Δαπάνησε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για την μεγάλη του αγάπη τον Παναθηναϊκό του! Έφερε στην Ελλάδα μια “στρατιά” κορυφαίων Αμερικανών και Ευρωπαίων παικτών και οδήγησε τον Παναθηναϊκό σε επίπεδα που κανείς δεν μπορούσε να διαννοηθεί πριν από δεκαετίες! Κι όλα αυτά για να είναι ευτυχισμένοι οι φίλαθλοι της ομάδας που τόσο αγαπούσε ο ίδιος…
Γεννημένος στις 20 Αυγούστου 1929, ανακάλυψε σύντομα μια μεγάλη αγάπη, που λεγόταν Παναθηναϊκός. Από πιτσιρίκι ο Παύλος Γιαννακόπουλος, έμαθε και αγάπησε τον Παναθηναϊκό όταν κάθε Κυριακή τον έπαιρνε ο πατέρας του, Δημήτρης και με τα αδέλφια του, πήγαιναν στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας να δουν την ομάδα ποδοσφαίρου!
Το “σαράκι” που είχε μέσα του για το τριφύλλι, τον οδήγησε λίγες μέρες έπειτα από τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1971, να γραφτεί μέλος του συλλόγου.
Ήταν -ναι, σαν σήμερα- 10 Ιουνίου 1971, οκτώ μέρες έπειτα από τον αγώνα Άγιαξ-Παναθηναϊκού στο Γουέμπλεϊ, όταν ο Παύλος Γιαννακόπουλος έγινε επίσημα, μέλος του Παναθηναϊκού.
Άρχισε να γιγαντώνει και τη ΒΙΑΝΕΞ την φαρμακευτική εταιρία που είχε ιδρύσει ο ίδιος και να την κάνει διεθνή “παίκτη” του φαρμάκου.
Μπορείτε να διαβάσετε όλη την ιστορία του Παύλου Γιαννακόπουλου, της οικογένειας και της ΒΙΑΝΕΞ στο σχετικό αφιέρωμα που είχε κάνει το Businessnews.gr, πριν από λίγους μήνες.
Χρηματοδότησε άπειρες φορές τις ομάδες του Παναθηναϊκού σε όλα τα σπορ, ενώ το 1979 βρέθηκε μια ανάσα από την αγορά της νεοσύστατης ΠΑΕ στην περίοδο που το ποδόσφαιρο έγινε επαγγελματικό.
Φίλαθλος με αρχές και ήθος, αγαπητός σε όλον τον κόσμο, ανεξαρτήτου ομάδας, ο Παύλος Γιαννακόπουλος συγκινεί το πανελλήνιο, όταν στην τραγωδία της Θύρας 7 στο τότε Στάδιο Καραϊσκάκη, το 1981, η εταιρία του προσφέρει όλο το αίμα που χρειάζονταν οι γιατροί για να περιθάλψουν τους τραυματίες!
Δίχως σωματοφύλακες, δίχως εχθρούς, πάντα επισκεπτόταν όλα τα γήπεδα της Ελλάδας για να δει την αγαπημένη του ομάδα, πήγαινε ακόμη και στο ΣΕΦ, δίχως το παραμικρό πρόβλημα, τα πρώτα χρόνια που γιγαντώνονταν ξανά στο μπάσκετ οι δύο “αιώνιοι αντίπαλοι” του ελληνικού αθλητισμού.
Το ‘χει όμως η μοίρα της 10ης Ιουνίου να ‘ναι τόσο σημαδιακή για τον Παναθηναϊκό και τον Παύλο Γιαννακόπουλο.
Διότι πάλι 10 Ιουνίου ήταν, το 1987 όταν ανέλαβε επίσημα την ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού που εκείνα τα χρόνια ζούσε στη σκιά των μεγάλων της Θεσσαλονίκης.
Σιγά-σιγά, την γιγάντωσε, άρχισε να φέρνει παικταράδες, σπουδαίους ξένους, κορυφαίους Έλληνες και το 1993 ευτύχισε να πανηγυρίσει τον πρώτο του τίτλο: Το Κύπελλο Ελλάδας το οποίο κέρδισε ο Παναθηναϊκός, με τον Νίκο Γκάλη στη σύνθεσή του, στον τελικό με τον Άρη στο ΣΕΦ.
Ακολούθησαν οι συμμετοχές στα Final 4 του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1994 και του 1995, σε Τελ Αβίβ και Σαραγόσα αντίστοιχα. Παρά την πικρία από τον αποκλεισμό στους ημιτελικούς από τον Ολυμπιακό, δεν το έβαλε κάτω.
Το καλοκαίρι του 1995 ρίχνει την μεγαλύτερη βόμβα που έπεσε ποτέ στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, φέρνοντας στην Ελλάδα τον Ντομινίκ Γουίλκινς! Πάνω από 5.000 άνθρωποι υποδέχτηκαν τον Ντομινίκ στο αεροδρόμιο, περισσότεροι από 10.000 βρέθηκαν στην πρώτη του προπόνηση στο ΟΑΚΑ το οποίο άρχισε να χρησιμοποιεί από εκείνη τη χρονιά ως έδρα ο Παναθηναϊκός.
Λίγους μήνες αργότερα θα δικαιωθεί, αφού με MVP τον Γουίλκινς, ο Παναθηναϊκός γίνεται η πρώτη ελληνική ομάδα που κατακτά το Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης στο μπάσκετ!
Αλλά τα καλύτερα έρχονται! Πάντα για τον κόσμο του Παναθηναϊκού, ο Παύλος Γιαννακόπουλος κάνει τα πάντα για να μοιράζεται την ευτυχία των φιλάθλων.
“Δεν θα βγάλω εγώ λεφτά από τον Παναθηναϊκό” απαντούσε μονίμως όταν πολύς κόσμος του ζητούσε επίμονα να ανοίξει μπουτίκ στο μπάσκετ για να έχουν οι φίλαθλοι προϊόντα της ομάδας μπάσκετ!
Κι όταν τελικά η ΚΑΕ απέκτησε μπουτίκ, ο Παύλος Γιαννακόπουλος ήταν πάντα ο καλύτερος πελάτης της αγοράζοντας διαρκώς προϊόντα και κυρίως μπάλες! Όχι για τον ίδιο! Μα για να τα δίνει ως δώρο κυρίως σε μικρά παιδάκια που συναντούσε τυχαία στους διαδρόμους και τις αίθουσες του ΟΑΚΑ! Πάντα ανοιχτόκαρδος, γαλαντώμος, πάντα με τη διάθεση να προσφέρει σε όποιον μοιραζόταν την ίδια αγάπη με εκείνον, τον Παναθηναϊκό.
Έκανε 11 χρόνια υπομονή για να κερδίσει το πρώτο του Πρωτάθλημα, αφού ήρθε το 1998 αλλά από τότε, είδηση ήταν μόνο οι χρονιές που δεν το κέρδιζε.
Δημιούργησε μια άνευ προηγουμένου αυτοκρατορία στο ελληνικό και ευρωπαϊκό μπάσκετ αφού για 25 χρόνια, ήταν η πιο επιτυχημένη ομάδα της Ευρώπης και το 2011 έφτασε στα έξι Ευρωπαϊκά σε 15 χρόνια!!!
Το 2012 παρέδωσε τη σκυτάλη του “κολοσσού” που είχε δημιουργήσει στον αγαπημένο του γιο, Δημήτρη “χρίζοντάς” τον συνεχιστή της αυτοκρατορίας!
Δεν έπαψε ποτέ όμως να είναι κοντά στην ομάδα, να παρακολουθεί αγώνες, να συμμετέχει σε όλες τις εκδηλώσεις.
Κι ήλθε η 10η Ιουνίου 2018, εκεί, πολύ νωρίς το πρωί, γύρω στις 5.00 τα ξημερώματα να σφραγίσει αυτόν τον κύκλο που έκανε από μικρό παιδί ο Παύλος Γιαννακόπουλος…
Ο μεγαλύτερος παράγοντας στην ιστορία του Παναθηναϊκού, ο κορυφαίος στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού, αναγνωρισμένος από ΟΛΟΥΣ, ανεξαρτήτου ομάδας και προτιμήσεων, έφυγε από τη ζωή αλλά η προσφορά, το έργο κι οι αρχές που δίδαξε σε γενιές και γενιές φιλάθλων θα μνημονεύονται ΑΙΩΝΙΑ!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
