Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς μίλησε για όλους και για όλα στην εκπομπή “The Crossover” του φίλου και πρώην παίκτη του, Τζο Αρλάουκας.
Η συνομιλία τους ξεκινά από την πατρίδα του Ομπράντοβιτς στο Τσάτσακ της Σερβίας, όπου η μεγαλύτερη επιρροή του ήταν ο πατέρας του.
“Πάντα είπα ότι ο πατέρας μου ήταν ο καλύτερος φίλος που είχα στη ζωή μου. Κατανοούσε όλα όσα έκανα“, λέει ο μίδας “Ζοτς” στον πρώην παίκτη του. “Και το σημαντικότερο πράγμα που μου δίδαξε είναι αν θέλεις τους ανθρώπους να σε σεβαστούν, να σέβεσαι τους ανθρώπους. Αυτό είναι πάντα στο μυαλό μου“.
Ο Ομπράντοβιτς αφηγείται πώς προπονούσε τα παιδιά και πήρε σημειώσεις μετά από κάθε προπόνηση κατά τη διάρκεια μιας επαγγελματικής καριέρας που κορυφώθηκε με το χρυσό μετάλλιο του ως μέλος των παγκόσμιων πρωταθλητών του 1990, Γιουγκοσλάβων.
Παρά την προετοιμασία του, ήταν ακόμα μια έκπληξη για πολλούς, όταν ο Ομπράντοβιτς έγινε από παίκτης… προπονητής κατά τη διάρκεια μιας νύχτας στην ηλικία των 31 ετών, όταν προσφέρθηκε να αναλάβει τον πάγκο της αγαπημένης του Παρτιζάν, από δύο από τα είδωλά του που μεγάλωναν, τον Ντράγκαν Κιτσάνοβιτς και τον Μόκα Σλάβνιτς.
Μέχρι το τέλος αυτής της πρώτης περιόδου, ο Ομπράντοβιτς είχε κερδίσει ήδη τον πρώτο του από τους εννέα τίτλους EuroLeague που έχει μέχρι σήμερα.
“Με κάλεσαν δύο θρυλικοί παίκτες και ήταν για μένα μια ευκαιρία μιας ζωής“, θυμάται ο Ομπράντοβιτς. “Κανείς εκείνη τη στιγμή δεν πίστευε ότι ήταν μια καλή απόφαση, πιστέψτε με, εκτός από τους ανθρώπους της Παρτιζάν“.
Μιλώντας για την ομάδα που πέρασε τον περισσότερο χρόνο στην προπονητική καριέρα του, για 13 ολόκληρα χρόνια, τον Παναθηναϊκό, ο Ομπράντοβιτς αποτίει φόρο τιμής στην ιδιαίτερη ατμόσφαιρα που σφυρηλατείται μέχρι σήμερα στην ομάδα από τους ιδιοκτήτες του συλλόγου, τους αείμνηστους αδελφούς Γιαννακόπουλους, Παύλο και Θανάση.
“Ξεχωριστό κλαμπ, ξεχωριστή ομάδα, ξεχωριστοί άνθρωποι… Με αντιμετώπιζαν σαν γιο τους“, λέει. “Έδειξαν την αγάπη και αγαπούσαν τον Παναθηναϊκό σαν τρελοί“.
Ακούστε ολόκληρη τη συνέντευξη:
Για τον Παναθηναϊκό και τους αδελφούς Γιαννακόπουλους: “Ο Παναθηναϊκός είναι ένα ιδιαίτερο κλαμπ, με ιδιαίτερους ανθρώπους εκεί. Δυστυχώς ο κύριος Παύλος έφυγε από την ζωή, όπως και οι Θανάσης και Κώστας Γιαννακόπουλος. Μου συμπεριφέρθηκαν σαν να είμαι γιος τους. Είναι δύσκολο να καταλάβεις πως άνθρωποι σε τέτοια ηλικία έρχονται 3-4 φορές κάθε εβδομάδα την νύχτα σε μία προπόνηση και ρωτούν: “Κόουτς, είναι όλα εντάξει;” Έδειχναν αγάπη σε όλους, λάτρευαν τον Παναθηναϊκό με τρέλα. Αν καταλάβεις την ενέργεια που είχαν ως άνθρωποι ηλικίας 80 ετών… Φυσικά, επίσης και η ενέργεια του κόσμου σε ένα απίστευτο μέρος. Για μένα η Αθήνα είναι σαν την γενέτειρά μου το Τσάτσακ, το μέρος που δεν συγκρίνεται με τίποτα άλλο”.
Για τους μεγάλους παίκτες που είχε και την κόντρα με τον Σπανούλη: “Ήταν μία διαφορετική γενιά παικτών με τον Αλβέρτη, τον Κουτλουάι και όλους όσους ήρθαν μετά. Πρώτα από όλους ο Διαμαντίδης και οι υπόλοιποι Έλληνες παίκτες με τον Φώτση, τον Τσαρτσαρή, τον Χατζηβρέττα και για μία περίοδο τον Σπανούλη. Ήταν πραγματικά ιδιαίτερο για μένα. Δεν σημαίνει ότι δεν έχω σεβασμό για τον Σπανούλη. Και αυτός και εγώ ξέρουμε την ιστορία. Δεν είναι απαραίτητο να το συζητάμε”.
Για την απόφαση αποχώρησης από τον Παναθηναϊκό: “Η απόφαση να φύγω ήταν δύσκολη. Πάντα λέω ότι τα εύκολα πράγματα μπορείς να τα συζητάς. Τα δύσκολα πρέπει να μένουν στην οικογένεια. Αυτό ήταν το βασικό πράγμα. Όλοι εκεί ξέρουν γιατί έφυγα. Νομίζω ότι ήταν καλή απόφαση που έφυγα από τον Παναθηναϊκό. Εύχομαι πάντα τα καλύτερα στον Παναθηναϊκό, σε όλη την ζωή μου. Το επαναλαμβάνω αλλά ο κόσμος δεν καταλαβαίνει πόσο δύσκολο είναι για μένα να παίζω εναντίον του. Κανείς δεν το καταλαβαίνει όταν πηγαίνω στο ΟΑΚΑ. Είμαι προπονητής της Φενέρ όμως. Την πρώτη χρονιά δεν ήταν απλά δύσκολο αλλά κάτι άλλο. Με τα χρόνια είναι διαφορετικό. Αν με ρωτήσεις όμως, δεν θέλω να παίζω ενάντια στον Παναθηναϊκό σε κρίσιμο αγώνα, στα playoffs και το Final Four”.
Η συνομιλία ολοκληρώθηκε με τον Ομπράντοβιτς να αναφέρεται και στο σημερινό σύλλογό του, τη Φενέρμπαχτσε, όπου έχει δημιουργήσει μια νοοτροπία νίκης με πέντε συνεχόμενες παρουσίες σε Final Four.
“Αν θέλεις να θεωρείσαι σοβαρός οργανισμός, θα πρέπει όλοι να είναι στην ίδια σελίδα…“, λέει. “Είμαστε στην ίδια σελίδα και δουλεύουμε. Μιλάμε για το γεγονός ότι ένα σωματείο και μια ομάδα πρέπει να έχει υγεία στο εσωτερικό και είμαστε υγιείς σαν ομάδα“, καταλήγει ο Ομπράντοβιτς.
