχασε τελικούς περιφέρειας (11/12 από την Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ, 2016/17 από τους Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς), μια φορά έχασε τελικούς ΝΒΑ (2013, από τους Μαϊάμι Χιτ) και άλλη μια πήρε το δαχτυλίδι του Πρωταθλητή το 2014, μαζί με τον τίτλο του MVP των τελικών!
Έχει το Know how κι ήταν έτοιμος σωματικά και πνευματικά να κουβαλήσει τους Τορόντο Ράπτορς για πρώτη φορά στην ιστορία τους σε τελικούς ΝΒΑ.
Ίσως να έχει σχέση κι αυτό με όσα του είπε αγκαλιάζοντάς τον μετά το Game 6.
Ο Γιάννης όμως έχει όλον τον… κόσμο μπροστά του.
Στο Μιλγουόκι τον λατρεύουν, φτασμένοι παίκτες του ΝΒΑ ή και άλλοι θρύλοι του σπορ τον αναγνωρίζουν ως τον επόμενο μεγάλο All Star παίκτη κι η διάρκεια θα είναι αυτή που στο τέλος της ιστορίας, θα τον κατατάξει κάπου μεταξύ των κορυφαίων.
Ήδη, στα έξι χρόνια στο ΝΒΑ έχει κάνει άλματα, όπως μπορούμε να διαπιστώσουμε και από την εικόνα που βλέπουμε στο παρκέ, αλλά και από τη γεωμετρική πρόοδό του χρόνο με τον χρόνο:
Σεζόν ΑΓ. ΧΡ. Μ.Ο.Π. Σουτ% 3π.% 1π.% Ριμπ. Ασ. Κλ. Μπλοκ
2013-14 77 24,6 6,8 41,4% 34,7% 68,3% 4,4 1,9 0,8 0,8
2014-15 81 31,4 12,7 49,1% 15,9% 74,1% 6,7 2,6 0,9 1
2015-16 73 35,2 16,5 50,4% 20,7% 72% 7,5 4 1,2 1,4
2016-17 80 35,6 22,9 52,1% 27,2% 77% 8,8 5,4 1,6 1,9
2017-18 75 36,7 26,9 52,9% 30,7% 76% 10 4,8 1,5 1,4
2018-19 72 32,8 27,7 57,8% 25,6% 72,9% 12,5 5,9 1,3 1,5
Η ήττα πονάει, αλλά δεν είναι καταδίκη. Δεν είναι καταστροφή. Για τους Μπακς και ειδικά για τον Γιάννη είναι το νέο σημείο εκκίνησης.
Συνιστά τεράστια επιτυχία η παρουσία των Μπακς σε τελικούς περιφέρειας έπειτα από 19 χρόνια. Οι μικρές λεπτομέρειες- όπως πάντα στο ψηλότερο επίπεδο- δεν επέτρεψαν στο Μιλγουόκι να φτάσει στους τελικούς και να δούμε το πολυαναμενόμενο “ματς απ” με τους Γουόριορς, ίσως την καλύτερη ομάδα της τελευταίας πενταετίας στο ΝΒΑ.
Για εμάς το 2019 είναι η χρονιά του Γιάννη.
Είναι το σημείο καμπής που αλλάζει την ιστορία, μετατρέπει έναν ταλαντούχο, πολλά υποσχόμενο παίκτη σε ηγέτη. Τον σκληραίνει, τον σφυρηλατεί, τον μπολιάζει με παραστάσεις και τον ετοιμάζει για τα μεγαλύτερα που έρχονται!
Και μακάρι σε αυτά να προστεθούν κι όσα θα δούμε (από 31/8 έως 15/9) στην Κίνα, όπου με τη φανέλα της Εθνικής μας ομάδας κι ένα πολλά υποσχόμενο γκρουπ από παικταράδες, θα προσπαθήσουν να φέρουν μια διάκριση που τόσο ανάγκη έχει το ελληνικό μπάσκετ τα τελευταία χρόνια!
Υ.Γ. Χίλια μπράβο στον ΠΣΑΚ με την ΚΑ-ΤΑ-ΠΛΗ-ΚΤΙ-ΚΗ ανακοίνωσή του αμέσως μετά το Game 6.
Τέτοιες ενέργειες δείχνουν πως το ελληνικό μπάσκετ μπορεί να γίνει, όπως παλιά, μια μεγάλη αγκαλιά και να χωρέσει μέσα της όσους θέλουν και δικαιούνται να το εκπροσωπούν όπως ο Αντετοκούνμπο.
