Το ιστορικό ντοκουμέντο που παρουσιάζει από το nikosgrafei.blogspot.com, είναι άρθρο του Συμεών Μαυροσκούφη για το μπάσκετ, στην εφημερίδα “Αθλητική Εβδομάς” τον Οκτώβριο του 1928!!!
Ο Συμεών Μαυροσκούφης υπήρξε ο πρώτος Έλληνας διεθνής διαιτητής μαζί με τον Αντώνη Σκυλογιάννη.
Ο πρώτος Έλληνας που έγινε μέλος του Hall of Fame και υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος της Ομοσπονδίας Διαιτητών και ιδρυτικό μέλος της FIBA που γεννήθηκε σαν σήμερα, 18 Ιουνίου του 1932!
“Μπορεί κανείς να πει πως τώρα, τα τελευταία χρόνια παράλληλα με τη μεγάλη άνθηση που πήρε ο αθλητισμός εν γένει στη χώρα μας, η Καλαθόσφαιρα, το θαυμαστό αυτό παιχνίδι, γίνεται ένα από τα πιο ευνοούμενα παιχνίδια της Ελληνικής Νεολαίας.
Η Καλαθόσφαιρα ίσως είναι το μοναδικό ομαδικό παιχνίδι στο οποίο όλοι γενικώς οι παίκτες βρίσκονται εν κινήσει. Έχει φάσεις πολύ ελκυστικές που κρατούν το ενδιαφέρον των θεατών και των παικτών απ’ αρχής μέχρι τέλους του αγώνος, αμείωτο. Κατά τη διάρκεια ενός καλαθοσφαιρικού αγώνος ελάχιστες ευκαιρίες αναπαύσεως εμφανίζονται στους ευσυνείδητους παίκτες. Ο Δρ. Τζέιμς Νέισμιθ, το 1891, καθηγητής τότε του Διεθνούς Κολεγίου της Χ.Α.Ν. στο Σπρίνγκφιλντ της Μασαχουσέτης των ΗΠΑ, επινόησε την καλαθόσφαιρα.
Ο Δρ. Τζέιμς Νέισμιθ τώρα είναι καθηγητής Φυσικής Αγωγής στο Πανεπιστήμιο του Κάνσας και ισόβιος επίτιμος πρόεδρος της επιτροπής του Μπάσκετ Μπολ, της ερασιτεχνικής αθλητικής ομοσπονδίας των ΗΠΑ, που φροντίζει για την τροποποίηση των κανονισμών του παιχνιδιού, για τις διαστάσεις του γηπέδου κτλ.
Οσον αφορά την τακτική του παιχνιδιού, είναι πέντε σπουδαιότατα στοιχεία που πρέπει ένας παίκτης να τα κατέχει.
1) Ταχύτης:Όχι μόνο στις κινήσεις και στο τρέξιμο μα και στη σκέψη, στην κρίση στη λήψη αποφάσεων και στην άμεση εκτέλεση αυτών. Ένας καλός παίκτης όταν κρατά στα χέρια του τη μπάλα πρέπει σε διάστημα μερικών δεκάτων του δευτερολέπτου να αποφασίσει πως πρέπει να χρησιμοποιήσει το κεφάλαιο αυτό αποτελεσματικά προς ωφέλεια της ομάδας του.
Κάθε αργοπορία ή δισταγμός σε τέτοιες περιπτώσεις συμβάλλουν στην αποτυχία της ομάδας. Η ζωηρότητα και η αυτοπεποίθηση κάμουν τον παίκτη πιο αποτελεσματικό.
2) Πάσα:Όπως όλα τα παιχνίδια τα συναγωνιστικά μα περισσότερο στην καλαθόσφαιρα αν φανταστούμε την ομάδα σαν μια μηχανή που εργάζεται, η πάσα, η διαβίβαση δηλαδή της μπάλας από παίκτη σε παίκτη, είναι η τροφή, η κινητήριος δύναμη της μηχανής αυτής. Το παιχνίδι με τη συχνή και γρήγορη διαβίβαση της μπάλας γίνεται πιο θεαματικό, πιο γρήγορο, πιο τεχνικό και αποτελεσματικό.
Στην καλαθόσφαιρα υπάρχουν πολλοί τρόποι για να διαβιβάσει κανείς τη μπάλα στο σύντροφό του, πάνω από το κεφάλι, πλαγίως, συρτά, με το ένα χέρι, με τα δύο κ.τ.λ. Η ιδεώδης πάσα είναι γρήγορη, με όσο το δυνατό ευθύτερη τροχιά και διευθυνόμενη στο επάνω μέρος του στήθους για τον οποίο προορίζεται.
Εννοείται ότι όταν ο παίκτης αυτός βρίσκεται εν κινήσει πρέπει να υπολογίζεται και το διάστημα που θα διατρέξει έως ότου η μπάλα φτάσει στα χέρια του, ούτε ώστε μπάλα και παίκτης να συναντηθούν ταυτόχρονα στην κορυφή ακριβώς της γωνίας που θα σχηματίσουν οι τροχιές της μπάλας και του παίκτη.
Αυτό το ζήτημα είναι πολύ σπουδαίο και δύσκολο και χρειάζεται συστηματική προπόνηση και εκγύμναση. Πάσα με χτύπημα του χεριού όπως στο βόλεϊ μπολ πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο σε έσχατη ανάγκη.
Οι δύο οπισθοφύλακες σπάνια πρέπει να ανταλλάσσουν πάσες, ο προορισμός τους είναι η άμυνα και η τροφοδότηση των κυνηγών πράγμα το οποίο θα επιτύχουν μόνο με στενή συνεργασία με τους τελευταίους.
Ο παίκτης που παίζει το σπουδαιότερο ρόλο στο παιχνίδι είναι ο κεντρικός κυνηγός, αυτός είναι ο στρατηγός, μπορεί να πει κανείς, της ομάδας, αυτός είναι ο πιο αρμόδιος για να διαχειρίζεται τις πάσες. Είναι και κυνηγός και οπισθοφύλακας, ένα δε από τα προσόντα που πρέπει να έχει είναι και το υψηλό ανάστημα.
3) Κάλυψις αντιπάλου: Κατά την διάρκεια του παιχνιδιού όταν η σφαίρα βρίσκεται στα χέρια παικτών της ομάδας Β’ κάθε παίκτης της ομάδας Α’ πρέπει να καλύπτει έναν από τους αντιπάλους του ούτως ώστε να παρεμποδιστεί η διαβίβαση της μπάλας μεταξύ των παικτών της ομάδας Β’. Δυστυχώς τη σπουδαιότητα του σημείου αυτού λίγοι καλαθοσφαιριστές την έχουν καταλάβει και γι’ αυτό στα περισσότερα παιχνίδια βλέπουμε πως δεν εφαρμόζεται το σύστημα αυτό.
4) Αποφυγή αντιπάλου:Όταν η σφαίρα βρίσκεται στα χέρια παίκτη της ομάδας Α’ οι λοιποί παίκτες της ομάδας αυτής πρέπει με κάθε τρόπο να προσπαθούν να αποφύγουν, ν’ απαλλαγούν από τη φύλαξη των αντιπάλων τους για να μπορέσουν να δεχτούν την πάσα από το σύντροφό τους, διότι αλλιώς υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να περιέλθει η μπάλα στους αντιπάλους
5) Ψυχραιμία:Ένα πολύ σπουδαίο προσόν που πρέπει να απαντήσει κάθε καλαθοσφαιριστής. Ψύχραιμες και μετρημένες κινήσεις συντείνουν πάρα πολύ στην επιτυχία. Για έναν παίκτη που πρόκειται να σουτάρει στο τέρμα ή να δώσει πάσα είναι προτιμότερο να ξοδέψει μερικά δέκατα του δευτερολέπτου για να αυτοσυγκεντρωθεί παρά να εκτελέσει μια γρήγορη μεν αλλά βεβιασμένη και όχι καλογυμνασμένη κίνηση. Ο ψύχραιμος παίκτης δεν διστάζει ποτέ, εκτελεί εκείνο που αποφάσισε ελπίδες επιτυχίας από έναν άλλο που δεν έχει το προσόν αυτό.
Η έλλειψη ψυχραιμίας παρατηρείται συνήθως στους παίκτες τη στιγμή που βρίσκονται μπροστά στο αντίπαλο τέρμα, πρέπει πάση θυσία να την αποκτήσουν γιατί αλλιώς δεν θα μπορέσουν ποτέ να γίνουν καλοί καλαθοσφαιριστές”
Οι παρατηρήσεις του Συμεών Μαυροσκούφη συνεχίζονται με τα υπόλοιπα στοιχεία που πρέπει να γνωρίζει κάποιος για το αγαπημένο μας σπορ!
Διαβάστε τη συνέχεια στο nikosgrafei.blogspot.com
