www.allstarbasket.gr

Ο Δημήτρης Ιτούδης αναφέρθηκε για ακόμα μία φορά στα “παράθυρα” του Παγκοσμίου Κυπέλλου και μίλησε για το πρόβλημα που δημιουργούν. 

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο basketnews ο Δημήτρης Ιτούδης μίλησε για τη σύγχηση που επικρατεί με το πρόγραμμα των Προκριματικών του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Όπως δήλωσε αρχικά για το “συγκρουόμενο” πρόγραμμα Euroleague και FIBA:

“Είτε μας αρέσει είτε όχι, η Euroleague είναι μακράν η καλύτερη διοργάνωση μετά το ΝΒΑ. Είναι αποδεδειγμένο. Γιατί δεν υπάρχει επικοινωνία για το θέμα των “παραθύρων”;”. 

Για την ταλαιπωρία των παικτών από τη διαδικασία:

“Ναι, παίξαμε σε γεμάτο γήπεδο στην Κρήτη, ο κόσμος ήθελε να δει την Εθνική. Αλλά ποια Εθνική είδε; Ο Παπανικολάου και ο Λαρεντζάκης είπαν ότι νιώθουν σαν να είναι πινγκ πονγκ. Πάνε και έρχονται, αλλάζουν τέσσερα αεροπλάνα σε ισάριθμες μέρες. Παίζουν με παίκτες που δεν ξέρουν καν, κι αν αποφασίσουν να μην παίξουν θεωρούνται προδότες. Γιατί πρέπει να βιώνουν αυτή την κατάσταση οι παίκτες; Ποιος είναι ο λόγος;”. 

Θέλουν να παίζουν οι καλύτεροι στις εθνικές ομάδες, αλλά βάζουν σε μπελάδες τους παίκτες και τους προπονητές. Λένε ότι το πρόβλημα είναι μόνο με τους παίκτες της Euroleague, αλλά με το ΝΒΑ είναι εντάξει. Γιατί είναι εντάξει; Δεν το καταλαβαίνω.

Αυτός είναι ένας ακόμη παράγοντας που κάνει άνισο τον ανταγωνισμό, δυστυχώς. Και κάτι άλλο: οι παίκτες της Euroleague έχουν δικαίωμα να παίζουν σε διοργανώσεις της FIBA.

Όμως γιατί δεν επιτρέπεται το ίδιο στους διαιτητές;”.

Για τη λύση που πρέπει να βρεθεί: Ας είμαστε ειλικρινείς. Ο κόσμος θέλει ειλικρίνεια. Ας παραδεχτούμε ότι υπάρχει πρόβλημα. Δεν λέω ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο. Θέλω το δίκαιο για το μπάσκετ.

Θέλω το καλύτερο επίπεδο ανταγωνισμού για τους φιλάθλους, ώστε να υπάρχει μέλλον στο άθλημα, με κόσμο που γνωρίζει τα βασικά και τους κανόνες. Αυτό που γίνεται τώρα είναι αφύσικο και εξοργιστικό.

Στο 2022 δεν μπορούμε να επιλέξουμε τους καλύτερους. Για ποιον λόγο; Γιατί να έχουμε αυτά τα εμπόδια και τι θέλουμε να πετύχουμε τελικά;

Έχω πολλές ιδέες που θα μοιραστώ αν με ρωτήσουν. Κάποιος πρέπει να πάρει μέτρα. Ελπίζω να καθίσουμε όλοι μαζί σε ένα τραπέζι”.