Ο Αργύρης Παπαπέτρου, ο οποίος κλείνει σήμερα 54 χρόνια ζωής, έπαιξε για δέκα ολόκληρα χρόνια στον Παναθηναϊκό, με τον οποίο κέρδισε δύο Κύπελλα Ελλάδας, το 1986 και το 1993.
Το 1994 παραχωρήθηκε στον Απόλλων Πατρών ως αντάλλαγμα για τον Γιάννη Παπαγιάννη, σε μια αμφιλεγόμενη επιλογή του Ζέλικο Παβλίσεβιτς.
Ο επί σειρά ετών άσος του Παναθηναϊκού (1985-1994) και των Εθνικών ομάδων (1982-1994) άφησε τον γιο του, Ιωάννη, να επιλέξει μόνος του το επόμενο συμβόλαιο της καριέρας του, χωρίς καμία πίεση, όπως έκανε και το 2013.
Και ο τελευταίος φοράει πλέον το Νο10 με το τριφύλλι στο στήθος, όπως και ο πατέρας του στο παρελθόν!
Το allstarbasket.gr αναδημοσιεύει ολόκληρη τη συνέντευξη της 28ης Νοεμβρίου 1999, στην οποία ο Αργύρης Παπαπέτρου μας είχε μιλήσει (στην Αθλητική Ηχώ τότε) λίγο μετά την απόφασή του να αποσυρθεί από την ενεργό δράση. Η φωτογραφία προέρχεται από εκείνη τη συνέντευξη , η οποία έλαβε χώρα σε γνωστό καφέ/εστιατόριο της εποχής, στον Άλιμο.
“Είχα προτάσεις από Ολυμπιακό και Άρη, αλλά ήμουν… τρελός Παναθηναϊκός”!
Γεννήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 1965 στο Αιγίνιο Πιερίας και το 1978 ξεκίνησε σαν… τερματοφύλακας στον Αιγινιακό. Όμως, το ύψος του και ο… πατέρας του τον οδήγησαν στο μπάσκετ και τον Πιερικό.
“Ο πατέρας μού μου είπε ότι θα ήταν καλύτερα να ασχοληθώ με το μπάσκετ που είναι πιο ευγενές άθλημα από το ποδόσφαιρο. Έτσι, πήγα στον Πιερικό, με τον οποίο το 1982 ανέβηκα στην Α’ Εθνική. Αυτή η στιγμή θα μου μείνει αξέχαστη”.
-Το μεγάλο κεφάλαιο της καριέρας σου, πάντως, λέγεται Παναθηναϊκός. Πώς ένιωσες όταν το 1985 πήρες μεταγραφή στη μεγάλη σου αγάπη;
“Από μικρός ήμουν… τρελός Παναθηναϊκός γι’ αυτό και ένιωσα μεγάλο δέος. Είχα προτάσεις από τον Ολυμπιακό και τον Άρη, αλλά μέτρησε το συναίσθημα”.
-Πώς ήταν οι πρώτες σου χρονιές στο «τριφύλλι»;
“Πολύ καλές και για μένα, αλλά και για την ομάδα. Την πρώτη χρονιά χάσαμε στον τελικό του Κυπέλλου από τον Άρη, ενώ τη δεύτερη πήραμε το Κύπελλο μέσα στο ΣΕΦ επί του Ολυμπιακού. Ήταν μεγάλη η ηδονή τότε… Ευχαριστώ τον Μιχάλη Κυρίτση για την εμπιστοσύνη που μου έδειξε εκείνα τα δύο χρόνια. Μετά ακολούθησαν τέσσερις μέτριες χρονιές με Μουρούζη, Ντουξάιρ και Ιορδανίδη, όμως είχαμε και την ατυχία να πέσουμε πάνω στον μεγάλη Άρη εκείνης της εποχής”.
-Και ακολούθησε η τριετία Παβλίσεβιτς…
“Η ομάδα δεν τα πήγε τόσο καλά τα δύο πρώτα χρόνια. Πάντως, την τρίτη χρονιά φτάσαμε στον τελικό του πρωταθλήματος με τον Ολυμπιακό αν και αποχωρήσαμε από τους τελευταίους τελικούς των πλέι οφ λόγω των γνωστών γεγονότων. Ωστόσο, είχαμε καλή ομάδα κάτι που φάνηκε από την πρώτη θέση της κανονικής περιόδου, αλλά και από το Κύπελλο που πήραμε απέναντι στον Άρη”.
“Πολύ πικρό που αποχωρίστηκα την ομάδα που αγαπώ”
-Πώς ένιωσες όταν ο Ζέλικο Παβλίσεβιτς αποφάσισε να πάρει τον Γιάννη Παπαγιάννη στη θέση σου;
“Σίγουρα ήταν από τις χειρότερες στιγμές της καριέρας μου, καθώς πίστευα ότι μπορούσα να προσφέρω κι άλλα στην ομάδα. Ένιωσα πολύ άσχημα που έφυγα από τον Παναθηναϊκό, όμως αφού ο προπονητής θεώρησε ότι θα ήταν καλύτερο για την ομάδα να πάρει κάποιους άλλους στη θέση μου, εγώ δεν μπορούσα να κάνω κάτι άλλο. Εξάλλου, ο καθένας κρίνεται εκ του αποτελέσματος…
Πάντως, ήθελα πάρα πολύ να κλείσω την καριέρα μου στον Παναθηναϊκό και ήταν πολύ πικρό που αποχωρίστηκα την ομάδα που αγαπώ. Αυτά τα 9 χρόνια μου στον Παναθηναϊκό ήταν τα καλύτερα της καριέρας μου. Θεωρώ μεγάλη τιμή που έπαιξα στον κορυφαίο ελληνικό σύλλογο και είμαι πολύ τυχερός γι’ αυτό. Πέρασα και λύπες και χαρές, αλλά η τελική γεύση είναι σίγουρα καλή. Είναι πολύ σημαντικό το ότι έπαιξα στην ομάδα που αγαπώ”.
-Ποια η γνώμη σου για τον (αείμνηστο πλέον) Παύλο Γιαννακόπουλο;
“Είναι ένας σημαντικός άνθρωπος για τον Παναθηναϊκό, αφού έχει μεγάλη αγάπη για την ομάδα. Ήταν και είναι πάντα δίπλα στον Παναθηναϊκό και στα καλά και στα άσχημα”.
-Και έτσι κατέληξες στην Πάτρα και τον Απόλλωνα.
“Πέρασα δύο καλά χρόνια στην Πάτρα και προσωπικά, αλλά και ομαδικά. Επρόκειτο για μία ομάδα καλού επιπέδου, ενώ αποκόμισα και πολλούς φίλους”.
-Ο τελευταίος σταθμός σου στην Α1 ήταν το Ηράκλειο.
“Έχω καλές αναμνήσεις από το Ηράκλειο αν και πέσαμε στην Α2. Ευχαριστώ τον κ. Παπακαλιάτη, ο οποίος είναι ένας καταπληκτικός και πολύ αξιοπρεπής άνθρωπος”.
“Πάντα ιδρώναμε τη φανέλα”
Μετά από ένα πέρασμα από μία ερασιτεχνική ομάδα της Πιερίας, ο Αργύρης Παπαπέτρου ξεκίνησε την καριέρα του στην Α2 και τον Πειραϊκό. “Τα κίνητρα δεν ήταν οικονομικά. Ήταν η αγάπη μου για το μπάσκετ και το ότι ήθελα να συνεχίσω να παίζω, αφού αισθανόμουν σαν παιδί”.
-Πώς ήταν τα πρώτα δύο χρόνια στον Πειραϊκό;
“Ο Πειραϊκός ήταν η ομάδα που με έκανε να γνωρίσω την Α2. Υπήρχε πολύ φιλική αντιμετώπιση. Ευχαριστώ τον Σταύρο Ελληνιάδη που με παρακίνησε να παίξω σε αυτόν τον ιστορικό σύλλογο”.
-Και φτάσαμε στον Αρίωνα.
“Ήταν ο τελευταίος μου σταθμός. Υπήρχε πολύ καλό κλίμα, αλλά και πολύ ζεστή ατμόσφαιρα. Έφυγα σαν φίλος από την ομάδα και ευχαριστώ τον Γιάννη Γιαννόπουλο που έπαιξε καταλυτικό ρόλο, ώστε να παίξω στον Αρίωνα. Δεν νιώθω τύψεις που έφυγα στη μέση της σεζόν, αφού δεν μπορούσα να προσφέρω κάτι περισσότερο στην ομάδα”.
-Τι τιμές θα ήθελες να γίνουν για την αποχώρησή σου;
“Πιστεύω ότι τιμήθηκα από τον Παναθηναϊκό στην φιέστα του πρωταθλήματος του 1998, όπου πήρα ένα χρυσό τριφύλλι”.
-Τι διαφορές έχει το μπάσκετ του 1978 που ξεκίνησες με αυτό του 1999 που σταμάτησες;
“Τεράστιες… Τώρα υπάρχει μεγάλος επαγγελματισμός και έχει προοδεύσει η κατασκοπεία των ομάδων. Πάντως, πάντα ιδρώναμε τη φανέλα”.
-Σίγουρα, μέσα από μία λιτή ανακοίνωση 112 λέξεων σαν κι αυτή που εξέδωσε ο Αργύρης Παπαπέτρου για να γνωστοποιήσει την αποχώρησή του από τα παρκέ, δεν μπορεί να περιγράψει κάποιος μια λαμπρή εικοσάχρονη καριέρα.
Μέσα από αυτήν την ανακοίνωση, ο Αργύρης ευχαριστεί όλους όσοι του στάθηκαν αυτά τα 20 χρόνια, εκφράζει την τιμή που ένιωσε όταν φόρεσε τη φανέλα της Εθνικής ομάδας, ξεχωρίζει τον Πιερικό απ’ όπου ξεκίνησε το μπάσκετ και τον Παναθηναϊκό όπου ανδρώθηκε μπασκετικά σαν κυριότερους σταθμούς της καριέρας του, ενώ εύχεται στον Αρίωνα (τελευταίο του σταθμό) κάθε επιτυχία στο μέλλον.
Όμως, το μεγάλο ερωτηματικό προκύπτει από την πρώτη σειρά της ανακοίνωσης, όπου ο Αργύρης αναφέρει ότι “προσωπικοί λόγοι με οδήγησαν να σταματήσω την μπασκετική μου καριέρα”. Ποιοι ήταν όμως αυτοί οι λόγοι;
“Οι προσωπικοί αυτοί λόγοι δεν έχουν σχέση με την υγεία ή κάτι άλλο. Σκέφτηκα ότι αφού νιώθω ότι δεν μπορώ να προσφέρω κάτι μεγαλύτερο, θα ήταν πιο έντιμο για μένα να σταματήσω… Δεν ήμουν αυτό που έπρεπε μέσα στο γήπεδο, καθώς μετά από 20 χρόνια πρωταθλητισμού που περιλάμβαναν χαρές, λύπες, εντάσεις και στερήσεις, είχα κουραστεί, κυρίως ψυχολογικά αλλά και σωματικά. Έχω εγωισμό και γι’ αυτό πήρα αυτήν την απόφαση”.
-Ο Αρίων πώς αντέδρασε σε αυτήν την ξαφνική σου απόφαση;
“Οι άνθρωποι και ο προπονητής (σ.σ. Δάγλας) μου ζήτησαν να το ξανασκεφτώ και μου είπαν ότι με χρειάζονταν πολύ. Όμως, εγώ είχα πάρει τις αποφάσεις μου τις οποίες όλοι σεβάστηκαν, ενώ εκτίμησαν και την ειλικρίνειά μου. Πάντως, ευχαριστώ όλους τους ανθρώπους του Αρίωνα που μου φέρθηκαν άψογα και εύχομαι στην ομάδα κάθε επιτυχία”.
-Τι σκέφτεσαι να κάνεις στο μέλλον;
“Θέλω να ασχοληθώ με την προπονητική. Έχω δίπλωμα προπονητή της Α1, αλλά θέλω να μάθω ακόμα περισσότερα ώστε να γίνω ένας καλός προπονητής”.
-Πώς είναι αυτές οι πρώτες μέρες μακριά από τα παρκέ;
“Νιώθω πολύ παράξενα, όμως είναι ακόμα αρχή και το κενό θα φανεί αργότερα. Πάντως, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και τώρα το όνειρό μου είναι η προπονητική, καθώς θέλω να παραμείνω κοντά στο μπάσκετ. Η απόφασή μου είναι οριστική και αμετάκλητη, αλλά θέλω να συνεχίσω να γυμνάζομαι. Αυτόν τον καιρό θα αφιερωθώ περισσότερο στην οικογένειά μου και θα βλέπω περισσότερα παιχνίδια της μεγάλης μου αγάπης, του Παναθηναϊκού. Όμως, θα σκεφτώ και τα επόμενα σχέδιά μου και ίσως να με δείτε και από φέτος προπονητή αν προκύψει κάτι καλό”.
-Πώς τον βλέπεις τον φετινό Παναθηναϊκό;
“Ο Παναθηναϊκός δεν παίζεται! Έχουμε έναν κορυφαίο προπονητή (σ.σ. Ομπράντοβιτς), ο οποίος έχει φτιάξει μια καταπληκτική ομάδα. Πιστεύω ότι έχουμε τις δυνατότητες να τα πάρουμε όλα, καθώς έχουμε πολύ μεγάλος παίκτες και έναν προπονητή που ξέρει να παίρνει το καλύτερο από όλους. Η χημεία της ομάδας είναι φοβερή, καθώς ο Ομπράντοβιτς μπόρεσε να μοιράσει τους ρόλους και έπεισε όλους αυτούς τους μεγάλους παίκτες να παίζουν για το καλό της ομάδας. Γι’ αυτόν τον λόγο συγκαταλέγεται μέσα στους κορυφαίους προπονητές της Ευρώπης μαζί με τον Ίβκοβιτς και τον Ιωαννίδη. Με την επιστροφή του Αλβέρτη, αλλά και του Τζεντίλε πιστεύω ότι θα τα πάμε ακόμα καλύτερα”.
-Τις άλλες ομάδες πώς τις βλέπεις;
“Η ΑΕΚ δείχνει ως ο βασικός αντίπαλος του Παναθηναϊκού, αλλά και ο Ολυμπιακός θα ανακάμψει. Ο Ηρακλής είναι η ευχάριστη έκπληξη, ο ΠΑΟΚ δεν παίζει ακόμα όπως πρέπει, ενώ ο Άρης δεν δείχνει πολύ δυνατός, αφού δεν έχει πολλές λύσεις. Ο Πανιώνιος έχει ταλέντο, αλλά όχι και εμπειρία, ενώ το Περιστέρι πιστεύω ότι θα παίξει καλύτερα. Το Μαρούσι, η Νήαρ Ηστ και το Ηράκλειο θα διεκδικήσουν την έξοδο στην Ευρώπη, ενώ η Δάφνη δείχνει να είναι πολύ κοντά στην παραμονή. Έσπερος και Σπόρτιγκ βρίσκονται σε άσχημη θέση, αλλά ακόμα είναι νωρίς”.
-Πού πιστεύεις ότι οφείλεται η πτώση του μπάσκετ τα τελευταία χρόνια;
“Όσο και να ανεβαίνει το επίπεδο του μπάσκετ, ο κόσμος θέλει να βλέπει περισσότερα Ελληνόπουλα. Βέβαια, υπάρχει και ένας φυσιολογικός κορεσμός, όμως πιστεύω ότι το μπάσκετ θα ανακάμψει σύντομα”.
-Η Εθνική ομάδα, πάντως, απογοήτευσε στο Ευρωμπάσκετ της Γαλλίας.
“Σίγουρα, ο κόσμος έχει μάθει στις επιτυχίες και η τελευταία θέση ήταν σκέτη απογοήτευση. Η αποτυχία οφείλεται κυρίως στο ότι οι Έλληνες παίκτες δεν έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στις ομάδες τους. Πάντως, πιστεύω ότι η Εθνική έχει πολύ μεγάλες δυνατότητες και θα τα πάει πολύ καλύτερα στο μέλλον. Ελπίζω και εύχομαι αυτό το Ευρωμπάσκετ να ήταν απλά ένα ατυχές περιστατικό”.
Η ομάδα του allstarbasket εύχεται στον Αργύρη Παπαπέτρου να τα εκατοστήσει και να είναι πάντα υγιής και ευτυχισμένος, αυτός και η οικογένειά του!
