Θοδωρής Κωνσταντινίδης, Χρήστος Μπουντούρης και Χάρης Παρασκευόπουλος μίλησε για τον θρίαμβο της Εθνικής Νέων Ανδρών στο EuroBasket U20 και την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στην Γκντίνια.
Αναλυτικά όσα ανέφερε o Κωνσταντινίδης: “Καθένας έδωσε ό,τι καλύτερο μπορούσε μέσα στο γήπεδο. Ειδικά στο παιχνίδι με το Βέλγιο με τις απουσίες και τους τραυματισμούς κάποιων παικτών, καταφέραμε να αναπληρώσουμε όλοι μαζί τα κενά και με ψυχική δύναμη και σύμπνοια να πάρουμε το μετάλλιο.
Είναι μεγάλη επιτυχία το χάλκινο μετάλλιο για την ομάδα μας και για την Ελλάδα. Θεωρώ πως αυτή η επιτυχία χτίστηκε πολύ μεθοδικά από την προετοιμασία μέχρι και τον τελευταίο αγώνα. Είναι επίτευγμα όλων των παιδιών και του προπονητικού επιτελείου.
Είμαστε όλοι πολύ χαρούμενοι. Δείξαμε τι θα πει ελληνική ψυχή και ελπίζουμε να κάναμε τον κόσμο περήφανο!”
Από την πλευρά του ο Χρήστος Μπουντούρης, είπε: “Η πορεία στο EuroBasket ήταν μια μοναδική εμπειρία για μένα και έκρυβε πολλές δυσκολίες για την ομάδα μας. Είχα να αναμετρηθούμε από τη φάση των ομίλων με δυνατές ομάδες και πολύ καλούς παίκτες, αλλά με συνεργασία και ομαδικότητα, δύο στοιχεία που ήταν χαρακτηριστικά της ομάδας μας, φτάσαμε ως την τρίτη θέση.
Μπήκα αποφασισμένος στο παιχνίδι. Θέλαμε να ανατρέψουμε την σε βάρος μας κατάσταση και διαφορά και να φτάσουμε στη νίκη και το μετάλλιο που τόσο θέλαμε. Είχαμε και τον τραυματισμό του Πλώτα, ένα γεγονός καθόλου ευχάριστο για την ομάδα, καθώς είναι από τα δυνατά παιδιά της ομάδας. Καταφέραμε όμως οι υπόλοιποι, όλοι μαζί, να ανταποκριθύμε, να βοηθήσουμε την ομάδα να φτάσει στη νίκη.
Τα συναισθήματα που φέρνει μια τέτοια διοργάνωση και κάποιες στιγμές στο παιχνίδι ήταν κάτι που δεν το είχα ξαναβιώσει. Δεν πιστεύω ακόμη πως το κατάφερα αυτό! Η χαρά είναι πραγματικά απερίγραπτη γι’ αυτό το μετάλλιο! Θα ήθελα να ευχαριστήσω την ομάδαμου και τον προπονητή πάνω από όλα που μας έκανε να πιστέψουμε στην κατάκτηση του μεταλλίου και τις σωστές οδηγίες μας οδήγησε στον μικρό τελικό. Το επιτελείο μας φρόντιζε όλες τις μέρες αυτές και ανταποκρινόταν σε όλες τις ανάγκες μας. Όπως θα ήθελα να πω κι ένα “ευχαριστώ” στην οικογένειά μου, στους προπονητές μου και στους ανθρώπους που ήταν και είναι κοντά μου”.
Ο Χάρης Παρασκευόπουλος δήλωσε: “Από την αρχή της προετοιμασίας στόχος ήταν η κατάκτηση ενός μεταλλίου. Όλοι δουλεύαμε πολύ σκληρά γι’ αυτό και υπήρχε κοινή νοοτροπία. Δυστυχώς κάποιες ήττες της πρώτης φάσης καθόρισαν την διασταύρωση του ημιτελικού όπου βρήκαμε απέναντι μας την Γαλλία. Δεν ήμασταν αυτοί που έπρεπε στο πρώτο ημίχρονο και αυτό μας στοίχισε μια θέση στον τελικό της διοργάνωσης. Στον αγώνα με το Βέλγιο ήμασταν όλοι απίστευτα συνειδητοποιημένοι, γνωρίζαμε τον λόγο για τον όποιον παίζαμε και το μετάλλιο ήταν μονόδρομος για εμάς.
Ο τραυματισμός του Νίκου μας ενεργοποίησε ακόμη περισσότερο, αφενός γιατί έπρεπε να αναπληρωθεί ισάξια το κενό της απουσίας του, αφετέρου διότι φέτος ήταν η τελευταία του χρονιά στην συγκεκριμένη διοργάνωση. Θέλαμε όλοι να γίνουμε μέρος αυτής της επιτυχίας και να του δώσουμε την χαρά του μεταλλίου, δεδομένου ότι δεν μπορούσε να αγωνιστεί.
Νομίζω πως οι περισσότεροι θα συμφωνήσουν με αυτό: Καμία επιτυχία με τις ομάδες μας δεν συγκρίνεται με μια διάκριση με το εθνόσημο! Το να παίζεις για τη χώρα σου, να φοράς την φανέλα της Εθνικής Ομάδας και να καταφέρνεις να ανέβεις στο βάθρο είναι ένα μοναδικό συναίσθημα που δεν μπορεί να αντικατασταθεί με τίποτα άλλο. Είμαι περήφανος για όλη την ομάδα, για το κάθε παιδί ξεχωριστά, αλλά και για όλο το σταφ, που βοήθησε στο να βιώσουμε όλοι μαζί αυτές τις στιγμές”.
