Είναι ίσως ό,τι πιο θεαματικό θα δείτε με μια μπάλα του μπάσκετ και λέγεται Slamball!
Βαρεθήκατε τα κλασικά μονά με τους φίλους σας, στα ανοικτά γήπεδα που κερδίζει εννιά στις δέκα φορές ο καλύτερος σουτέρ; Η στήλη Specialist σας έχει τη λύση να δείτε το μπάσκετ με άλλο μάτι. Όπως το βλέπει π.χ. ο Λεμπρόν, ο Ντεάντρε Τζόρνταν και οι υπόλοιποι που πετάνε πάνω από τα στεφάνια! Δεν θα σας δώσουμε ατομική προπόνηση για να καρφώνετε τις μπάλες σαν τρελοί, μην φοβάστε, απλά θα σας μυήσουμε στη νέα μπασκετική τρέλα ανά τον κόσμο. Θα σας μάθουμε Slamball!
Το Slamball δεν είναι κάτι το καινούργιο, ανακαλύφθηκε το 2001, που άλλου; Στις ΗΠΑ φυσικά, από έναν πρώην κολεγιακό παίκτη τον Mason Gordon. Μάλιστα την περίοδο 2002-03 και για δύο σεζόν υπήρχε το πρωτάθλημα Powerade Slamball που προβλήθηκε τηλεοπτικά στην τηλεόραση Spike TV. Κάπου εκεί το 2003 χάθηκαν τα ίχνη του για να γυρίσει τον Αύγουστο του 2008 ακόμα πιο δυναμικά. Πλέον γίνονται πρωταθλήματα στις ΗΠΑ, την Αυστραλία ακόμα στην Κίνα (το 2012).
Ο εξοπλισμός που χρειάζεται πέρα από το κλασικό γήπεδο με τις κανονικές διαγραμμίσεις και τις δύο μπασκέτες, είναι επιπλέον τέσσερα τραμπολίνα σε κάθε ρακέτα. Σκοπός του αθλήματος είναι φυσικά το θέαμα με καρφώματα (το λέει και η λέξη Slamball). Τα σουτ τριών πόντων έξω από τα 7,25 είναι κανονικά σουτ που μετρούν για τρεις πόντους με την διαφορά ότι η μπάλα δεν πρέπει να ακουμπήσει τίποτε άλλο, εκτός από το δυχτάκι, αν ακουμπήσει θα αρκεστήτε στον έναν πόντο. Το ίδιο ισχύει και στα καρφώματα. Αν κάποιος καρφώσει χωρίς να έχει επαφή με τη στεφάνη εκείνος, ή, η μπάλα τότε η προσπάθειά του είναι για δύο πόντους. Διαφορετικά για έναν.
Κάθε ομάδα παίζει με τέσσερις παίκτες κι άλλοι τέσσερις μπορούν αν είναι στον πάγκο. Φυσικά σε επαγγελματικά παιχνίδια slamball υπάρχουν στον πάγκο προπονητές, βοηθοί, γιατροί ακόμα και στατιστικολόγοι. Υπάρχει χρονόμετρο για κάθε επίθεση και φυσικά για την διάρκεια του κάθε αγώνα. Ο χρόνος είναι τέσσερα εξάλεπτα. Δεν υπάρχουν time out, παρά μόνο ένα για κάθε ομάδα στα τελευταία δύο λεπτά της αναμέτρησης, ενώ οι επιθέσεις για κάθε ομάδα είναι 15 δευτερόλεπτα.
Οι θέσεις στο γήπεδο για κάθε τετράδα είναι οι εξής:
Ο «handler». Ουσιαστικά είναι ο πλέι μέικερ της ομάδας. Δουλειά του είναι να τρέξει γρήγορα το γήπεδο με την μπάλα στα χέρια και να οργανώσει το υπόλοιπο σύνολο. Πρέπει να είναι καλός σουτέρ από μακρινές αποστάσεις και δεν είναι απαραίτητα τα δικά του καρφώματα, αφού πρέπει να ισορροπεί την ομάδα του σε περίπτωση άμυνας και να μένει ψηλά, στην κορυφή.
Ο «Gunner». Αυτός είναι ο βασικός σκόρερ της ομάδας. Είναι ο παίκτης στο… φτερό που πρέπει να είναι παράλληλα καλός σουτέρ, αλλά και ιδιαίτερα αθλητικός στο να τελειώνει κοντά τις φάσεις με άλματα στο τραμπολίνο. Σε κάθε ομάδα παίζουν δύο τέτοιοι.
Και τέλος ο «Stop». Παίκτης με αυξημένες αμυντικές ικανότητες. Αυτός προστατεύει ουσιαστικά το καλάθι και γνωρίζει πότε θα κάνει φάουλ αν είναι απαραίτητο. Με δεδομένο ότι δεν υπάρχουν προσπάθειες «στο κατέβασμα της μπάλας» και όλα κόβονται πρέπει να είναι δεινός μπλοκέρ.
Αυτή είναι μια κλασική διάταξη σε Slamball, φυσικά και κάθε ομάδα μπορεί να επιλέγει τα δικά της σχήματα, να παίζει με δύο χειριστές, ή δύο gunner κτλ.
Κάθε παίκτης έχει μόνο τρία φάουλ (στο τρίτο αποβάλλεται). Φυσικά υπάρχουν τεχνικές ποινές, ενώ δύο τεχνικές ποινές αυτόματα σημαίνουν αποβολή από το παιχνίδι. Βολές δεν υπάρχουν! Ο παίκτης που κέρδισε το φάουλ παίρνει θέση με τη μπάλα κοντά στο κεντρικό τραμπολίνο, ενώ ένας αμυντικός θα ξεκινήσεις από το κέντρο του γηπέδου. Με σφύριγμα του διαιτητή ο επιθετικός θα προσπαθήσει να κάνει κάρφωμα δύο πόντων (χωρίς να ακουμπήσει τη στεφάνη), ενώ ο αμυντικός θα τρέξει να κόψει τη μπάλα σε όποιο σημείο κι αν τα καταφέρει.
Τι είναι φάουλ – παραβάσεις;
- Τσεκάρισμα στην πλάτη
- Τσεκ πριν την ντρίμπλα
- Τσεκ με το σώμα πριν μπει παίκτης σε τραμπολίνο
- Αν δύο επιθετικοί ανέβουν στο ίδιο τραμπολίνο είναι επιθετικό φάουλ.
- Αν ένας παίκτης κάνει δύο άλματα στην ίδια φάση στο τραμπολίνο.
- Αν κάποιος μείνει για ώρα χωρίς να κινείται κοντά στα τραμπολίνο.
- Αν ο αμυντικός ενοχλεί αντικανονικά τον επιθετικό στο άλμα με οποιαδήποτε επαφή πλην της μπάλας.
Αυτό που έχουμε να σας ενημερώσουμε είναι ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν ακόμα εγκαταστάσεις για Slamball, κάτι όμως που είναι στα σκαριά να γίνει από Έλληνες αθλητές του μπάσκετ που έχουν εξασφαλίσει τα εμπορικά δικαιώματα. Το άθλημα είναι ιδιαίτερα σκληρό γι’ αυτό και ο εξοπλισμός του κάθε αθλητή απαιτεί επιγονατίδες, ακόμα και κράνη. Είναι δύσκολο να παιχτεί από αθλητές κάτω των 17 ετών αλλά προσφέρει θέαμα σε υπερθετικό βαθμό.
