"Η οπαδική βία δεν είναι κομμάτι του αθλητισμού. Είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο!"
Αυτό ήταν το μήνυμα που πέρασαν οι διεθνείς παίκτριες, Ιωάννα Δίελα (Ολυμπιακός) και Διονυσία Αλεξανδρή (Παναθηναϊκός), στους μαθητές του Ευρωπαϊκού Προτύπου – EPS Σχολείου, το οποίο επισκέφθηκαν κατόπιν πρόσκλησης της διευθύντριας της σχολικής μονάδας στον Πειραιά, κ. Διονυσίας Αλεξάκη" όπως ενημέρωσε ο ΠΣΑΚΚ, ο Πανελλήνιος σύνδεσμος αθλητών και αθλητριών του μπάσκετ.
«Αυτό που προσπαθήσαμε να παρουσιάσουμε στα παιδιά ήταν η πραγματική πλευρά του αθλητισμού», δήλωσε η Ιωάννα Δίελα.
«Τα πλεονεκτήματά του. Τις αξίες του, το πόσο συμβάλλει στην ανάπτυξη της προσωπικότητας του ατόμου και στην κοινωνικοποίηση των ανθρώπων, την ευγενή άμιλλα.
Η οπαδική βία δεν έχει καμία σχέση με τον αθλητισμό! Είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο.
Ευτυχώς, τα παιδιά ως μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου, είχαν ολοκληρωμένη άποψη για θέμα».
Από τη συζήτηση των αθλητριών με τους μαθητές -με τις δυο παίκτριες να έχουν «διπλό» ρόλο καθώς εκτός από αθλήτριες είναι και δασκάλες- δε θα μπορούσαν να λείψουν τα σοβαρά γεγονότα οπαδικής βίας που σημειώθηκαν πρόσφατα και είχαν ως αποτέλεσμα το θάνατο των Άλκη Καμπανού και Μιχάλη Κατσούρη.
Στο διάλογο μάλιστα που έγινε, οι μαθητές εξέφρασαν τις προσωπικές τους απόψεις οι οποίες «ταυτίζονταν με τις δικές μας» όπως παρατήρησε η Ιωάννα Δίελα, ενώ οι δύο παίκτριες τούς ανέφεραν τα περιστατικά που έχουν βιώσει οι ίδιες στους αγωνιστικούς χώρους.
«Είπαμε στα παιδιά πώς νιώθουμε όταν μάς βρίζουν στο γήπεδο ή πετούν αντικείμενα και ρωτήσαμε πώς θα αισθάνονταν αν βρίσκονταν στη θέση μας. Έδειξαν προβληματισμένα.
Ένα από τα παιδιά μάλιστα μάς είπε πόσο άσχημα αισθάνθηκε όταν έτυχε να βρεθεί μπροστά σ’ ένα γεγονός οπαδικής βίας κάποια από τις φορές που πήγε στο γήπεδο. Σκεφτόταν ποια θα ήταν η αντίδραση της οικογένειάς του αν το μάθαινε», είπε η Ιωάννα Δίελα και συμπλήρωσε.
«Αυτό που έχει σημασία είναι τα παιδιά να κατανοήσουν ότι οι αθλητές και οι αθλήτριες είμαστε αντίπαλοι μόνο μέσα στο γήπεδο για 40 λεπτά.
Το ότι παίζουμε σε ανταγωνιστικά σωματεία δεν σημαίνει ότι είμαστε εχθροί».
Την ίδια σημαντική επισήμανση έκανε και η Διονυσία Αλεξανδρή τονίζοντας ότι οι αθλητές έχουν επιπλέον έναν “κρίκο” που τούς ενώνει: την Εθνική ομάδα.
«Όταν μας ρώτησαν πώς νιώθουμε τις φορές που παίζουμε αντίπαλες με την Ιωάννα και ποια είναι η συμπεριφορά των φιλάθλων απέναντί μας, τούς είπα ότι αν τύχει να μπουν στη διαδικασία να τσακωθούν με έναν συμμαθητή τους για κάποιον παίκτη ή για τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό, πρώτα πρέπει να σκεφτούν ότι οι αθλήτριες είμαστε αντίπαλες μόνο μέσα στον αγωνιστικό χώρο! Να σκεφτούν ότι υπάρχει η Εθνική ομάδα που μάς ενώνει και πως έξω από το γήπεδο όλοι είμαστε φίλοι.
Πρωτίστως, όμως, όλοι είμαστε άνθρωποι. Προσπαθήσαμε να βάλουμε τα παιδιά στη δική μας θέση.
Να σκεφτούν πώς θα ένιωθαν εκείνα αν έβλεπαν ένα δικό τους συγγενικό πρόσωπο αντιμέτωπο με οπαδούς που βρίζουν και πετούν αντικείμενα. Νομίζω ότι σε αυτό το σημείο τα παιδιά προβληματίστηκαν αρκετά. Πιστεύω ότι αγγίξαμε την ψυχή τους».
Από την πλευρά της, η Διευθύντρια Γυμνασίου Πειραιά του Ευρωπαϊκού Προτύπου – EPS κ. Διονυσία Αλεξάκη, δήλωσε για στην επίσκεψη των δυο αθλητριών:
«Σε καιρούς αντιαθλητικών συμπεριφορών και κρουσμάτων οπαδικής βίας, το μήνυμα ουσιαστικής φίλαθλης παιδείας δεν μπορεί παρά να αφορά εφήβους – αυριανούς φιλάθλους και να ξεκινά από το σχολείο!
Ευχαριστούμε ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ τις διεθνείς καλαθοσφαιρίστριες Ιωάννα Δίελα και Διονυσία Αλεξανδρή, καθώς και τις εκπροσώπους των συλλόγων τους, κ. Δημητράτου Εύη και Λύμουρα Λολίτα, για την άμεση ανταπόκρισή τους στο κάλεσμα του Σχολείου μας, Ευρωπαϊκού Προτύπου – EPS, και την παρουσία των παικτριών σε όλη τη διάρκεια του μαθήματος της Γυμναστικής των τάξεων Γυμνασίου, στις αθλητικές εγκαταστάσεις Α.Ο.Φ. Πορφύρα.
Οι καλαθοσφαιρίστριες -που μεταξύ άλλων κριτηρίων επελέγησαν ως απόφοιτες παιδαγωγικών τμημάτων και ανθρωπιστικού προσανατολισμού σπουδών σε μεταπτυχιακό επίπεδο- με αθλητικό ήθος, επαγγελματισμό, μετριοπάθεια και ενθουσιασμό μετέδωσαν βιωματικά και κατά την ομιλία τους ηχηρό μήνυμα κατά της αθλητικής βίας, διεπιδρώντας με τους μικρούς μαθητές/τριες, εντός και εκτός γηπέδου.
Με όραμα να εκπαιδεύουμε μαθήτριες/τές που ανοίγουν δρόμους, η ημέρα αυτή ευαισθητοποίησης και χαράς για όλους τους συμμετέχοντες, δεν μπορεί παρά να έχει ξεχωριστή θέση ευγνωμοσύνης για την Ιωάννα και τη Διονυσία!».
