Ο Ανδρέας Πιστιόλης “φιλοξενήθηκε” στο WebRadio της ΕΟΚ και μίλησε για μία σειρά από θέματα.
Αρχικά, ο προπονητής της ΤΣΣΚΑ Μόσχας αναφέρθηκε στην κατάκτηση της VTB League: “Προφανώς στο τέλος ήταν μια επιτυχημένη χρονιά, αλλά στη διάρκεια της σεζόν είχαμε τα “πάνω” και τα “κάτω” μας. Δεν είναι εγγυημένη πλέον η επιτυχία της ΤΣΣΚΑ Μόσχας στη VTB League όπως παλαιότερα, είναι πιο ισορροπημένα τα πράγματα.
Είχαμε διάφορες δυσκολίες κατά τη διάρκεια της σεζόν, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι μείναμε στο πρόγραμμα και το πλάνο που είχαμε φτιάξει απ’ την αρχή της χρονιάς και στο τέλος μάς βγήκαν όλα καλά”.
Αναφορικά με τον σχεδιασμό εν όψει της νέας σεζόν, τόνισε: “Έχω μια φοβερή συνεργασία με όλα τα παιδιά στην ομάδα μου. Έχουμε πετύχει πολλά πράγματα. Έχουμε πάρει 2/2 πρωταθλήματα, το Super Cup, έχουμε δείξει χαρακτήρα εκεί που μετράει. Ανανεώσαμε το μεγαλύτερο μέρος του ρόστερ. Χάσαμε κάποιους παίκτες, όπως ο Αβράμοβιτς και ο Εμπαγέ, οι οποίοι βρήκαν συμβόλαιο στη EuroLeague.
Απ’ τη μία, χάσαμε δύο καλούς παίκτες, αλλά, απ’ την άλλη, είναι και μια ένδειξη πως η καλή δουλειά που γίνεται εδώ έχει και αντίκτυπο στους παίκτες. Από εκεί και πέρα, με όποιες δυσκολίες έχουμε, μιας και το μπάτζετ μας μειώνεται σιγά-σιγά, για την ώρα είμαστε καλυμμένοι. Είμαι ευχαριστημένος που έχουμε κρατήσει τον κορμό και το DNA της ομάδας και προχωράμε”.
Ερωτηθείς πώς διαχειρίζονται την απουσία της ευρωπαϊκής συμμετοχής, απάντησε: “Έχει περάσει διάφορα στάδια αυτό. Τα πρώτα βήματα της VTB μετά τον αποκλεισμό απ’ την Ευρώπη και όλες τις δυσκολίες που έφερε αυτό, ήταν η επιβίωση απλά, γιατί ήταν κάτι καινούργιο όλο αυτό. Ήταν συνηθισμένη σε κάτι άλλο η Ρωσία.
Από εκεί και πέρα, βρήκαμε τον δρόμο στη VTB σχετικά με το πώς να συνεχίσουμε. Κάθε χρονιά ανεβαίνει το επίπεδο του πρωταθλήματος. Εδώ υπάρχουν όλα αυτά τα χρόνια μεγάλοι προπονητές και έρχονται μεγάλοι παίκτες. Επί της ουσίας, απλά προσπαθούμε να συνεχίζουμε το πρωτάθλημα και, κατά μία βάση, να ετοιμαζόμαστε παράλληλα για την επόμενη μέρα, ώστε να είμαστε στο σωστό επίπεδο όταν έρθει η ώρα”.
Σχετικά με τη στήριξη του κόσμου, επεσήμανε: “Το πιο εντυπωσιακό απ’ όλα είναι πως όχι μόνο έχει παραμείνει “ζεστός”, αλλά έχει γίνει ακόμα πιο ένθερμος. Έχουμε πολύ μεγαλύτερη προσέλευση απ’ ό,τι περιμέναμε και πολύ πιο ένθερμη στήριξη πλέον. Κατά κάποιον τρόπο, είναι σαν αυτή η δυσκολία να μας έφερε πιο κοντά με τον κόσμο της ομάδας”.
Κληθείς να σχολιάσει αν ήταν ευκολότερη η προσαρμογή του στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας λόγω Ιτούδη, τόνισε: “Αυτό είναι ο ευκολότερος τρόπος που μπορεί να γίνει. Όταν πηγαίνεις σε έναν σύλλογο που τον ξέρεις καλά, είναι πιο εύκολη η προσαρμογή, δεν χάνεις χρόνο για να προσαρμοστείς. Ήταν μεγάλο πλεονέκτημα για ‘μένα αυτό. Όταν πήγα εκεί ήμουν έτοιμος να συγκεντρωθώ σε όσα ήθελα, χωρίς να χρειάζεται να χάσω χρόνο ψάχνοντας ή μαθαίνοντας κάτι άλλο”.
Έπειτα ρωτήθηκε αν ο ίδιος νιώθει ότι έχει βγάλει… ρίζες στη Ρωσία: “Έτσι είναι η φύση του επαγγέλματος, συνηθίζεις να βρίσκεις δουλειά εκεί που φτιάχνεις όνομα. Όταν σε μια χώρα έχεις επιτυχίες, έχεις κάνει καλή δουλειά και έχεις δείξει δείγματα γραφής, είναι ευκολότερο να σε εμπιστευτούν απ’ ότι σε άλλη χώρα. Αυτό για εμένα δεν είναι άσχημο σενάριο. Θεωρώ ότι και στη Ρωσία και στην Τουρκία χαίρω εκτίμησης, με σέβονται σαν προπονητή και συνήθως βρίσκω καλές συνθήκες εργασίας”.
Μιλώντας για τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, είπε τα εξής: “Σίγουρα ο Ζέλικο ήταν η μεγαλύτερη επιρροή στην μπασκετική μου καριέρα. Και επί προσωπικού με έχει επηρεάσει. Ήταν μέντορας για εμένα. Όσο μεγαλύτερο όνομα είναι ο προπονητής και η προσωπικότητα με την οποία συνεργάζεσαι, τόσο καλύτερα σε επηρεάζει. Παρ’ όλα αυτά, μην ξεχνάμε και το ταλέντο του να μπορείς να μάθεις και αυτό δεν το έχουν όλοι.
Υπάρχουν πολλά παραδείγματα. Όταν ανεβαίναμε σαν ελληνικό μπάσκετ, υπήρξε εισροή πολλών ξένων μεγάλων προπονητών. Εκεί σαν Έλληνες προπονητές και ελληνικό μπάσκετ δείξαμε την ικανότητα να μάθουμε από αυτούς. Όλα ξεκινούν, όμως, απ’ το ότι είχαμε τον σωστό δάσκαλο να μας τα δείχνει αυτά.
Θεωρώ ότι απ’ όλους μάθαμε και σε όλους διδάξαμε, γιατί κι εγώ έχω κάνει αυτήν τη δουλειά στην Τουρκία και τη Ρωσία και, με όποιον δούλεψα, τον βοήθησα να γίνει και καλύτερος προπονητής”.
Τέλος, ρωτήθηκε πώς ανταποκρίθηκε στο γεγονός ότι από την ηλικία 18 χρονών βρέθηκε σε ομάδα με πίεση (σ.σ. Παναθηναϊκό): “Στην αρχή δεν ήταν εύκολο αυτό το πράγμα. Πέραν απ’ την πίεση του ονόματος και του συλλόγου, έβαζα κι εγώ μεγάλη πίεση στον εαυτό μου προκειμένου να πετύχω όσο το δυνατόν περισσότερο. Για να πω την αλήθεια, στα πρώτα χρόνια της καριέρας μου μού είχε δημιουργήσει πολλά προβλήματα αυτό, ακόμα και σωματικά προβλήματα.
Το μεγαλύτερο κέρδος από αυτά είναι πως έμαθα να το διαχειρίζομαι αυτό. Έμαθα να ζω σ’ αυτές τις συνθήκες, έμαθα τρόπους και μεθόδους διαχείρισης του άγχους και της πίεσης. Πλέον όσο μεγαλώνω θεωρώ ότι είμαι ικανός να ανταπεξέρχομαι σε όλο και μεγαλύτερη πίεση, γιατί έχω απλά τη μεθοδολογία και την εμπειρία πάνω σε αυτό το κομμάτι. Δεν είναι εύκολο, αλλά όπου δουλεύεις και επενδύεις τον χρόνο σου γίνεσαι καλύτερος”.
