Μεγάλη συνέντευξη του ιδιοκτήτη της ΚΑΕ ΑΕΚ, Μάκη Αγγελόπουλος φιλοξενεί το ΒΗΜΑ που κυκλοφορεί σήμερα Κυριακή (24/02).
Στον απόηχο της κατάκτησης του Διηπειρωτικού Κυπέλλου, τρίτου Κυπέλλου σε ημερολογιακό διάστημα ενός έτους από την ΑΕΚ, ο Μάκης Αγγελόπουλος, μιλά για το όραμά του για την ΑΕΚ, γατί την ανέλαβε, τα συναισθήματά του στις μεγάλες στιγμές, ποιο τρόπαιο ξεχωρίζει, αλλά και την αγωνία του για το μέλλον του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Παράλληλα δεν διστάζει να πει “ας φύγει ο Ολυμπιακός” με αφορμή το ενδεχόμενο που φέρονται να σκέπτονται στην ΚΑΕ Ολυμπιακός.
Αναλυτικά όσα είπε ο Μάκης Αγγελόπουλος στο ΒΗΜΑ.
Για τις κούπες: “Δεν είναι απαραίτητα κούπα… Όχι ότι δεν θέλουμε να ξαναπάρουμε το BCL, προς Θεού, αλλά ένα από τα μεγάλα στοιχήματα που βάλαμε όταν αναλάβαμε την ΑΕΚ και το οποίο δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα, είναι η έδρα της ομάδας, να αποκτήσει το δικό της σπίτι και αυτό θα είναι ένας τίτλος. Ελπίζουμε ο κόσμος να έρθει μαζικά κοντά μας, γιατί στο εξωτερικό όταν παίζουμε, οι γηπεδούχοι κάνουν sold out για να δουν την πρωταθλήτρια Ευρώπης”.
Για τον Ντράγκαν Σάκοτα και το τάιμ άουτ που πήρε ο Λούκα Μπάνκι στον Τελικό του Διηπειρωτικού, για να τον τιμήσει:
“Ναι, αυτό του Ντράγκαν Σάκοτα, του πλέον εμβληματικού τεχνικού στην ιστορία μας, με κατακτήσεις όλων των τίτλων, πρωταθλήματος, Κυπέλλου και Ευρωπαϊκού. Αυτό δείχνει πόσο έχει δεθεί με την ομάδα ο κόουτς, ήταν μία μεγάλη κίνηση.
Γενικά, ζήσαμε όμορφες στιγμές και στη Βραζιλία, αν και η ατμόσφαιρα ήταν πολύ συγκινητική, καθώς οι άνθρωποι της Φλαμένγκο είχαν χάσει δέκα παιδιά από τις ακαδημίες στη φωτιά που ξέσπασε στο προπονητικό τους κέντρο”.
Για το πιο δύσκολο τρόπαιο:
“Μπορεί το BCL και το Διηπειρωτικό να είχαν μεγαλύτερη λάμψη, αλλά ο πιο δύσκολος τίτλος μας ήταν το Κύπελλο.
Σπάσαμε ένα δίπολο Παναθηναϊκού – Ολυμπιακού από το 2004 στο Κύπελλο. Όπως είχαμε κάνει και το 2002 με το πρωτάθλημα. Και νικώντας τον έναν στον ημιτελικό και τον άλλο στον τελικό.
Δεν θα ξεχάσω σε ένα γήπεδο κυρίως με μαθητές, όπου το 75% ήταν Ολυμπιακοί, στην Κρήτη, όσο πλησιάζαμε προς το τέλος και την κατάκτηση του τροπαίου, οι μικροί που υποστήριζαν την ΑΕΚ ακούγονταν όλο και πιο έντονα και ήταν πολύ λιγότεροι.
Νομίζω ότι γενικά αυτή η ομάδα φτιάχνει μία νέα γενιά ΑΕΚτζήδων και αυτό είναι επιτυχία”.
Για τις επιτυχίες της ΑΕΚ:
“Ναι, ήταν τότε που το πρωτοσκέφτηκα. Ανατρίχιαζα να ακούω στο γήπεδο της Β’ Εθνικής να φωνάζουν ΑΕΚτζήδες “και ξανά ξανά θα γίνεις Βασίλισσα”. “Πρέπει να την ξανακάνουμε Βασίλισσα”, σκέφτηκα τότε και να ‘μαστε τώρα στην κορυφή της Ευρώπης και του κόσμου. Είναι τιμή και για το ελληνικό μπάσκετ, που είναι το πλέον επιτυχημένο άθλημα στην Ελλάδα, και η ΑΕΚ, έχει φέρει τους δυο τελευταίους διεθνείς τίτλους”.
Για τον απολογισμό αυτά τα τρία – και κάτι – χρόνια, από το 2015 είχε αναλάβει ουσιαστικά την ΑΕΚ και τι θα ξεχώριζε:
“Μα, την ταινία το “1968”. Ήταν ο βασικός στόχος να αναδείξουμε την ιστορία μας.
Λαός, αλλά και ομάδα, χωρίς να θυμούνται την ιστορία τους, είναι σαν άνθρωπος χωρίς μνήμη. Η συγκίνηση στα μάτια των ανθρώπων που αποτέλεσαν τον σπόρο για την αίσθηση του ελληνικού μπάσκετ ήταν η μεγαλύτερη επιβράβευση.
Παράλληλα, η αγωνιστική πορεία της ομάδας και το παιδομάζωμα που θα βλέπετε να αποδίδει καρπούς χρόνο με το χρόνο.
Και απομένει το στοίχημα με το γήπεδο, αλλά τρώγοντας έρχεται η όρεξη, οπότε συνεχίζουμε πιο δυνατοί πάντα ως ομάδα, ως οικογένεια ο καθένας από το πόστο του”.
Για το πρωτάθλημα, την Euroleague και τον Ολυμπιακό:
“Η απόλυτη παράνοια, πρόκειται για στρέβλωση και ξεκάθαρα αθέμιτο ανταγωνισμό. Να αποφασίζει σχεδόν το 1% δηλαδή. 11 ομάδες, για 650 ομάδες σε όλη την Ευρώπη. Φανταστείτε η UEFA να μην επέτρεπε στη Λέστερ να παίξει στο Champions League… Αν είναι δυνατόν! Το μπάσκετ είναι φτωχό άθλημα για να είναι διχασμένο, δεν έχει την πολυτέλεια να “πετάει” και να χωρίζει χορηγούς.
Πρέπει άμεσα να κάτσουν όλοι σε ένα τραπέζι και να δουν το καλό του αθλήματος, και όχι μόνο. Θα πρέπει να υπάρχουν το πολύ δύο διοργανώσεις – συγκοινωνούντα δοχεία, να έχει σύνδεση το BCL με την Euroleague. Εδώ πάνε να απαξιώσουν τα εθνικά πρωταθλήματα. Βλέπουμε ομάδες, όπως ο Ολυμπιακός, τώρα, να λένε να φύγουμε. Ε, ας φύγουν να πάνε να παίζουν μόνο έξω να δούμε που θα τους βλέπουν οι χιλιάδες φίλοι τους σε όλα τα μέρη της Ελλάδας.
Στο μπάσκετ δεν μπαίνεις για να κερδίσεις, αλλά είναι διαφορετικό να ξέρεις και να έχεις ένα δεκαετές πλάνο με κάποια σταθερά έσοδα. Διαμορφώνεις ανάλογα το μπάτζετ σου. Πέρυσι, διοργανώσαμε το Final 4 σε όλους τους τομείς, πήραμε και το τρόπαιο, που έχει μεγάλο χρηματικό έπαθλο, και παρ’ όλα αυτά μπήκαμε μέσα 2,7 εκατ. ευρώ. Όμως, εδώ στην Euroleague μπαίνουν μέσα η Ρεάλ και η Φενέρ με δεκαπλάσια ποσά χασούρας ετησίως. Συνεπώς, και το σύστημα της Euroleague πάσχει”.
Για το πάθος και το μεράκι:
“Ναι, τα χρήματα δεν αρκούν για να γίνουν όλα αυτά, αν δεν υπάρχει πάθος, μεράκι, τρέλα. Το καλοκαίρι όταν ήρθε ο Λούκα Μπάνκι να μιλήσουμε μου είπε: “Δεν ξέρω αν θα συνεργαστούμε τελικά, γιατί είμαι απαιτητικός, αλλά ήρθα για να δω πώς πετύχατε σε τρία χρόνια ένα πρότζεκτ που εμείς στο εξωτερικό μας παίρνει 12-15 χρόνια! Να δω τι τρώτε και τι πίνετε”.
