Έπειτα από 19 χρόνια η Ζαλγκίρις Κάουνας επιστρέφει σε Final 4 αφού έκανε το 3-1 επί του Ολυμπιακού, ο οποίος “έπεσε” παλεύοντας μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο.
Όσο κι αν όλη η Ευρώπη παραμιλάει φέτος με την ομάδα-πρότυπο που έχει δημιουργήσει ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, οφείλουμε να τονίσουμε ότι ο Ολυμπιακός πληγώθηκε κατάφορα από το κακό timing που του έτυχαν οι απανωτοί τραυματισμοί.
Από τα τέλη Μαρτίου ειδικά, αντιμετώπισε τεράστια προβλήματα με διαρκείς απουσίες βασικών του στελεχών και δεν είναι τυχαίο που έχασε τελικά τους πέντε από τους έξι τελευταίους αγώνες του στη Euroleague.
Δύο στο τέλος της κανονικής περιόδου από Μάλαγα και Ζαλγκίρις και τους τρεις στα play offs.
Ο Γιώργος Πρίντεζης δεν μπορούσε πια να παίξει στον αγώνα της Πέμπτης, ενώ ο Μιλουτίνοβ, άντεξε 11 λεπτά και 12 δευτερόλεπτα. Ο προπονητής του Ολυμπιακού προσπάθησε να ποντάρει στους πιο υγιείς παίκτες, στο Game 4, ανεξάρτητα από το εάν ταίριαζαν τα σχήματα, ο Στρέλνιεκς με τον Γουίλτζερ βοήθησαν επιθετικά, αλλά όπως και στον τρίτο αγώνα, το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν στην άμυνα.
Σε αντίθεση όμως με το Game 3, το πρόβλημα βρισκόταν έξω, στην περιφέρεια. Η Ζαλγκίρις πρόλαβε να βάλει σε 4,5 λεπτά όσα (4) τρίποντα είχε βάλει σε ολόκληρο τον τρίτο αγώνα!
Είχε 5/9 στην πρώτη περίοδο, 3/5 στη δεύτερη και 5/10 στο δεύτερο μισό του αγώνα. Έτσι ο Ολυμπιακός βρέθηκε να κυνηγά από νωρίς το σκορ, αφού στο ημίχρονο το σκορ ήταν 51-37.
Ήταν το χειρότερο αμυντικά ημίχρονο του Ολυμπιακού στη διοργάνωση! Αλλά πως να μην είναι όταν η Ζαλγκίρις από το 10 έως το 16,5 που ξέφυγε 46-29 είχε 9/11 σουτ (7/8 διπ., 2/3 τριπ) με τον Εντγκάρας Ουλάνοβας να κάνει το παιχνίδι της ζωής του με 20 πόντους σε 22 λεπτά ενώ είχε φετινό μέσο όρο 7 πόντους!
Σκεφτείτε ότι 50 πόντους σε ημίχρονο, ο Ολυμπιακός δέχτηκε από την Μπαρτσελόνα (63-90 στο ΣΕΦ), από την Μπασκόνια (54-86 στη Βιτόρια) και 49 από τη Χίμκι (54-82 στη Μόσχα) στις τρεις πιο βαριές του ήττες στη σεζόν.
Και στον τέταρτο αγώνα του Κάουνας, δέχτηκε 51 στο πρώτο και 50 στο δεύτερο ημίχρονο, για το τελικό 101-91, αν και το μεγάλο πρόβλημα ήταν το πρώτο μισό, αφού στο τέλος οι υπερβολικές βολές αύξησαν το ενεργητικό της Ζαλγκίρις και το παθητικό του Ολυμπιακού.
Τελικά αποδείχθηκε άλυτο πρόβλημα η έλειψη δυνάμεων κι ενέργειας καθώς εκεί οφείλεται ξεκάθαρα η αμυντική αδυναμία του Ολυμπιακού, ανεξάρτητα, επαναλαμβάνουμε από την εξαιρετική δουλειά που κάνει στο παρκέ η Ζαλγκίρις για να βρει την ορθότερη επιλογή σε κάθε επίθεση.
Τουλάχιστον ο Ολυμπιακός δεν άφησε το παιχνίδι να του φύγει τελείως, όταν η τρίτη περίοδος έληξε με 78-56, πάλεψε μέχρι τέλος για να τιμήσει την προσπάθεια όλης της χρονιάς, κι αν δεν δινόταν το τουλάχιστον υπερβολικό αντιαθλητικό φάουλ στον Παπανικολάου που προκάλεσε και την αποβολή του, η διαφορά θα ήταν ακόμη μικρότερη αφού δόθηκε στο 93-86 με 40 δεύτερα για το τέλος.
Για τον Ολυμπιακό ήταν η ολοκλήρωση της σεζόν στη Euroleague, που αφήνει πίκρα γιατί άλλη εικόνα είχε ο Ολυμπιακός μέχρι τις 15 Μαρτίου κι άλλη τον τελευταίο μήνα που κρίθηκαν όλα.
Για τη Ζαλγκίρις ήταν η εκπλήρωση ενός ονείρου. Από το 1999 και τη φοβερή ομάδα του Γιόνας Καζλάουσκας με τους Τάιους Έντνι, Άντονι Μπούι, Σαούλιους Στομπέργκας, τα αδέλφια Ζουκάουσκας και τον Τσέχο Γίρι -Τζορτζ- Ζίντεκ, είχε να κάνει τόσο ψηλή πτήση η λιθουανική ομάδα! Τότε μάλιστα κατέκτησε το Ευρωπαϊκό στον τελικό του Μονάχου με αντίπαλο την Κίντερ Μπολόνια, ενώ στον ημιτελικό είχε αποκλείσει τον Ολυμπιακό.
Ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους με δάκρυα στα μάτια γνωρίζει στιγμές… Ομπράντοβιτς στα νιάτα του, και περιμένει πλέον να μάθει τον αντίπαλό του στο Βελιγράδι, που θα προκύψει από τον νικητή του Φενέρμπαχτσε-Μπασκόνια.
