Ο Πιτ Πρες Μάραβιτς, ή αλλιώς “Pistol” Πιτ, ήταν ένας από τους κορυφαίους σούτινγκ γκάρντς στην ιστορία του αθλήματος. Με τις φανέλες των Ατλάντα Χοκς, Νιου Όρλεανς Τζαζ και Μπόστον Σέλτικς κέρδισε τη θέση του στο πάνθεον του παγκόσμιου μπάσκετ.
Γράφει ο ΗΛΙΑΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η καριέρα του μεγάλη – ίσως και πολυτάραχη – χωρίς, ωστόσο, να έχει κερδίσει κάποιο δαχτυλίδι, αλλά με μεγάλη επιρροή στον τρόπο παιχνιδιού κατά την δεκαετία του 1970. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Τα πρώτα χρόνια
Ο Μάραβιτς ξεκίνησε να ασχολείται με το μπάσκετ από τα παιδικά του χρόνια. Όλες οι αναφορές στο όνομά του έχουν δίπλα την λέξη ντρίμπλα, μιας και όπου πήγαινε ο νεαρός Πιτ, είχε μαζί του και μία μπάλα μπάσκετ και συνέχεια ντρίμπλαρε. Δεν είχε σημασία αν θα ήταν πάνω σε ποδήλατο ή μέσα στο αμάξι του πατέρα του. Ένα πράγμα θα έκανε σίγουρα και αυτό θα ήταν η συνεχής βελτίωση της ντρίμπλας του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι μία ιστορία, όπου ο Μάραβιτς πήγαινε στην προπόνηση της ομάδας του με τον πατέρα του. Κατά την διάρκεια της διαδρομής ο Πιτ καθόταν στην θέση του συνοδηγού, είχε απλώσει το χέρι του έξω από το αμάξι και ντρίμπλαρε μέχρι να φτάσει στο προπονητικό κέντρο. Όπως γίνεται αντιληπτό, ο μετέπειτα σούτινγκ γκάρντ των Χοκς είχε μία ξεχωριστή σχέση με το μπάσκετ και πόσο μάλλον με την μπάλα.
Το 1967, ο 20χρονος τότε Μάραβιτς, ξεκινάει την πορεία του προς το NBA από το LSU (Louisiana State University). Μέσα από την προπόνησή του κατάφερε να φτάσει τον χειρισμό της μπάλας σε ένα μοναδικό επίπεδο και θα μπορούσαμε να πούμε ότι η μπάλα έγινε ένα με το χέρι του και κατ’ επέκταση με το σώμα και το μυαλό του. Μέσα σε τρία χρόνια, στο LSU, κατάφερε να πετύχει 3.667 πόντους και κατέκτησε μία φορά το βραβείο του πρώτου σκόρερ, καθώς πέτυχε 44.5 ανά αγώνα. Αλλά επειδή μία εικόνα ισοδυναμεί με 1.000 λέξεις δείτε στο βίντεο τις καλύτερες στιγμές του “Pistol” Πιτ με την φανέλα του LSU.
Το NBA και η καταξίωση
Οι εμφανίσεις του στο κολεγιακό πρωτάθλημα του άνοιξαν τις πόρτες στο NBA και οι Ατλάντα Χοκς τον επέλεξαν στο νούμερο τρία του draft το 1970. Βέβαια, με τους Χοκς, ο Μάραβιτς δεν γνώρισε την επιτυχία, μιας και η τότε ομάδα δεν διέφερε και πολύ από την αντίστοιχη του 2015, όταν και πέτυχαν 60 νίκες και έφτασαν μέχρι τους τελικούς της Ανατολικής περιφέρειας. Τα τέσσερα χρόνια που πέρασε ως “Γεράκι” δύο πράγματα τον έκαναν ξεχωριστό. Το διασκεδαστικό του παιχνίδι και τα μεγάλα νούμερα που “έγραφε” σε κάθε αγώνα. Βέβαια, η ομάδα δεν είχε την ανάλογη επιτυχία καθώς οι μέτριες σεζόν και οι πρόωροι αποκλεισμοί από τα playoffs, χαρακτήριζαν την ομάδα της Ατλάντα.
Στο πέρασμά του από τους Χοκς μετρούσε 24.3 πόντους ανά παιχνίδι, 5.6 ασίστς, 4.2 ριμπάουντς και 1.5 κλεψίματα. Ωστόσο, οι κακές πορείες των “Γερακιών” δεν κράτησαν τον Μάραβιτς περισσότερο στην Ατλάντα και αποφάσισε να μεταπηδήσει στους Νιου Όρλεανς Τζαζ. Εκεί ήρθε και η καταξίωση για τον “Pistol”, ο οποίος σε έξι σεζόν κατάφερε πολλά, εκτός από το να κερδίσει ένα δαχτυλίδι. Μέσω των Τζαζ έγινε γνωστός σε όλο το μπασκετικό κοινό και οι πάσες του και η τέχνη που είχε στο σκοράρισμα τον ανέβασαν επίπεδο και τον έβαλαν στο πάνθεον του παγκόσμιου μπάσκετ. Με τους Τζαζ κατέκτησε τον τίτλο του πρώτου σκόρερ στο NBA, την χρονιά 1976-77, μιας και μετρούσε 31.1 πόντους ανά αγώνα. Σε διάστημα έξι ετών, με την Νέα Ορλεάνη και στην συνέχεια με την Γιούτα, μέτρησε 25.2 πόντους, 5.6 ασίστς και 4.3 ριμπάουντς.
Αυτό όμως, για το οποίο έγινε γνωστός, ήταν οι πάσες του. Ίσως ο πιο εύκαρπος παίκτης που έχει περάσει ποτέ από την Λίγκα, έκανε όλους να μιλούν για τον τρόπου πασάρει. Ένας από αυτούς που ήθελαν να συνεργαστούν με τον Μάραβιτς ήταν ο Ρεντ Άουερμπαχ, ο αργότερα προπονητής του στους Μπόστον Σέλτικς. Ο Άουερμπαχ, εκείνη την εποχή, είχε μία εκπομπή στην αμερικανική τηλεόραση, την “Red on Roundball”, στην οποία εξηγούσε κάποιους μπασκετικούς όρους και απλοποιούσε κάποιες κινήσεις. Εκεί λοιπόν είχε πάει ως καλεσμένος ο Μάραβιτς, ο οποίος έδειχνε κάποιες ασκήσεις βελτίωσης της ντρίμπλας αλλά και εξηγούσε πώς να πετύχουν τις “περίεργες” πάσες του.
Το τέλος της καριέρας και της ζωής του
Η σεζόν 1979-80 ήταν και η τελευταία στην καριέρα του στο NBA, μιας και οι πολλοί τραυματισμοί και η κακιά κατάσταση του γονάτου του, δεν του επέτρεψαν να συνεχίσει να παίζει. Μέσα σε αυτά τα δέκα χρόνια στο κορυφαίο πρωτάθλημα, ο Μάραβιτς είχε πάνω από 24 πόντους μέσο όρο, σε μία περίοδο που δεν υπήρχε η γραμμή του τρίποντου. Όπως γίνεται αντιληπτό όλα του τα καλάθια ήταν δύο πόντων και μιλάμε για έναν παίκτη που βομβάρδιζε τα αντίπαλα καλάθια. Το 1987 εισάχθηκε στο Hall of Fame του NBA, όντας ο νεότερος παίκτης που έχει πάρει αυτή την τιμή.
Το τέλος του ήταν άδικο και απροσδόκητο, μιας και “έσβησε” από ανακοπή όταν έπαιζε μπάσκετ σε ένα γυμναστήριο στην Καλιφόρνια, σε ηλίκια μόλις 40 ετών. Ωστόσο, το στίγμα του στο παγκόσμιο στερέωμα έμεινε χαραγμένο για τα καλά, καθώς στα γενέθλια του NBA για τα 50 χρόνια της λίγκας, επιλέχθηκε στην καλύτερη All-time ομάδα, το 1996.
