Το «Rebound» είναι το πρότυπο κέντρο φυσικοθεραπείας και αποκατάστασης με έδρα τη Νέα Φιλαδέλφεια και οι ιδρυτές του, Ριχάρδος Καμπόσος και Σοφοκλής Συμεωνίδης μιλούν στο allstarbasket.gr για την προσπάθειά τους να πετύχουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα με τον πιο σύγχρονο εξοπλισμό.
Κάθε πόνος ή τραυματισμός είναι μια πτώση και η φυσικοθεραπεία αποτελεί το ταξίδι προς την ανάκαμψη. Αυτό, ακριβώς, είναι το μότο στο οποίο στηρίζεται το «Rebound». Πρόκειται για το πρότυπο κέντρο φυσικοθεραπείας και αποκατάστασης με τις υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις που λειτουργεί τις τελευταίες εβδομάδες στη Νέα Φιλαδέλφεια (Περισσού 159), αποτελώντας τη νέα πρόταση σε έναν τομέα που στηρίζεται στην αμοιβαία εμπιστοσύνη, την ιδιωτικότητα, την υπομονή, τις διαπροσωπικές σχέσεις και τον σεβασμό στις ανάγκες του καθενός.
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗ
Οι ιδρυτές του «Rebound», Ριχάρδος Καμπόσος και Σοφοκλής Συμεωνίδης μιλούν στο allstarbasket.gr για το νέο εγχείρημά τους, έχοντας ως μεγάλη πρόκληση να σταθούν αρωγοί στην προσπάθεια για ανάκαμψη από κάθε μορφής τραυματισμό ή πάθηση, αλλά και στην επίτευξη κορυφαίων επιδόσεων σε αθλητικό και καθημερινό επίπεδο.
Αρχικώς, πείτε μας μερικά πράγματα για το background σας. Ποια είναι η σχέση σας με τη φυσικοθεραπεία και πώς προέκυψε αυτή η σύμπραξη;
Ριχάρδος: «Μπήκα στον χώρο του μπάσκετ το 2015, όταν αποφοίτησα και αμέσως εντάχθηκα στο επιτελείο της ΑΕΚ με προπονητή τον Ντράγκαν Σάκοτα και παίκτες όπως ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης και ο Δημήτρης Μαυροειδής. Τότε μάλιστα η ομάδα αγωνιζόταν στο EuroCup. Έμεινα στην “Ένωση” για τρία χρόνια και σε αυτό το διάστημα έζησα την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας και του Basketball Champions League. Σε αυτή την τριετία συνεργάστηκα με τον Σωτήρη Μανωλόπουλο, με τον οποίο δουλέψαμε μαζί τα επόμενα δύο χρόνια στον Ήφαιστο Λήμνου.
Στη συνέχεια εργάστηκα για έναν χρόνο στον Ιωνικό Νίκαιας και ακολούθως βρέθηκα στη EuroLeague με την Ούνικς Καζάν. Το καλοκαίρι του 2022 δούλεψα στην Εθνική Ρουμανίας U16 με κόουτς τον Μανώλη Παπαμακάριο και μετά επέστρεψα στην ΑΕΚ όπου έμεινα για έναν χρόνο. Αυτή ήταν ουσιαστικά η διαδρομή μου στο μπάσκετ. Αποχώρησα πέρσι από την ΑΕΚ για να ρίξω όλο το βάρος στο Rebound».
Σοφοκλής: «Κατ’ αρχάς, με τον Ριχάρδο είμαστε φίλοι και… συνοδοιπόροι από τα χρόνια των σπουδών μας, έχοντας πάντα ως φιλοδοξία και όνειρο να κάνουμε κάτι μαζί επαγγελματικά. Προσωπικά, έπαιξα ποδόσφαιρο στη Β’ Εθνική με τον Εθνικό Πειραιά και έβλεπα δια ζώσης τη δουλειά του φυσικοθεραπευτή. Ήταν κάτι που με είχε γοητεύσει! Ήθελα, λοιπόν, να ασχοληθώ εναλλακτικά με την φυσικοθεραπεία, αν δεν προχωρούσα στο ποδόσφαιρο.
Εν τέλει, ακολούθησα αυτή τη διαδρομή. Τα προηγούμενα χρόνια δούλεψα σε διάφορα κέντρα αποκατάστασης, σε νοσοκομεία και αθλητικούς χώρους. Ασχολήθηκα επίσης με αθλητές στο κομμάτι του crossfit και του μπάσκετ. Έχω παρακολουθήσει μια σειρά από σεμινάρια σχετικά με την αποκατάσταση των αθλητών και παράλληλα έχω ασχοληθεί με το pilates, τον βελονισμό και το combination taping, τη συνδυασμένη περίδεση που βοηθάει στην αποκατάσταση.
H σκέψη να συνεργαστούμε “γεννήθηκε” στα πρώτα χρόνια της γνωριμίας μας. Ήταν μια κουβέντα που τελικά πήρε σάρκα και οστά, φτιάχνοντας το Rebound και ξεκινώντας αυτό το εγχείρημα.
Το «Rebound» παραπέμπει στην μπασκετική ορολογία. Αλήθεια, πώς προέκυψε το όνομα;
Ριχάρδος: «Το Rebound πραγματώνει ουσιαστικά το όραμα που είχαμε από κοινού όσον αφορά τη φυσικοθεραπεία. Παρεμπιπτόντως, το όνομα είναι συνδυαστικό. Ήταν η περίοδος που ψάχναμε να βρούμε την ιδανική ονομασία και το λογότυπο για το κέντρο φυσικοθεραπείας και αποκατάστασης.
Στο μυαλό μας είχαμε πάντα το “23”! Για ευνόητους λόγους (γέλια). Κάποια στιγμή, λοιπόν, ο Σοφοκλής είδε ένα quote σε έναν τοίχο, το “rebound” και είπαμε “ωχ! Αυτό είναι. Εδώ είμαστε”!
Τότε αρχίσαμε να σκεφτόμαστε τι σημαίνει πραγματικά το ριμπάουντ στο μπάσκετ. Μια ομάδα που αγωνίζεται να κερδίσει τα ριμπάουντ σημαίνει ότι θέλει πολύ να κερδίσει το παιχνίδι. Είναι το στατιστικό που αποτυπώνει τη διάθεση των παικτών, το extra effort που λέμε στο μπάσκετ. Δείχνει τη μαχητικότητα και την προσπάθεια που κάνει ένας παίκτης ή μια ομάδα, ακόμα και αν χαθεί ένα σουτ, ώστε να κερδίσει κάτι από αυτό. Να παλέψει για μια δεύτερη ευκαιρία ανεξάρτητα με το ταλέντο και τις συνθήκες. Αυτό, ακριβώς, θέλουμε να πετύχουμε στο κομμάτι της αποκατάστασης. Είμαστε εδώ για να δώσουμε τη δυνατότητα σε όποιο ενδιαφέρεται να κερδίσει αυτή τη δεύτερη ευκαιρία».
Τι διαφορετικό έρχεται να δώσει το «Rebound» στο κομμάτι της φυσικοθεραπείας και της αποκατάστασης;
Σοφοκλής: «Σε πρώτο χρόνο, το Rebound είναι το “παιδί” μας. Για την ακρίβεια, είναι το σπίτι μας. Αυτό που συμφωνήσαμε εξ αρχής με τον Ριχάρδο είναι ότι θέλαμε να δημιουργήσουμε έναν χώρο που θα βγάζει μια ζεστασιά και μια οικειότητα σε όποιον απευθυνθεί σε εμάς. Γιατί όταν κάποιος φτάσει σε εμάς, σημαίνει ότι δίνει τον αγώνα του για να επιστρέψει μετά από έναν τραυματισμό ή κάποια μυοσκελετική πάθηση. Είναι πολύ σημαντικό, λοιπόν, να βρεθεί σε ένα μέρος που θα νιώθει άνετα σε αυτή τη διαδικασία.
Έτσι θέσαμε ως προτεραιότητα να δημιουργήσουμε έναν χώρο που θα εκφράζει την προσωπικότητά μας και ακολούθως θα ανταποκρίνεται στη δουλειά και στις υπηρεσίες που παρέχουμε ως πρότυπο κέντρο φυσικοθεραπείας. Έτσι, ακριβώς, ξεκίνησε αυτή η ιδέα. Έχουμε επιμεληθεί την παραμικρή λεπτομέρεια προκειμένου ο χώρος να φέρει τη σφραγίδα και την υπογραφή μας στο 100%!
Από ‘κει και πέρα, κοιτάξαμε να εξοπλίσουμε το κέντρο ώστε να έχουμε στη διάθεσή μας τα καλύτερα “εργαλεία” πάνω στη δουλειά. Κάναμε μια σημαντική επένδυση για να παρέχουμε εξατομικευμένη φροντίδα στους αθλητές και γενικά σε όποιον ζητήσει τη βοήθειά μας».
Να ξεκαθαρίσουμε, λοιπόν, ότι δεν απευθύνεστε μόνο σε αθλητές, σωστά;
Σοφοκλής: «Στο Rebound έχουμε ως γνώμονα να αντιμετωπίζουμε όλους όσοι απευθύνονται σε εμάς σαν να πρόκειται για αθλητές κορυφαίου επιπέδου. Σίγουρα ο καθένας έχει διαφορετικές ανάγκες όμως σε κάθε περίπτωση, προτεραιότητά μας αποτελεί να βοηθάμε άπαντες να γυρίσουν στην καθημερινότητά τους ακολουθώντας τη σωστή διαδικασία. Από την πλευρά μας κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για τον καθένα ώστε να επανέλθει άμεσα στις δραστηριότητές του, βήμα-βήμα και με τη σωστή καθοδήγηση. Κοιτάμε να δώσουμε το 1.000%. Έχουμε κι εμείς το άγχος και την ανάγκη να δώσουμε ό,τι έχουμε και δεν έχουμε σε όποιον ζητήσει τα βοήθειά μας ώστε να μπορέσει να αποδώσει τα μέγιστα».
Πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του φυσικοθεραπευτή; Παίρνει τα credits που του αξίζουν;
Ριχάρδος: «Οι φυσικοθεραπευτές είναι οι αφανείς ήρωες. Στην κοινωνία, στις ομάδες, παντού! Είναι εκείνοι που θα πιάσουν κάτι… ραγισμένο και θα το φροντίσουν ώστε να βγάλουν από μέσα του ό,τι έχει να δώσει! Βλέποντας τη μεγάλη εικόνα, πιστεύω ότι το επίπεδο της φυσικοθεραπείας στην Ελλάδα είναι πολύ υψηλό τα τελευταία χρόνια. Η παραπάνω διαπίστωση επιβεβαιώνεται από την παρουσία των Ελλήνων φυσικοθεραπευτών στο εξωτερικό, όχι μόνο στο μπάσκετ αλλά στον στίβο, στο ποδόσφαιρο, στο βόλεϊ και στο χάντμπολ.
Η χώρα μας έχει μεγάλη παράδοση σε αυτόν τον τομέα. Το διαπίστωσα από πρώτο χέρι όταν δούλεψα στη Ρωσία όπου οι πιο πολλές ομάδες είχαν Έλληνες φυσικοθεραπευτές. Έχει γίνει πολύ σοβαρή δουλειά και νομίζω ότι σιγά-σιγά το αντιλαμβάνεται καλύτερα ο κόσμος. Ειδικά μετά τον Covid, που έβαλε τον αθλητισμό περισσότερο στη ζωή του και άρχισε να βλέπει σταδιακά τα οφέλη της φυσικοθεραπείας».
Σε ποιές αρχές στηρίζεται το δικό σας εγχείρημα;
Ριχάρδος: «Στο Rebound κινούμαστε πάνω σε δύο βασικούς πυλώνες. Στο athletic recovery και στο athletic development, το οποίο… ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή! Σε αυτή την περίπτωση παίρνω έναν άνθρωπο, έναν αθλητή, ένα παιδί, οποιονδήποτε και προσπαθώ να “χτίσω” γύρω του. Τι μπορεί να κάνει αυτός; Που μπορεί να φτάσει; Θα τον βοηθήσω, λοιπόν, να φτάσει στο πιο υψηλό επίπεδο με τους λιγότερους τραυματισμούς. Προσπαθούμε να “θωρακίσουμε” τους αθλητές και όλους όσοι απευθύνονται σε εμάς. Δεν έχει σημασία αν είσαι αθλητής ή όχι. Ο καθένας μας έχει ανάγκες που πρέπει να καλύψει. Αν για παράδειγμα σε πονάει ο αυχένας ή η μέση σου, πώς θα αποδώσεις καλά στη δουλειά σου; Το κομμάτι του athletic development είναι αυτό που μας έχει γοητεύσει πάρα πολύ»!
Πόσο σημαντική είναι η εμπιστοσύνη και η ιδιωτικότητα σε αυτές τις περιπτώσεις;
Ριχάρδος: «Η εμπιστοσύνη είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας σε αυτή τη σχέση. Το να κερδίσεις, για παράδειγμα, την εμπιστοσύνη ενός αθλητή έχει να κάνει με το τι είσαι διατεθειμένος να του προσφέρεις.
Να μην κοιτάς, δηλαδή, τι έχεις να πάρεις από αυτόν. Αλλά να προσπαθείς να του δώσεις τα πάντα! Ο αθλητής ήταν κάποτε ένα παιδί που κυνηγούσε μια μπάλα και έκανε όνειρα. Στα μάτια του βλέπω αυτό το παιδί. Προσπαθώ να το αγκαλιάσω και να του δώσω ό,τι έχω ώστε να μπορέσει να κάνει πραγματικότητα τα όνειρά του, δίχως εγώ να έχω κάποιο κέρδος από αυτό.
Παράλληλα, δίνουμε μεγάλη έμφαση στο κομμάτι της ιδιωτικότητας προκειμένου αυτός που θα έρθει σε εμάς να νιώθει άνετα και οικεία. Να απευθύνεται σε εμάς με τη λογική “πάω στους φίλους μου να ηρεμήσω, να κουβεντιάσω, να πω το πρόβλημά μου, να κάτσουμε να τα πούμε, να με βοηθήσουν και να φύγω ήρεμος, με καθαρό μυαλό”. Η ιδιωτικότητα και η εμπιστοσύνη είναι τα δυο πράγματα που εκτιμούν οι αθλητές. Θέλουν να είσαι δίπλα τους και να ξέρουν πως ό,τι σου πουν θα μείνει εδώ. Πίσω από κλειστές πόρτες! Έχουμε χτίσει πάνω σε αυτό».
Θυμάσαι κάποια ιδιαίτερα περιστατικά από τον χώρο του μπάσκετ που σε έχουν σημαδέψει και συνεχίζεις να κουβαλάς μέσα σου;
Ριχάρδος: «Η ψυχολογία ενός αθλητή είναι πολύ εύθραυστη! Είναι αλήθεια ότι μου έρχονται πολλές εικόνες στο μυαλό… Για παράδειγμα, ήμουν ακόμη στο σταφ της Ούνικς Καζάν και ένας παίκτης μας τραυματίστηκε στον αγώνα με την Μπαρτσελόνα στο Palau Blaugrana. Θυμάμαι πως είχαμε μπροστά μας το ματς με τη Ζενίτ στην Αγία Πετρούπολη για τη VTB League και μετά παίζαμε εντός με την Εφές.
Στο μεταξύ, περνούσαμε άπειρες ώρες στα ταξίδια. Εν προκειμένω, το πρόγραμμα ήταν Καζάν – Καλίνινγκραντ, Καλίνινγκραντ – Βαρκελώνη και το αντίστροφο. Ο χρόνος που είχαμε στη διάθεσή μας ήταν ελάχιστος. Ξεκινήσαμε, λοιπόν, τη θεραπεία στο αεροπλάνο!
Μπήκαμε στη διαδικασία να κάνουμε πράγματα στην πτήση για να κερδίσουμε χρόνο. Ο παίκτης δεν ήρθε στο ματς με τη Ζενίτ όμως αγωνίστηκε με την Εφές. Η πίεση ήταν μεγάλη, κρίνονταν τόσα πολλά σε εκείνο το ματς και τελικά κερδίσαμε! Ήταν έτοιμος, μπήκε μέσα, έπαιξε και πήραμε τη νίκη.
Επίσης, στην πρώτη μου χρονιά στην ΑΕΚ, το 2015, είχα να κάνω με ένα παιδί που ταλαιπωρήθηκε πολύ από επανατραυματισμούς. Ήταν η πρώτη φορά που βίωσα τη συναισθηματική έκρηξη ενός παίκτη. Έκανε το… μπαμ! “Έσπασε”. Είδα στο πρόσωπό του την απελπισία.
Θυμάμαι ότι ήμασταν μόνοι μας στο φυσικοθεραπευτήριο και είχε αγανακτήσει! Είχα μπροστά μου έναν άνθρωπο που λύγισε. Γιατί ουσιαστικά εκείνη τη στιγμή κρίνεται η δουλειά του, το μέλλον του, ο μισθός του και η καριέρα του.
Πράγματα, δηλαδή που μπορούν να επηρεάσουν κάποιον αθλητή συναισθηματικά. Τότε ήταν που είπα όχι! Πρέπει να ασχοληθούμε με αυτά τα παιδιά, πρέπει να τα αγκαλιάσουμε, να υπάρχει κάποιος μέσα στην ομάδα που θα δουλεύει 24/7 ώστε να μπορέσουν κάποια στιγμή να επιστρέψουν και να παίξουν ξανά. Αυτό μου έκανε “κλικ” και με έκανε να καταλάβω πόσο σημαντικό είναι το κομμάτι της ψυχολογίας».
Πώς αντιμετωπίζετε εκείνες τις περιπτώσεις που κάποιος βιάζεται να επιστρέψει, δίχως να δείχνει υπομονή στη διαδικασία;
Σοφοκλής: «Σίγουρα όλοι ανυπομονούν να επανέλθουν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Εμείς από την πλευρά μας έχουμε τη μεγάλη ευθύνη ώστε η επιστροφή να γίνει με ασφάλεια. Πρέπει να αξιολογήσουμε την κατάσταση και να μιλάμε κάθε φορά με λογική και ρεαλισμό. Να πούμε, δηλαδή, ότι “ξέρεις κάτι; Τα δεδομένα είναι αυτά. Αν βιαστείς, μπορεί να κάνεις ένα βήμα μπροστά και δυο βήματα πίσω”.
Το κύριο μέλημα σε οτιδήποτε λέμε ή κάνουμε είναι να υπάρχει λογική και ασφάλεια. Από ‘κει και πέρα, όταν έχεις καλλιεργήσει την εμπιστοσύνη, θα σε ακούσει ο άλλος. Και όσο ανυπόμονος και αν είναι, όσο και αν θέλει να παίξει… αύριο, θα πάμε σύμφωνα με το πλάνο. Όταν κάτι δουλεύει σύμφωνα με το πλάνο, κατά πάσα πιθανότητα θα πάει καλά».
Συνοψίζοντας, τι μήνυμα θέλετε να στείλετε μέσω του «Rebound»;
Ριχάρδος: «Πάντα είχαμε τη φιλοδοξία να φτιάξουμε ένα κέντρο φυσικοθεραπείας και αποκατάστασης που θα ανταποκρίνεται στα υψηλότερα επίπεδα.
Με τον Σοφοκλή που είναι χρόνια κολλητός μου έχουμε χτίσει αυτή τη σχέση πάνω σε γερά θεμέλια. Μια σχέση που ξεκινάει με τη στάση μας απέναντι στους αθλητές και τον κόσμο που απευθύνεται σε εμάς. Θέλουμε να πούμε τη δική μας ιστορία. Να στείλουμε μήνυμα στον κόσμο ότι πρέπει να αγαπάει την ομάδα του.
Να είναι δίπλα στον παίκτη επειδή ακριβώς ο φίλαθλος δεν γνωρίζει τι μπορεί να έχει τραβήξει για να φτάσει ως εκεί. Θέλει αγάπη. Πολλή αγάπη, στήριξη και πίστη. Αυτοί είναι οι πυλώνες στους οποίους στηρίχθηκε το Rebound. Θα αγαπήσω αυτό που κάνω σαν να είναι το μεγαλύτερο πράγμα του κόσμου! Αν αγαπήσουμε την ομάδα και τη δουλειά μας, τοτε μόνο μπορούμε να τη δούμε να ανεβαίνει και να εξελίσσεται φτάνοντας σε επίπεδα που ίσως δεν έχουμε φανταστεί».
Facebook
rebound_physio_ath
https://www.facebook.com/rebound.physio.ath
rebound_physio_ath
https://www.instagram.com/rebound_physio_ath/
