Πέρασαν δύο χρόνια από την τελευταία φορά που η Σοφία Σταματάκη έδωσε έναν ευρωπαϊκό αγώνα. Ήταν σε τουρνουά τριών ημερών Παγκορασίδων U14.
Φέτος, επιστρέφει σε άλλο επίπεδο, αλλά όχι σε ένα Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα όπως θα ήταν υπό κανονικές συνθήκες, αλλά σε ένα European Challenger, σε μια χρονιά προσαρμογής και για τη FIBA και για τις «μικρές» εθνικές ομάδες μέσα από αυτά τα μικρά τουρνουά.
«Ήταν διαφορετικό σίγουρα το επίπεδο», τονίζει η Σταματάκη για τον αγώνα με τη Γερμανία και προσθέτει: «Δεν έχουν καμία σχέση οι αθλήτριες εδώ, ακόμη και σε αυτές τις ηλικίες. Είναι πιο αθλητικές, πιο εύστοχες, παίζεται καλύτερο μπάσκετ κι αυτό ήταν κάτι που το καταλάβαμε όλες. Ακόμη και τα κορίτσια που δεν είχαν καθόλου εμπειρία από ευρωπαϊκούς αγώνες».
Απέναντι στη Γερμανία στοίχισε το κακό ξεκίνημα της ομάδας: «Κάναμε ένα πολύ καλό τρίλεπτο στην αρχή. Δεν ξεκινήσαμε καλά. Η Γερμανία έβαλε κάποια σουτ και έφτασε σε κάποια εύκολα καλάθια. Εμείς «ξυπνήσαμε» στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά ήταν λίγο αργά για να κάνουμε και την ανατροπή».
Οι παίκτριες της Εθνικής Κορασίδων έμειναν ουσιαστικά χωρίς αγωνιστική δράση για μία διετία: «Κάποιες έπαιξαν λίγο στο Πανελλήνιο, αλλά κάποιες ούτε κι εκεί. Είχαμε λίγες μέρες προετοιμασίας. Αρχίσαμε όμως ήδη μέσα στον αγώνα να «βρισκόμαστε». Δυστυχώς ήμασταν και πολύ άστοχες. Μπορεί να ήταν και η… μέρα που λένε. Ελπίζουμε πως με τη Βουλγαρία θα πάνε καλύτερα τα πράγματα».
Η Σταματάκη σκέφτεται τον σημερινό (10/8, 14:30) αγώνα με τη Βουλγαρία και την Εθνική Κορασίδων, αλλά δεν είναι το μόνο που έχει στο μυαλό της και η ίδια και οι συμπαίκτριές της: «Είναι πολύ στη σκέψη μας και στις συζητήσεις μας τα όσα γίνονται στην Ελλάδα. Μιλάμε με τις οικογένειές μας, μας ενημερώνουν και αυτοί για το τι γίνεται… Είναι κάτι που βρίσκεται στο μυαλό μας».
Καλέντζου: “Πολύτιμες εικόνες”
Η Εθνική Κορασίδων ηττήθηκε στην πρεμιέρα του European Challenger από τη Γερμανία σε ένα τουρνουά και σε έναν αγώνα που έγιναν υπό… ειδικές συνθήκες. Το τουρνουά γίνεται σε φούσκα εξαιτίας του κορονοϊού, ενώ η πανδημία έχει κρατήσει τα κορίτσια της Εθνικής σχεδόν δύο χρόνια χωρίς αγώνες. Η Δήμητρα Καλέντζου, συνεργάτης του Δημήτρη Μπακογεώργου στον πάγκο της Εθνικής Ομάδας, μίλησε για την πρεμιέρα στο Ελσίνκι και το στόχο που έχει αυτή η συμμετοχή στο τουρνουά.
«Ήταν μια περίεργη πρεμιέρα, από την άποψη ότι ξεκινήσαμε με ένα παιχνίδι με έναν άγνωστο αντίπαλο, καθώς εξαιτίας του κορονοϊού υπήρχε μια αποχή δύο ετών από τα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα, δεν υπήρχε εικόνα και δεν έγιναν παρά ελάχιστα φιλικά από τις ομάδες. Επιπλέον , είχαμε μία πολύ μικρή χρονικά προετοιμασία και είμαστε εδώ με μια ομάδα ουσιαστικά καινούρια. Τα κορίτσια είχαν διάθεση, πολύ μεγάλη, να αγωνιστούν, αλλά δεν ήμασταν καλοί στο πρώτο δεκάλεπτο σε πολλούς τομείς.
Στα τρία επόμενα δεκάλεπτα βελτιωθήκαμε πάρα πολύ, κάτι που φαίνεται και από τα επιμέρους σκορ. Βελτιώσαμε την εικόνα μας και για μια ομάδα κορασίδων είχαμε μικρό αριθμό λαθών, μόλις 11, αλλά από την άλλη κάκιστο ποσοστό στην ευστοχία με 22% στα δίποντα με σουτ τα οποία τα περισσότερα ήταν καλά και ανοιχτά. Οι αριθμοί δεν κάνουν λάθος συνήθως στο μπάσκετ. Οδηγήσαμε τον αντίπαλό μας σε 26 λάθη, αλλά δυστυχώς δεν εκμεταλλευτήκαμε ούτε τα μισά από αυτά. Μόνο αυτό να ήταν διαφορετικό θα μιλούσαμε και για διαφορετικό σκορ. Δεν θα πω πως θα ήταν άλλος ο νικητής, αλλά θα ήταν άλλο το σκορ».
Η Ελλάδα έχει ταξιδέψει στο Ελσίνκι με έξι αθλήτριες που είναι 15 χρονών και μία που είναι 14 και ο στόχος της είναι ξεκάθαρα η συνέχεια και η επόμενη μεγάλη διοργάνωση, αν όλα εξελιχθούν καλά με τον κορονοϊό. Περισσότερα από τα μισά κορίτσια που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στην ομάδα, θα μπορούσαν να βρίσκονται και του χρόνου στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα U16: «Όλα τα παιχνίδια που κάνουμε εδώ είναι μεγάλο μάθημα για όλες. Θα είναι πιο προετοιμασμένες για το αύριο, βλέπουν ότι το μπάσκετ είναι διαφορετικό σε αυτό το επίπεδο από αυτό που έχουν δει και βιώσει ως τώρα. Θα μπορούσε να πει κανείς πως δημιουργείται μια… μαγιά για του χρόνου, τα παιδιά παίρνουν εικόνες και κάποια από αυτά θα είναι και του χρόνου στην Εθνική Ομάδα, στην κανονική τους πια ηλικία με περισσότερες παραστάσεις και πολύτιμες εικόνες».
