Η 18χρονη Σταυρούλα Παπαδάκη “μετακομίζει” απ’ την ομάδα του Ο.Α. Χανίων στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ με υποτροφία, ώστε να συνδυάσει τις σπουδές της με το μπάσκετ!
Mε αφορμή αυτό το γεγονός “φιλοξενήθηκε” στην εκπομπή του ΕΟΚ Web Radio “Woman to woman” με τη Μαριάνα Αξιοπούλου και την Εβίνα Μάλτση, μιλώντας για τα συναισθήματα και τις σκέψεις της σχετικά με το νέο “άλμα” στη ζωή της.
Αναλυτικά όσα είπε:
Για τα «βήματα» που ακολούθησε για να πάρει την υποτροφία: «Είναι κάτι που προσπαθούσα περίπου 1 χρόνο. Συνεργάστηκα με κάποιους ανθρώπους που με βοήθησαν πάρα πολύ στο να έρθω σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο. Από ‘κει και πέρα, μίλησα με τους προπονητές του Πανεπιστημίου, έγιναν κάποιες συζητήσεις, μιλούσαμε επί μήνες. Είχα την αίτησή μου έτοιμη από Γενάρη, απλώς περίμενα το δικό τους «ΟΚ» για να την υποβάλω. Την υπέβαλα πριν λίγο καιρό, έγινε δεκτή και έτσι πήγα».
Για το πόσα χρόνια σκεφτόταν κάτι τέτοιο: «Το ψάχνω από αρκετά μικρή ηλικία. Απ’ το γυμνάσιο σκεφτόμουν να το κάνω, χωρίς να ‘μαι πολύ σίγουρη πώς θέλω να τα συνδυάσω. Όσο μεγάλωνα και έβλεπα τις κοντινές μου ηλικιακά κοπέλες να το κάνουν, παροτρύνθηκα να το «κυνηγήσω» περισσότερο. Το ψάχνω αρκετά χρόνια δηλαδή».
Για την πολύ καλή της εμφάνιση στον ημιτελικό Κυπέλλου με την Ελευθερία Μοσχάτου: «Είδα ότι δεν ήμασταν τόσο συγκεντρωμένες στο παιχνίδι και αυτό με ενόχλησε γιατί είχαμε βρεθεί εναντίον της Ελευθερίας πολλές φορές φέτος και τις είχαμε κερδίσει όλες. Οπότε το πήρα λίγο προσωπικά, δε μου αρέσει καθόλου να χάνω. Ήθελα να κάνω ό,τι καλύτερο περνούσε απ’ το χέρι μου για να κερδίσουμε και αυτό με πείσμωσε πιο πολύ. Όταν χάσαμε στεναχωρήθηκα πάρα πολύ, θα ‘θελα πολύ να περάσουμε στον τελικό. Ήταν μια πολύ ξεχωριστή εμπειρία για όλους και για τα Χανιά, αλλά έτσι είναι το παιχνίδι».
Για το πόσο τη βοήθησε η φετινή της χρονιά: «Φέτος ήταν η πρώτη μου χρονιά που πήρα τόσο χρόνο συμμετοχής στο πρωτάθλημα των γυναικών. Ειδικά με 4 αντί για 3 ξένες πιστεύω πως το επίπεδο ανταγωνισμού ήταν μεγαλύτερο από άλλες χρονιές. Σίγουρα συνέβαλε στο να προετοιμαστώ περισσότερο και αγωνιστικά και ψυχολογικά».